ایمان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
#'''[[دفع بلایا]]''': با توجه به [[روایات معصومین]]{{ع}} یکی از بزرگترین آثار [[اجتماعی]] ایمان، دفع بلایا از [[جامعه]] به واسطه ایمان است، چرا که در [[روایات]] متعدد از [[معصومین]]{{ع}} چنین آمده، [[خداوند]] جامعهای را که در آن افراد با ایمان [[حضور]] داشته باشند [[عذاب]] نمیکند و یا در برخی روایات آمده که گاهی خداوند شهری را به واسطه وجود یک مؤمن از نابودی نگه میدارد<ref>امام باقر{{ع}}، فرمود: راستی که خدا به یک مؤمن یک شهری و دهی را از فنا نگهداری میکند، محمد، کلینی، اصول کافی، ج ۵، ص ۶۹</ref>. | #'''[[دفع بلایا]]''': با توجه به [[روایات معصومین]]{{ع}} یکی از بزرگترین آثار [[اجتماعی]] ایمان، دفع بلایا از [[جامعه]] به واسطه ایمان است، چرا که در [[روایات]] متعدد از [[معصومین]]{{ع}} چنین آمده، [[خداوند]] جامعهای را که در آن افراد با ایمان [[حضور]] داشته باشند [[عذاب]] نمیکند و یا در برخی روایات آمده که گاهی خداوند شهری را به واسطه وجود یک مؤمن از نابودی نگه میدارد<ref>امام باقر{{ع}}، فرمود: راستی که خدا به یک مؤمن یک شهری و دهی را از فنا نگهداری میکند، محمد، کلینی، اصول کافی، ج ۵، ص ۶۹</ref>. | ||
#'''[[نجات در دنیا و آخرت]]''': [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «خداوند مؤمن را از [[فتنهها]] و حوادث دنیا در [[امان]] قرار نداده است، ولی او را از [[گمراهی]] در دنیا و [[بدبختی]] در [[آخرت]] [[نجات]] میدهد»<ref>{{متن حدیث|لَمْ یؤمِنْ اللهُ مؤمنٌ مِنْ هزاهِزِ الدُّنیا، وَلکنِّهُ آمَنَهُ مِنْ العُمی فیها وَالشّقاءٍ فِی الآخرةِ}}، اصول کافی، ج ۵، ص ۸۹.</ref>. | #'''[[نجات در دنیا و آخرت]]''': [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «خداوند مؤمن را از [[فتنهها]] و حوادث دنیا در [[امان]] قرار نداده است، ولی او را از [[گمراهی]] در دنیا و [[بدبختی]] در [[آخرت]] [[نجات]] میدهد»<ref>{{متن حدیث|لَمْ یؤمِنْ اللهُ مؤمنٌ مِنْ هزاهِزِ الدُّنیا، وَلکنِّهُ آمَنَهُ مِنْ العُمی فیها وَالشّقاءٍ فِی الآخرةِ}}، اصول کافی، ج ۵، ص ۸۹.</ref>. | ||
#'''[[آرامش]] و [[امنیت]]''': نتیجه نهایی داشتن ایمان، آرامش و امنیت در جامعه است. جامعهای که همه افراد آن با یکدیگر [[روابط]] صحیح و بهدور از [[گناه]] و [[ظلم]] دارند چطور ممکن است [[امنیت]] و [[آرامش]] نداشته باشند، در اینباره [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: «برای هر کس، چیزی است که با او آرامش مییابد و [[مؤمن]] به [[برادر]] مؤمنش آرامش مییابد، همانطور که پرنده به همنوع خود آرامش مییابد<ref>محمد حکیمی،الحیاه،ج۱،ص۲۶۸ | #'''[[آرامش]] و [[امنیت]]''': نتیجه نهایی داشتن ایمان، آرامش و امنیت در جامعه است. جامعهای که همه افراد آن با یکدیگر [[روابط]] صحیح و بهدور از [[گناه]] و [[ظلم]] دارند چطور ممکن است [[امنیت]] و [[آرامش]] نداشته باشند، در اینباره [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند: «برای هر کس، چیزی است که با او آرامش مییابد و [[مؤمن]] به [[برادر]] مؤمنش آرامش مییابد، همانطور که پرنده به همنوع خود آرامش مییابد<ref>محمد حکیمی،الحیاه،ج۱،ص۲۶۸</ref>. | ||
همچنین، در [[نهج البلاغه]] آثار و کارکردهایی همچون [[شهود غیب]] و خدابینی برای ایمان [[ذکر]] شده است. [[سخن]] از آن است که [[چشمها]] [[خدا]] را همچون اجسام درنمییابند، امّا [[دلها]] در پرتو [[ایمان راستین]] او را درخواهند یافت<ref>{{متن حدیث|لَا تُدْرِکُهُ الْعُیُونُ بِمُشَاهَدَةِ الْعِیَانِ وَ لَکِنْ تُدْرِکُهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷٩</ref>. از دیگر کارکردهای ایمان، شرکزدایی و شکزدایی است. [[امام]] میفرماید: به او ایمان داریم، ایمان کسی که غیبها را به چشم دیده است و بر آنچه [[وعده]] دادهاند، [[آگاه]] شده؛ [[ایمانی]] که [[اخلاص]] آن [[شرک]] را زدوده است و [[یقین]] ان [[شک]] را زایل کرده است<ref>{{متن حدیث|وَ نُؤْمِنُ بِهِ إِیمَانَ مَنْ عَایَنَ الْغُیُوبَ وَ وَقَفَ عَلَی الْمَوْعُودِ إِیمَاناً نَفَی إِخْلَاصُهُ الشِّرْکَ وَ یَقِینُهُ الشَّکَّ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۱۴</ref>.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۱۵۹.</ref> | همچنین، در [[نهج البلاغه]] آثار و کارکردهایی همچون [[شهود غیب]] و خدابینی برای ایمان [[ذکر]] شده است. [[سخن]] از آن است که [[چشمها]] [[خدا]] را همچون اجسام درنمییابند، امّا [[دلها]] در پرتو [[ایمان راستین]] او را درخواهند یافت<ref>{{متن حدیث|لَا تُدْرِکُهُ الْعُیُونُ بِمُشَاهَدَةِ الْعِیَانِ وَ لَکِنْ تُدْرِکُهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷٩</ref>. از دیگر کارکردهای ایمان، شرکزدایی و شکزدایی است. [[امام]] میفرماید: به او ایمان داریم، ایمان کسی که غیبها را به چشم دیده است و بر آنچه [[وعده]] دادهاند، [[آگاه]] شده؛ [[ایمانی]] که [[اخلاص]] آن [[شرک]] را زدوده است و [[یقین]] ان [[شک]] را زایل کرده است<ref>{{متن حدیث|وَ نُؤْمِنُ بِهِ إِیمَانَ مَنْ عَایَنَ الْغُیُوبَ وَ وَقَفَ عَلَی الْمَوْعُودِ إِیمَاناً نَفَی إِخْلَاصُهُ الشِّرْکَ وَ یَقِینُهُ الشَّکَّ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۱۴</ref>.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۱۵۹.</ref> | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
==اصناف [[مؤمنین]]== | ==اصناف [[مؤمنین]]== | ||
در [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} در مورد اقسام مؤمنین اینچنین آمده: «[[مؤمنان]] دو دستهاند، یکی مؤمنی که به [[عهد]] [[خدا]] عمل کرده و به شرط خدا [[وفا]] کرده است که [[خداوند]] [[کریم]] در موردش میفرماید: {{متن قرآن|مِّنَ المُؤمِنینَ رِجالُ صَدَقوا ما عَهَدُوا اللهَ عَلَیهِ فَمِنهِم مَن قَضَی نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظرُ وَما بَدَّلُوا تَبدیلا}}<ref> احزاب/۲۳</ref>، ایشان همان دسته هستند که نه هراسهای [[دنیا]] و نه هراسهای [[آخرت]] به آنها نمیرسد و [[شفاعت]] میکنند و خودشان نیازی به شفاعت دیگری ندارند و مؤمنان دیگر، چون زراعت تازه روئیده و لطیف هستند، گاهی کج میشوند و گاهی راست و اینها هستند که دچار [[هراس]] از آخرت میشوند و از مؤمنانی نیستند که مورد شفاعت قرار بگیرد و یا دیگری را شفاعت کند»<ref> محمد، کلینی، اصول کافی، ج۵، ص۷۱ ۱۶ | در [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} در مورد اقسام مؤمنین اینچنین آمده: «[[مؤمنان]] دو دستهاند، یکی مؤمنی که به [[عهد]] [[خدا]] عمل کرده و به شرط خدا [[وفا]] کرده است که [[خداوند]] [[کریم]] در موردش میفرماید: {{متن قرآن|مِّنَ المُؤمِنینَ رِجالُ صَدَقوا ما عَهَدُوا اللهَ عَلَیهِ فَمِنهِم مَن قَضَی نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظرُ وَما بَدَّلُوا تَبدیلا}}<ref> احزاب/۲۳</ref>، ایشان همان دسته هستند که نه هراسهای [[دنیا]] و نه هراسهای [[آخرت]] به آنها نمیرسد و [[شفاعت]] میکنند و خودشان نیازی به شفاعت دیگری ندارند و مؤمنان دیگر، چون زراعت تازه روئیده و لطیف هستند، گاهی کج میشوند و گاهی راست و اینها هستند که دچار [[هراس]] از آخرت میشوند و از مؤمنانی نیستند که مورد شفاعت قرار بگیرد و یا دیگری را شفاعت کند»<ref> محمد، کلینی، اصول کافی، ج۵، ص۷۱ ۱۶</ref> | ||
==آفات ایمان== | ==آفات ایمان== | ||
خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
در روایات دیگری از [[امام صادق]]{{ع}} بعضی از مواردی که باعث [[تباهی ایمان]] میشود اینطور بیان شده است: «بیگمان [[بنده]] به سبب یکی از پنج کاری که، همگی مانند هم و شناخته شده هستند، از ایمان خارج میشود: [[کفر]]، [[شرک]]، [[گمراهی]]، [[فسق]] و ارتکاب [[گناهان کبیره]]»<ref>{{متن حدیث|.... وقد یخرج من الایمان بخمس جهات من الفعل کلها متشابهات معروفات: الکفر و الشرک و الضلال و الفسق و رکوب الکبائر}}محمد، محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ج۱، ص ۳۸۵</ref>. | در روایات دیگری از [[امام صادق]]{{ع}} بعضی از مواردی که باعث [[تباهی ایمان]] میشود اینطور بیان شده است: «بیگمان [[بنده]] به سبب یکی از پنج کاری که، همگی مانند هم و شناخته شده هستند، از ایمان خارج میشود: [[کفر]]، [[شرک]]، [[گمراهی]]، [[فسق]] و ارتکاب [[گناهان کبیره]]»<ref>{{متن حدیث|.... وقد یخرج من الایمان بخمس جهات من الفعل کلها متشابهات معروفات: الکفر و الشرک و الضلال و الفسق و رکوب الکبائر}}محمد، محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ج۱، ص ۳۸۵</ref>. | ||
[[گناهان]] و موارد متعدد دیگری نیز در [[کلام]] [[معصومین]] (علیهم [[اسلام]]) به عنوان آفت ایمان شمرده شده است، از جمله: [[دوروئی]]<ref>عبدالواحد، امدی، غررالحکم،ص ۷۵، {{متن حدیث|الایمان بریء من النفاق}}، ایمان از دوروئی به دور است</ref>، [[مکر]]<ref>همان،ص ۹۷، {{متن حدیث|المکر والغلّ مجانبا للایمان}}، مکر و کینه از ایمان به دورند</ref>، [[سوءظن]]<ref>حسین جلالی، مجموعه الاخبار،ص ۲۱۵</ref>، [[بداخلاقی]]<ref>محمد باقر، مجلسی، بحار الانوار، ج ۶۴، ص ۳۰۱</ref> و موارد متعدد دیگر<ref>ر.ک: [[سید محمد عالمی|عالمی، سید محمد]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، | [[گناهان]] و موارد متعدد دیگری نیز در [[کلام]] [[معصومین]] (علیهم [[اسلام]]) به عنوان آفت ایمان شمرده شده است، از جمله: [[دوروئی]]<ref>عبدالواحد، امدی، غررالحکم،ص ۷۵، {{متن حدیث|الایمان بریء من النفاق}}، ایمان از دوروئی به دور است</ref>، [[مکر]]<ref>همان،ص ۹۷، {{متن حدیث|المکر والغلّ مجانبا للایمان}}، مکر و کینه از ایمان به دورند</ref>، [[سوءظن]]<ref>حسین جلالی، مجموعه الاخبار،ص ۲۱۵</ref>، [[بداخلاقی]]<ref>محمد باقر، مجلسی، بحار الانوار، ج ۶۴، ص ۳۰۱</ref> و موارد متعدد دیگر<ref>ر.ک: [[سید محمد عالمی|عالمی، سید محمد]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ص۹۸.</ref>. | ||
==[[تقلید]] در ایمان== | ==[[تقلید]] در ایمان== |