پرش به محتوا

تعلیم: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'اگر نمی‌دانید از اهل کتاب (آسمانی) بپرسید' به 'اگر نمی‌دانید از اهل ذکر (آگاهان) بپرسید'
جز (جایگزینی متن - '==پانویس== {{یادآوری پانویس}}' به '==پانویس== ')
جز (جایگزینی متن - 'اگر نمی‌دانید از اهل کتاب (آسمانی) بپرسید' به 'اگر نمی‌دانید از اهل ذکر (آگاهان) بپرسید')
خط ۳۱: خط ۳۱:
{{ متن حدیث| عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ:}} {{متن قرآن|بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ}}<ref>«اما آن (قرآن) آیاتی روشن است در سینه کسانی که به آنان دانش داده‌اند» سوره عنکبوت، آیه ۴۹.</ref> {{ متن حدیث| قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ{{عم}} خَاصَّةً}}<ref>کافی، ج۱، ص ۲۱۴.</ref>.
{{ متن حدیث| عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ:}} {{متن قرآن|بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ}}<ref>«اما آن (قرآن) آیاتی روشن است در سینه کسانی که به آنان دانش داده‌اند» سوره عنکبوت، آیه ۴۹.</ref> {{ متن حدیث| قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ{{عم}} خَاصَّةً}}<ref>کافی، ج۱، ص ۲۱۴.</ref>.
[[شأن]] تعلیمی [[امام]] باعث شده است که [[امت]] هم برای یادگیری موظف به پرسش و سوال از [[امام]] شده‌اند. [[کلینی]] در [[کافی]] بابی را تحت این عنوان قرارداده است: {{عربی| بَابُ أَنَّ أَهْلَ الذِّكْرِ الَّذِينَ أَمَرَ اللَّهُ الْخَلْقَ بِسُؤَالِهِمْ هُمُ الْأَئِمَّةُ{{عم}}}}<ref>کافی، ج۱، ص ۲۱۰ تا ۲۱۳.</ref>. از میان [[روایات]] این باب به بیان یک [[روایت]] بسنده می‌‌کنیم:
[[شأن]] تعلیمی [[امام]] باعث شده است که [[امت]] هم برای یادگیری موظف به پرسش و سوال از [[امام]] شده‌اند. [[کلینی]] در [[کافی]] بابی را تحت این عنوان قرارداده است: {{عربی| بَابُ أَنَّ أَهْلَ الذِّكْرِ الَّذِينَ أَمَرَ اللَّهُ الْخَلْقَ بِسُؤَالِهِمْ هُمُ الْأَئِمَّةُ{{عم}}}}<ref>کافی، ج۱، ص ۲۱۰ تا ۲۱۳.</ref>. از میان [[روایات]] این باب به بیان یک [[روایت]] بسنده می‌‌کنیم:
[[امام باقر]]{{ع}} درباره [[آیه]] {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}<ref>«اگر نمی‌دانید از اهل کتاب (آسمانی) بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.</ref> می‌‌فرماید: {{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} الذِّكْرُ أَنَا وَ الْأَئِمَّةُ أَهْلُ الذِّكْرِ}}<ref>کافی، ج۱، ص ۲۱۰.</ref>.
[[امام باقر]]{{ع}} درباره [[آیه]] {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}<ref>«اگر نمی‌دانید از اهل ذکر (آگاهان) بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.</ref> می‌‌فرماید: {{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} الذِّكْرُ أَنَا وَ الْأَئِمَّةُ أَهْلُ الذِّكْرِ}}<ref>کافی، ج۱، ص ۲۱۰.</ref>.


مواردی از تعلیم [[معارف]]: در سخنان [[امامان]] مواردی از تعلیم [[معارف]] است که با نگاه به آن معلوم می‌‌شود اگر [[امام]] نبود دست رسی به این حقائق برای [[مردم]] میسر نمی‌شد. برای نمونه [[کلینی]] بعد از [[نقل]] [[روایت]] اول از "[[باب]] [[جوامع]] التوحید" می‌‌گوید: {{عربی| وَ هَذِهِ الْخُطْبَةُ مِنْ مَشْهُورَاتِ خُطَبِهِ{{ع}} حَتَّى لَقَدِ ابْتَذَلَهَا الْعَامَّةُ وَ هِيَ كَافِيَةٌ لِمَنْ طَلَبَ عِلْمَ التَّوْحِيدِ إِذَا تَدَبَّرَهَا وَ فَهِمَ مَا فِيهَا فَلَوِ اجْتَمَعَ أَلْسِنَةُ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَيْسَ فِيهَا لِسَانُ نَبِيٍّ عَلَى أَنْ يُبَيِّنُوا التَّوْحِيدَ بِمِثْلِ مَا أَتَى بِهِ بِأَبِي وَ أُمِّي مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ وَ لَوْ لَا إِبَانَتُهُ{{ع}} مَا عَلِمَ النَّاسُ كَيْفَ يَسْلُكُونَ سَبِيلَ التَّوْحِيدِ}}<ref>کافی، ج۱، ص ۱۳۶.</ref>. این [[خطبه]] از خطبه‌های مشهور آن [[حضرت]] است و از زیادی شهرت [[عامه]] [[مردم]] آن را کوچک شمرده‌اند در صورتی که همین [[خطبه]] برای کسی که [[علم]] [[توحید]] جوید، [[کافی]] است اگر در آن بیندیشد و آن را بفهمد؛ زیرا گر تمام [[جن]] و انس- جز [[پیغمبران]]- همزبان شوند که [[توحید]] را مانند آنچه آن [[حضرت]]- [[پدر]] و مادرم فدایش- فرموده بیان کنند، نتوانند و اگر بیان آن [[حضرت]]{{ع}} نبود [[مردم]] نمی‌دانستند چگونه در راه [[توحید]] قدم بردارند.
مواردی از تعلیم [[معارف]]: در سخنان [[امامان]] مواردی از تعلیم [[معارف]] است که با نگاه به آن معلوم می‌‌شود اگر [[امام]] نبود دست رسی به این حقائق برای [[مردم]] میسر نمی‌شد. برای نمونه [[کلینی]] بعد از [[نقل]] [[روایت]] اول از "[[باب]] [[جوامع]] التوحید" می‌‌گوید: {{عربی| وَ هَذِهِ الْخُطْبَةُ مِنْ مَشْهُورَاتِ خُطَبِهِ{{ع}} حَتَّى لَقَدِ ابْتَذَلَهَا الْعَامَّةُ وَ هِيَ كَافِيَةٌ لِمَنْ طَلَبَ عِلْمَ التَّوْحِيدِ إِذَا تَدَبَّرَهَا وَ فَهِمَ مَا فِيهَا فَلَوِ اجْتَمَعَ أَلْسِنَةُ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَيْسَ فِيهَا لِسَانُ نَبِيٍّ عَلَى أَنْ يُبَيِّنُوا التَّوْحِيدَ بِمِثْلِ مَا أَتَى بِهِ بِأَبِي وَ أُمِّي مَا قَدَرُوا عَلَيْهِ وَ لَوْ لَا إِبَانَتُهُ{{ع}} مَا عَلِمَ النَّاسُ كَيْفَ يَسْلُكُونَ سَبِيلَ التَّوْحِيدِ}}<ref>کافی، ج۱، ص ۱۳۶.</ref>. این [[خطبه]] از خطبه‌های مشهور آن [[حضرت]] است و از زیادی شهرت [[عامه]] [[مردم]] آن را کوچک شمرده‌اند در صورتی که همین [[خطبه]] برای کسی که [[علم]] [[توحید]] جوید، [[کافی]] است اگر در آن بیندیشد و آن را بفهمد؛ زیرا گر تمام [[جن]] و انس- جز [[پیغمبران]]- همزبان شوند که [[توحید]] را مانند آنچه آن [[حضرت]]- [[پدر]] و مادرم فدایش- فرموده بیان کنند، نتوانند و اگر بیان آن [[حضرت]]{{ع}} نبود [[مردم]] نمی‌دانستند چگونه در راه [[توحید]] قدم بردارند.
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش