سیر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

سیر و سفر کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۵.</ref>، گشت ‌و گذار روی [[زمین]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۴۷.</ref>. اصل آن به معنای درگذر بودن و جریان ‌داشتن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۲۰.</ref> و حرکت و رفتن ظاهری و مادی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۵، ص۲۸۸.</ref>. "سیاره" از همین ماده به معنای کاروان است.

[[امر خداوند]] به سیر و سفر در روی [[زمین]] و بازدید از آثار باقیمانده از [[تمدن]] امم گذشته، مانند قلعه‌های مستحکم و قصرهای بلند و [[استوار]]، برای [[عبرت‌آموزی]] و توجّه به فناپذیری [[سلطه]] و [[قدرت]] و سایر مظاهر [[دنیوی]] است؛ همچنین [[سنت الهی]] در [[هلاکت]] و نابودی امت‌هایی است که [[تکذیب]] [[رسولان الهی]] کردند <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۷، ص۳۲۶.</ref>. این رویکرد [[قرآنی]] به امر جهانگردی، علاوه بر تأکید و سفارش بر رونق این [[صنعت]]، به آن جهتی [[معنوی]] و [[الهی]] بخشیده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۵-۳۵۶.</ref>

* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]

[[رده: مدخل]]

[[رده:سیر]]