نفی خشونت در سیره خانوادگی معصومان: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[خشونت]]''' است. "'''خشونت'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

بنابراین پاسداری از [[قانون]] و اجرای آن، هرچند ظاهری شدید داشته باشد، اساساً از سنخ خشونت نیست، بلکه عامل بازدارنده و رفع‌کننده خشونت است.

“فَظًّ” به معنای [[تندخویی]]، [[بدخلقی]]، خشونت زبانی و بدرفتاری است. اصل فَظّ آب شکمبه حیوان بوده که [[نوشیدن]] آن سخت [[ناپسند]] بوده است و جز در ناچاری آن را نمی‌نوشیدند، سپس در معنای استعاری برای خشونت زبانی و [[رفتاری]] و زشت‌خویی به کار رفته است<ref>کتاب العین، ج۳، ص۱۴۰۵؛ معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۴۱؛ المفردات، ص۳۸۲.</ref>، که بیانگر شدت ناپسندی [[خشونت]] چه در زبان و چه در [[رفتار]] است. خشونت در هشدارهای [[معصومان]] زشت‌ترین پدیده معرفی شده است، چنان‌که در بیانات [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} آمده است: {{متن حدیث|أَقْبَحُ‏ شَيْ‏ءٍ الْخُرْقُ‏}}<ref>«زشت‌ترین چیز خشونت و درشتی است». شرح غررالحکم، ج۲، ص۳۷۱.</ref>؛ {{متن حدیث|أَسْوَءُ شَيْ‏ءٍ الْخُرْقُ‏}}<ref>«بدترین چیز خشونت و درشتی است». شرح غررالحکم، ج۲، ص۳۷۸؛ مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۷۳.</ref>.

و البته ممکن است عوارض درشتی و خشونت در حدی باشد که پشیمانی نیز سود ندهد. بنابراین با توجه به چنین عوارضی لازم است که هرگونه خشونت [[خانوادگی]] به تمام معنا [[نکوهیده]] شمرده گردد و از ارتکاب آن به جد [[پرهیز]] شود تا پشیمانی‌های بی‌فایده و درعین‌حال خردکننده گریبان‌گیر [[آدمی]] نگردد. {{متن حدیث|مَنْ‏ رَكِبَ‏ الْعُنْفَ‏ نَدِمَ‏}}<ref>«هرکه مرتکب درشتی و خشونت شود پشیمان گردد». شرح غررالحکم، ج۵، ص۱۸۹.</ref>.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی‌ دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی‌، م‍ص‍طف‍ی‌]]، [[سیره نبوی ج۴ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۴ ص ۳۱۵.</ref>

==پرسش مستقیم==