پرش به محتوا

ابوعمیر بن ابی طلحه انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد)
 
خط ۷: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
ابو عمیر فرزند [[زید بن سهل]] معروف به [[ابوطلحه]] [[برادر]] [[مادری]] [[انس بن مالک]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن عساکر، ج۴، ص۳۷.</ref>، زاده شده از [[ام سلیم]] و به گفته برخی، نامش حفص بود<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۷.</ref>. از [[انس]] [[روایت]] شده که ابوعمیر پرنده کوچکی داشت و [[رسول خدا]]{{صل}} گه‌گاه با او [[شوخی]] می‌کرد<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷.</ref>، تا اینکه روزی او را [[غمگین]] دید. سبب آن را از ام سلیم پرسید، گفت: پرنده‌اش مرده است. رسول خدا{{صل}} خطاب به ابوعمیر فرمود: آن پرنده (با [[دل]] تو) چه کار کرده است؟! همچنین انس بن مالک خبر داده که ابوعمیر در [[کودکی]] [[بیمار]] شد و پس از خروج ابوطلحه از [[منزل]] درگذشت. [[پدر]] پس از بازگشت، حال وی را جویا شد، اما ام سلیم [[مرگ]] فرزند را پوشیده داشت تا اینکه ابوطلحه غذایش را خورد و با وی همبستر شد. آنگاه او را از مرگ و [[دفن]] فرزندش باخبر کرد. رسول خدا{{صل}} فردای آن [[روز]] به دیدن آنان رفت و پس از شنیدن داستان مرگ فرزندشان و نوع برخورد آن [[زن]] با شوهرش، فرمود: "شبتان پر [[برکت]] باد!" ام سلیم در آن شب به [[عبدالله بن أبی طلحه]] باردار شده بود<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۲۷.</ref>. آنگاه ابوطلحه و ام سلیم به [[امامت]] رسول خدا{{صل}}، بر ابو عمیر [[نماز]] گزاردند<ref>طبرانی، ج۵، ص۱۰۳؛ حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.</ref>. می‌توان نمود [[فقهی]] این روایت را در مسئله‌های جواز [[نماز خواندن]] [[زنان]] بر میت<ref>حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.</ref>، عدد [[نمازگزاران]]<ref>بیهقی، ج۴، ص۳۰.</ref> و جواز نگهداری پرنده<ref>ابن قدامه، ج۳، ص۳۷۱؛ علامه حلی، ج۱، ص۳۴۲.</ref> دنبال کرد. انس بن مالک برای [[همنشینی]] [[پیامبر خدا]] با [[مردم]]، به این روایت استناد کرده است<ref>احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۱۹؛ کوفی، ج۱، ص۱۱۴.</ref>
ابو عمیر فرزند [[زید بن سهل]] معروف به [[ابوطلحه]] [[برادر]] [[مادری]] [[انس بن مالک]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن عساکر، ج۴، ص۳۷.</ref>، زاده شده از ام سلیم و به گفته برخی، نامش حفص بود<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۴۷.</ref>. از [[انس]] [[روایت]] شده که ابوعمیر پرنده کوچکی داشت و [[رسول خدا]]{{صل}} گه‌گاه با او [[شوخی]] می‌کرد<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۶۷.</ref>، تا اینکه روزی او را [[غمگین]] دید. سبب آن را از ام سلیم پرسید، گفت: پرنده‌اش مرده است. رسول خدا{{صل}} خطاب به ابوعمیر فرمود: آن پرنده (با [[دل]] تو) چه کار کرده است؟! همچنین انس بن مالک خبر داده که ابوعمیر در [[کودکی]] [[بیمار]] شد و پس از خروج ابوطلحه از [[منزل]] درگذشت. [[پدر]] پس از بازگشت، حال وی را جویا شد، اما ام سلیم [[مرگ]] فرزند را پوشیده داشت تا اینکه ابوطلحه غذایش را خورد و با وی همبستر شد. آنگاه او را از مرگ و [[دفن]] فرزندش باخبر کرد. رسول خدا{{صل}} فردای آن [[روز]] به دیدن آنان رفت و پس از شنیدن داستان مرگ فرزندشان و نوع برخورد آن [[زن]] با شوهرش، فرمود: "شبتان پر [[برکت]] باد!" ام سلیم در آن شب به [[عبدالله بن أبی طلحه]] باردار شده بود<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۸۴؛ ابن اثیر، ج۶، ص۲۲۷.</ref>. آنگاه ابوطلحه و ام سلیم به [[امامت]] رسول خدا{{صل}}، بر ابو عمیر [[نماز]] گزاردند<ref>طبرانی، ج۵، ص۱۰۳؛ حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.</ref>. می‌توان نمود [[فقهی]] این روایت را در مسئله‌های جواز [[نماز خواندن]] [[زنان]] بر میت<ref>حاکم نیشابوری، ج۱، ص۳۶۵.</ref>، عدد [[نمازگزاران]]<ref>بیهقی، ج۴، ص۳۰.</ref> و جواز نگهداری پرنده<ref>ابن قدامه، ج۳، ص۳۷۱؛ علامه حلی، ج۱، ص۳۴۲.</ref> دنبال کرد. انس بن مالک برای [[همنشینی]] [[پیامبر خدا]] با [[مردم]]، به این روایت استناد کرده است<ref>احمد بن حنبل، ج۳، ص۱۱۹؛ کوفی، ج۱، ص۱۱۴.</ref>
.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعمیر بن ابی طلحه انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۵۷-۴۵۸.</ref>
.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوعمیر بن ابی طلحه انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۵۷-۴۵۸.</ref>


۱۱۵٬۱۷۷

ویرایش