آزادی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

*ملا [[عبدالرسول کاشانی]]: فرق میان [[انسان]] و حیوان [[آزادی]] و [[بندگی]] است. انسان باید [[آزاد]] باشد تا آزاد نباشد انسان نیست، آزادی انسان یعنی... در قلم و طبع و [[عقاید]] و تکلمات و حرکت و [[سکون]] و غیر ذلک خود مختار باشد... همچنین چیزی بخواهد طبع و نشر نماید مانع نداشته باشد، چه بسیار از نوعروسان زیبای [[حکمت]] و دوشیزگان [[معرفت]] به همین ملاحظه در پس پرده مستور مانده‌اند<ref>«رساله انصافیه»، به نقل از: غلامحسین زرگری‌نژاد، رسائل مشروطیت، ص۵۶۱ و ۵۷۱.</ref>.

*[[امام خمینی]]: ایشان اصل آزادی و از جمله آزادی بیان را [[حق]] اولیه [[بشر]] توصیف می‌کند: “حق اولیه بشر است که من می‌خواهم آزاد باشم، من می‌خواهم حرفم آزاد باشد”. ایشان آزادی بیان را به خودی‌ها مختص نمی‌داند، بلکه در پاسخ سؤال خبرنگاری از آزادی گروهک‌های [[منحرف]] در [[جامعه اسلامی]]، می‌گوید: از نظر آزادی عقاید بنابر آن است [که] اشخاص منحرف همیشه حرف‌های خود را می‌زدند، اگر آنها از اصل اسلام خبردار شده باشند، این حرف‌ها را نمی‌زنند، در عین حال ما از اظهار [[عقیده]] جلوگیری نکرده و نمی‌کنیم... ما آزادی به همه مسالک و عقاید می‌دهیم<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۵۳۳ و ۵۳۴.</ref>.

*[[شهید مطهری]]: هرکس می‌باید [[فکر]] و بیان و قلمش [[آزاد]] باشد و تنها در چنین صورتی است که [[انقلاب اسلامی]] ما راه صحیح [[پیروزی]] را ادامه خواهد داد. اتفاقاً تجربه‌های گذشته نشان داده است که هر وقت [[جامعه]] از یک نوع [[آزادی]] [[فکری]] ولو از روی [[سوء]] [[نیت]]، برخوردار بوده است، این امر به [[ضرر]] [[اسلام]] تمام نشده، بلکه در نهایت به سود اسلام بوده است. اگر در جامعه ما، محیط آزاد برخورد آرا و [[عقاید]] به وجود بیاید، به طوری که صاحبان [[افکار]] مختلف بتوانند حرف‌های‌شان را مطرح کنند و ما هم در مقابل آرا و نظریات خودمان را مطرح کنیم، تنها در چنین زمینه سالمی خواهد بود که اسلام هر چه بیشتر [[رشد]] می‌کند... به [[اعتقاد]] من تنها طریق درست برخورد با افکار [[مخالف]] همین است و الا اگر جلو فکر را بخواهیم بگیریم، اسلام و [[جمهوری اسلامی]] را [[شکست]] داده‌ایم<ref>پیرامون انقلاب اسلامی، ص۴۹ و ۵۰. ایشان در توصیه‌ای به مخالفان آزادی بیان و قلم می‌گوید: «من به جوانان و طرفداران اسلام هشدار می‌دهم که خیال نکنید راه حفظ معتقدات اسلامی جلوگیری از ابراز عقیده دیگران است. از اسلام فقط با یک نیرو می‌شود پاسداری کرد و آن علم است و آزادی دادن به افکار مخالف و مواجهه صریح و روشن با آنها»؛ (پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۵).</ref>.