احکام سلطانی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'قطع' به 'قطع'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - 'قطع' به 'قطع') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
'''احکام سلطانی'''، نوعی از [[احکام حکومتی]] است. | '''احکام سلطانی'''، نوعی از [[احکام حکومتی]] است. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[پیامبر]]{{صل}} بر مبنای قاعدۀ {{متن حدیث|لَا ضَرَرَ وَ لَا ضِرَارَ فِي الْإِسْلَامِ}} دربارۀ | [[پیامبر]]{{صل}} بر مبنای قاعدۀ {{متن حدیث|لَا ضَرَرَ وَ لَا ضِرَارَ فِي الْإِسْلَامِ}} دربارۀ قطع درخت "[[سمرة بن جندب]]" حکمی داد که این قضیه به احکام سلطانی معروف گشت. ریشه [[تاریخی]] آن از این قرار بود که در زمان [[رسول خدا]]{{صل}} "[[سمرة بن جندب]]" - از [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} - درخت خرمایی در محدودۀ مسکونی [[مرد]] [[انصاری]] داشت و گاه و بیگاه، بدون [[اذن]] [[مرد]] [[انصاری]]، وارد حیاط [[منزل]] وی میشد؛ با این ادعا که "درخت از آن من است و هر وقت دلم خواست میآیم"[[تذکر]] فایدهای نبخشید و [[مرد]] [[انصاری]]، نزد [[رسول خدا]]{{صل}} [[شکایت]] برد. | ||
پیشنهادهای متعدد [[پیامبر]]{{صل}} نیز در حل مسأله سودی نبخشید؛ تا این که [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "تو مردی هستی زیانرسان و در [[دین اسلام]] زیان رساندن [[مشروع]] نیست". سپس به [[مرد]] [[انصاری]] فرمود: "برو درخت خرما را از [[زمین]] در آور و جلوی سمره بینداز"<ref>فروع کافی، ج۸، کتاب معیشت، باب ضرار؛ الرسایل، ج۱، ص۵۲؛ بدایع الدرر فی قاعدة نفی الضرر، ص۲۸؛ القواعد الفقهیة، ج۱، ص۱۷۶؛ القواعد الفقهیة، ج۱، ص۷۷.</ref> و او نیز چنین کرد<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۲۲.</ref>. | پیشنهادهای متعدد [[پیامبر]]{{صل}} نیز در حل مسأله سودی نبخشید؛ تا این که [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "تو مردی هستی زیانرسان و در [[دین اسلام]] زیان رساندن [[مشروع]] نیست". سپس به [[مرد]] [[انصاری]] فرمود: "برو درخت خرما را از [[زمین]] در آور و جلوی سمره بینداز"<ref>فروع کافی، ج۸، کتاب معیشت، باب ضرار؛ الرسایل، ج۱، ص۵۲؛ بدایع الدرر فی قاعدة نفی الضرر، ص۲۸؛ القواعد الفقهیة، ج۱، ص۱۷۶؛ القواعد الفقهیة، ج۱، ص۷۷.</ref> و او نیز چنین کرد<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۲۲.</ref>. | ||