قیام خراسانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{خرد}} {{مهدویت}} در زبان عامّه و منابع متأخّر و آثار جدید، از قیام فردی به نام...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
#در هیچ حدیثی از این سه نفر سفیانی، یمانی و خراسانی در کنار هم یاد نشده، بخصوص که خراسانی در دو روایت بیشتر نیامده و به نظر میرسد که راوی یا راویان، در نام او به اشتباه افتاده باشند. | #در هیچ حدیثی از این سه نفر سفیانی، یمانی و خراسانی در کنار هم یاد نشده، بخصوص که خراسانی در دو روایت بیشتر نیامده و به نظر میرسد که راوی یا راویان، در نام او به اشتباه افتاده باشند. | ||
#با توجّه به راویان واقفی این گزارش علی بن ابی حمزه و وهیب بن حفص احتمال جعل و سوء استفادۀ آنان از این متن با توجّه به حوادث پدید آمده در دوران آنها بسیار جدّی است. | #با توجّه به راویان واقفی این گزارش علی بن ابی حمزه و وهیب بن حفص احتمال جعل و سوء استفادۀ آنان از این متن با توجّه به حوادث پدید آمده در دوران آنها بسیار جدّی است. | ||
از مجموع کتب متأخّر و معاصری که خراسانی یاد کردهاند، استفاده میشود که مؤلّفان آنها چنین عنوان و نشانهای را از برخی احادیث مربوط به خراسان یا غیر آن برداشت کرده و آن را رواج دادهاند وگرنه در احادیث علائم، چنین شهرتی وجود ندارد و یکی از دو روایت نقل شده هم برای استناد به آن کافی نیست. به نظر میرسد که خراسانی، عنوانی است که از احادیث مربوط به خراسانی و مشرق زمین و مردی که همراه اهل خراسان قیام میکند، انتزاع شده و در واقع، متأخّران با استفاده از مضمون احادیث، چنین عنوانی را پدید آوردهاند. شاهد، آن که در معجم احادیث المهدی که منبعی برای کتب معاصر به شمار میرود، مکرّر از خراسانی نام برده شده؛ امّا به احادیث ارجاع شده که نام از خراسانی و حتی مردی از خراسان در آنها نیست. مثلاً در فهرست این کتاب میخوانیم: «روایتی که میگوید آمدن خراسانی شعیب ۷۲ ماه پیش از ظهور مهدی است...» <ref>معجم أحادیث المهدی: ج۲ ص۵۰۳.</ref>آن گاه به خبری از الفتن ابن حماد آدرس میدهد که میگوید: «تخرج رایة سواء لبنی العاس قم تخرج من خراسان اخری سوداء قلانسهم سود و قیابهم بیض علی مقدمتهم رجل یقال له شعیب بن صالح... یکون بین خروجه و ان یسلم الأمر للمهدی اثنان و سبعون شهراً» <ref>پرچم سیاهی از بنی عبّاس آشکار میشود. سپس پرچم سیاه دیگری از خراسان بیرون میآید که صاحبان آن پرچمها کلاه سیاه و لباس سفید بر تن دارند و جلودارشان مردی از بنی تمیم به نام شعیب بن صالح است. قیام او تا واگذاری حکومت به مهدی ۷۲ ماه طول میکشد؛ الفتن: ج۱ ص۱۸۸، معجم أحادیث المهدیريال ج۱ ص۳۹۷).</ref>. مورد دگیری که در معجم از او به خراسانی تعبیر شده <ref>معجم أحادیث المهدی، ج۲ ص۵۰۳: قد یکون الحارث المذکور فی بعض الروایات هو نفس الخراسانی.</ref>، مردی از ماوراء النهر است: "یخرج من وراء النهر یقال له الحارث". <ref>سنن ابی داود: ج۲ ص۳۱۱ ح۴۲۹۰، الملاحم ابن منادی: ص۱۸۵، به نقل از آن، معجم أحادیث المهدی، ج ۱ ص۳۹۷.</ref>در مجموع از این کتاب و کتاب عصر الظهور که در آن هم نام خراسانی زیاد آمده است استفاده میشود که نویسندۀ آن دو، صاحب پرچمهای سیاه خراسان را همان خراسانی دانستهاند حال آن که احادیثی که به آنها استدلال شده، اوّلاً به صراحت نامی از خراسان نبرده و ثانیاً قابل قبول نیست؛ زیرا منبع آن الفتن نعیم بن حمّاد است و بسیاری از این احادیث معصوم صادر نشده است <ref>دربارۀ این احادیث: ر.ک: معجم أحادیث المهدی: ج۲ ص۵۰۳ و ۵۰۴. مقایسه کنید با ج۱ ص۳۷۴ و ۴۰۵؛ عصر الظهور: ص۲۳۸ و ۲۴۵.</ref> | از مجموع کتب متأخّر و معاصری که خراسانی یاد کردهاند، استفاده میشود که مؤلّفان آنها چنین عنوان و نشانهای را از برخی احادیث مربوط به خراسان یا غیر آن برداشت کرده و آن را رواج دادهاند وگرنه در احادیث علائم، چنین شهرتی وجود ندارد و یکی از دو روایت نقل شده هم برای استناد به آن کافی نیست. به نظر میرسد که خراسانی، عنوانی است که از احادیث مربوط به خراسانی و مشرق زمین و مردی که همراه اهل خراسان قیام میکند، انتزاع شده و در واقع، متأخّران با استفاده از مضمون احادیث، چنین عنوانی را پدید آوردهاند. شاهد، آن که در معجم احادیث المهدی که منبعی برای کتب معاصر به شمار میرود، مکرّر از خراسانی نام برده شده؛ امّا به احادیث ارجاع شده که نام از خراسانی و حتی مردی از خراسان در آنها نیست. مثلاً در فهرست این کتاب میخوانیم: «روایتی که میگوید آمدن خراسانی شعیب ۷۲ ماه پیش از ظهور مهدی است...» <ref>معجم أحادیث المهدی: ج۲ ص۵۰۳.</ref>آن گاه به خبری از الفتن ابن حماد آدرس میدهد که میگوید: «تخرج رایة سواء لبنی العاس قم تخرج من خراسان اخری سوداء قلانسهم سود و قیابهم بیض علی مقدمتهم رجل یقال له شعیب بن صالح... یکون بین خروجه و ان یسلم الأمر للمهدی اثنان و سبعون شهراً» <ref>پرچم سیاهی از بنی عبّاس آشکار میشود. سپس پرچم سیاه دیگری از خراسان بیرون میآید که صاحبان آن پرچمها کلاه سیاه و لباس سفید بر تن دارند و جلودارشان مردی از بنی تمیم به نام شعیب بن صالح است. قیام او تا واگذاری حکومت به مهدی ۷۲ ماه طول میکشد؛ الفتن: ج۱ ص۱۸۸، معجم أحادیث المهدیريال ج۱ ص۳۹۷).</ref>. مورد دگیری که در معجم از او به خراسانی تعبیر شده <ref>معجم أحادیث المهدی، ج۲ ص۵۰۳: قد یکون الحارث المذکور فی بعض الروایات هو نفس الخراسانی.</ref>، مردی از ماوراء النهر است: "یخرج من وراء النهر یقال له الحارث". <ref>سنن ابی داود: ج۲ ص۳۱۱ ح۴۲۹۰، الملاحم ابن منادی: ص۱۸۵، به نقل از آن، معجم أحادیث المهدی، ج ۱ ص۳۹۷.</ref>در مجموع از این کتاب و کتاب عصر الظهور که در آن هم نام خراسانی زیاد آمده است استفاده میشود که نویسندۀ آن دو، صاحب پرچمهای سیاه خراسان را همان خراسانی دانستهاند حال آن که احادیثی که به آنها استدلال شده، اوّلاً به صراحت نامی از خراسان نبرده و ثانیاً قابل قبول نیست؛ زیرا منبع آن الفتن نعیم بن حمّاد است و بسیاری از این احادیث معصوم صادر نشده است <ref>دربارۀ این احادیث: ر.ک: معجم أحادیث المهدی: ج۲ ص۵۰۳ و ۵۰۴. مقایسه کنید با ج۱ ص۳۷۴ و ۴۰۵؛ عصر الظهور: ص۲۳۸ و ۲۴۵.</ref><ref>دانشنامه امام مهدی ج۷ ص:۴۴۵-۴۴۸.</ref>. | ||
<ref>دانشنامه امام مهدی ج۷ ص:۴۴۵-۴۴۸.</ref>. | |||
==مباحث مرتبط== | ==مباحث مرتبط== |