سبق و رمایه در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

“رمایه” از واژه [[عربی]] “رمی” گرفته شده و به معنای [[تیراندازی]] است و خود “رمایه” تمرین و مسابقه تیراندازی میان دو و یا چند نفر است که در آن، شرط‌بندی کرده باشند.  

===معنای اصطلاحی===

این یک تعریف از “سبق و رمایه” است و طبق ظاهر این تعریف، سبق و رمایه تنها شامل [[تیراندازی]] و مسابقه اسب‌دوانی است و شامل تمام مرکب‌های [[جنگی]] نمی‌شود، اما نویسنده کتاب فوق در ادامه بحث خود، [[سبق و رمایه]] را شامل تمام مرکب‌های [[دفاعی]] و جنگی و همه سلاح‌ها معرفی می‌کند؛ حتی مرکب‌های جنگی جدید الاختراع، مانند: تانک، هواپیما و... و سلاح‌های تیراندازی جدید مانند توپ را مشمول سبق و رمایه می‌داند<ref>فقه الإمام جعفر الصادق{{ع}}، ج۴، ص۲۳۵.</ref>.

چنان‌که همه [[فقها]] گفته‌اند، هزینه این مسابقات و مانورها را، هم اشخاص [[حقیقی]] و هم اشخاص [[حقوقی]] و [[دولت]] می‌توانند بر عهده بگیرند و بر آن [[نظارت]] کنند.

شهید ثانی از علمای بزرگ [[شیعه]] می‌گوید: “... مسابقه دو، کشتی، قایق‌رانی و مسابقه با پرندگان و مسابقه در پرتاب سنگ و وزنه‌برداری بدون شرط کردن (سبق یعنی پولی که در [[سبق و رمایه]] به شخص برنده پرداخت می‌شود) [[حرام]] نیست... چون [[هدف]] صحیحی بر آنها بار است...”<ref>شرح لمعه، ج۲، ص۲۳.</ref>. صاحب کتاب "فقه الامام جعفر الصادق"{{ع}} نیز در این‌باره چنین نوشته است: “... اکنون که در [[جنگ‌ها]]، [[دشمنان]] از چیزهایی مثل اسب و تیر و کمان استفاده نمی‌کنند، آیا سبق و رمایه شامل [[اسلحه]] و ابزارهای [[جنگی]] جدیدی، مانند تفنگ، خودروها و مشابه اینها می‌گردد یا نه؟ پاسخ این است که: آری، سبق و رمایه، سلاح‌های نوظهور را در برمی‌گیرد، زیرا سخن [[خداوند]] در [[قرآن]] که می‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ}}<ref>«و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده در برابر آنان فراهم سازید که بدان دشمن خداوند و دشمن خود را به هراس می‌افکنید» سوره انفال، آیه ۶۰.</ref>، عمومیت دارد و شامل هر [[قوه]] و نیرویی می‌شود که بتوان با آن، [[دشمن]] را [[ارعاب]] کرد و دشمن در صورتی از ما حساب می‌برد که مسلح به اسلحه خود او یا بهتر از اسلحه او باشیم.