فرهنگ غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
←غدیر و فرهنگ آن
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
آنچه در [[غدیر خم]] اتفاق افتاد، تنها یک "حادثه" نبود که مشمول مرور زمان شود. اصراری را هم که [[شیعه]] برای پاسداشت [[غدیر]] دارد، تنها یادکرد یک واقعۀ [[تاریخی]] نیست. آنچه در ورای آن واقعه نهفته بود و [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} با [[نصب]] [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} به [[امامت]]، درصدد آن بود، ارائۀ یک الگوی متعالی در [[رهبری]] [[جامعه]] و [[امامت]] [[امّت]] و ساختن جامعۀ [[قرآنی]] بود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۶۱.</ref>. | آنچه در [[غدیر خم]] اتفاق افتاد، تنها یک "حادثه" نبود که مشمول مرور زمان شود. اصراری را هم که [[شیعه]] برای پاسداشت [[غدیر]] دارد، تنها یادکرد یک واقعۀ [[تاریخی]] نیست. آنچه در ورای آن واقعه نهفته بود و [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} با [[نصب]] [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} به [[امامت]]، درصدد آن بود، ارائۀ یک الگوی متعالی در [[رهبری]] [[جامعه]] و [[امامت]] [[امّت]] و ساختن جامعۀ [[قرآنی]] بود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۶۱.</ref>. | ||
مطرح ساختن [[امام علی|علی]]{{ع}} به عنوان [[امام]]، [[خلیفه]]، [[ولیّ]] و مولا، نشان دادن دروازۀ مدینۀ فاضله‌ای بود که با [[ولایت]] و [[حکومت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} و تبعیّت و [[اطاعت]] [[مردم]] از [[حکومت علوی]] قابل تحقّق بود. افسوس که جریان زلال [[رهبری معصوم]] را به [[انحراف]] کشیدند و [[امّت]] را از [[هدایت]] [[امام]] [[محروم]] ساختند، امّا برای [[شیعه]]، حادثۀ [[غدیر خم]] و محتوای آن روز بزرگ به صورت یک [[فرهنگ]] باقی ماند. این فرهنگ، همیشه قابل طرح، قابل [[دفاع]] و مناسب برای پیگیری برای رسیدن به جامعۀ آرمانی است. با این حساب، "فرهنگ غدیر" را می‌توان عبارت دانست از: [[شایسته‌سالاری]]، [[رهبری]] [[معصومین]]، [[بیعت]] با [[پیشوایان]] [[عدل]]، پیوند [[قرآن]] با [[اهل بیت]]، [[تمسّک به ثقلین]]، پای‌بندی به [[سنت نبوی]]، احیای [[فضایل]] [[عترت]]، [[وفا]] به [[میثاق الهی]]، تداوم خط [[رسالت]] بر اساس [[وصایت]]، عمل به [[وصیت]] [[پیغمبر]]، [[پاسداری]] از [[امامت]]، مدینۀ فاضلۀ [[قرآن]]، جوهرۀ [[تفکّر]] [[شیعی]]، [[تولّی و تبری]] با [[دوستان]] و [[دشمنان خدا]]، پرده برداشتن از چهرۀ [[نفاق]]، ارج نهادن به [[نقل]] [[راویان غدیر]]، بازخوانی [[خطبۀ غدیریّۀ]] [[پیامبر]]، [[رجوع]] به [[عترت]] در [[تفسیر]] [[کتاب خدا]]، [[نفی]] [[تفکّر]] [[حسبنا کتاب اللّه]]، [[نفی]] [[اجتهاد در مقابل نصّ]]، [[اطاعت]] مطلق از [[رسول]]، مرجعیّت [[علمی]] و [[سیاسی]] [[خاندان پیامبر]]، [[عقیده]] به [[افضلیّت]] [[امام علی|علی]]{{ع}}، [[ولایت]] و [[رهبری]]، معرّفی الگوهای [[برتر]] برای [[هدایت]] [[جامعه]]، رویکرد به [[نخبگان]] برگزیدۀ [[خدا]]، عمل به [[آیه مودّت]] ذی القربی"، [[اجر]] زحمات [[پیامبر]] در ادای [[رسالت]]، [[آموختن]] [[دین]] از سرچشمۀ اصلی و زلال، مقابله با [[سنن]] [[جاهلی]] و [[فرهنگ]] [[قوم‌گرایی]]، [[گردن نهادن]] به [[امامت]] [[معصوم]]، ورود در دژ [[استوار]] [[ولایت]]، [[ایمان]] به فضیلت‌های مجسّم، مقدّم داشتن [[خاندان]] [[وحی]] بر دیگران، [[میزان]] جدایی [[حق]] از [[باطل]]، [[نفی]] [[بدعت‌ها]] و [[تحریف‌ها]] از [[دین]]، [[مبارزه]] با [[خانه‌نشین]] ساختن [[ائمه]] [[نور]]، [[افشای]] توطئه‌های [[سقیفه]]، [[تبیین]] [[مظلومیّت]] [[امام علی|علی]]{{ع}}، برافراشتن نشانه‌های درست برای گم نکردن راه، پیمودن راه منتهی به [[خدا]]. ورود به [[شهر علم]] از در خاصّ آن، [[هدایت‌جویی]] از [[هادیان]] به [[حق]]. | مطرح ساختن [[امام علی|علی]]{{ع}} به عنوان [[امام]]، [[خلیفه]]، [[ولیّ]] و مولا، نشان دادن دروازۀ مدینۀ فاضله‌ای بود که با [[ولایت]] و [[حکومت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} و تبعیّت و [[اطاعت]] [[مردم]] از [[حکومت علوی]] قابل تحقّق بود. افسوس که جریان زلال [[رهبری معصوم]] را به [[انحراف]] کشیدند و [[امّت]] را از [[هدایت]] [[امام]] [[محروم]] ساختند، امّا برای [[شیعه]]، حادثۀ [[غدیر خم]] و محتوای آن روز بزرگ به صورت یک [[فرهنگ]] باقی ماند. این فرهنگ، همیشه قابل طرح، قابل [[دفاع]] و مناسب برای پیگیری برای رسیدن به جامعۀ آرمانی است. با این حساب، "فرهنگ غدیر" را می‌توان عبارت دانست از: [[شایسته‌سالاری]]، [[رهبری]] [[معصومین]]، [[بیعت]] با [[پیشوایان]] [[عدل]]، پیوند [[قرآن]] با [[اهل بیت]]، [[تمسّک به ثقلین]]، پای‌بندی به [[سنت نبوی]]، احیای [[فضایل]] [[عترت]]، [[وفا]] به [[میثاق الهی]]، تداوم خط [[رسالت]] بر اساس [[وصایت]]، عمل به [[وصیت]] [[پیغمبر]]، [[پاسداری]] از [[امامت]]، مدینۀ فاضلۀ [[قرآن]]، جوهرۀ [[تفکّر]] [[شیعی]]، [[تولّی و تبری]] با [[دوستان]] و [[دشمنان خدا]]، پرده برداشتن از چهرۀ [[نفاق]]، ارج نهادن به [[نقل]] [[راویان غدیر]]، بازخوانی [[خطبۀ غدیریّۀ]] [[پیامبر]]، [[رجوع]] به [[عترت]] در [[تفسیر]] [[کتاب خدا]]، [[نفی]] [[تفکّر]] [[حسبنا کتاب اللّه]]، [[نفی]] [[اجتهاد در مقابل نصّ]]، [[اطاعت]] مطلق از [[رسول]]، مرجعیّت [[علمی]] و [[سیاسی]] [[خاندان پیامبر]]، [[عقیده]] به [[افضلیّت]] [[امام علی|علی]]{{ع}}، [[ولایت]] و [[رهبری]]، معرّفی الگوهای [[برتر]] برای [[هدایت]] [[جامعه]]، رویکرد به [[نخبگان]] برگزیدۀ [[خدا]]، عمل به [[آیه مودّت]] [[ذی القربی]]"، [[اجر]] زحمات [[پیامبر]] در ادای [[رسالت]]، [[آموختن]] [[دین]] از سرچشمۀ اصلی و زلال، مقابله با [[سنن]] [[جاهلی]] و [[فرهنگ]] [[قوم‌گرایی]]، [[گردن نهادن]] به [[امامت]] [[معصوم]]، ورود در دژ [[استوار]] [[ولایت]]، [[ایمان]] به فضیلت‌های مجسّم، مقدّم داشتن [[خاندان]] [[وحی]] بر دیگران، [[میزان]] جدایی [[حق]] از [[باطل]]، [[نفی]] [[بدعت‌ها]] و [[تحریف‌ها]] از [[دین]]، [[مبارزه]] با [[خانه‌نشین]] ساختن [[ائمه]] [[نور]]، [[افشای]] توطئه‌های [[سقیفه]]، [[تبیین]] [[مظلومیّت]] [[امام علی|علی]]{{ع}}، برافراشتن نشانه‌های درست برای گم نکردن راه، پیمودن راه منتهی به [[خدا]]. ورود به [[شهر علم]] از در خاصّ آن، [[هدایت‌جویی]] از [[هادیان]] به [[حق]]. | ||
اینهاست جوهرۀ اصلی [[غدیر خم]] که اصلی‌ترین [[باور]] [[شیعه]] پس از [[عقیده]] به [[توحید]] و [[نبوت]] و [[معاد]] است. این [[فرهنگ]] را باید عمومی ساخت، گسترش داد، [[تبیین]] کرد، غبار از چهره‌اش زدود و پیرایه‌های آن را کنار گذاشت تا [[اسلام]] ناب، از رهگذر [[ولایت]] [[ائمه]] {{ع}} و [[حاکمیت]] [[عترت]] و [[همراهی]] [[ثقلین]] جهانگیر شود و زمینۀ [[حکومت مهدوی]] فراهم آید<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۶۱.</ref>. | اینهاست جوهرۀ اصلی [[غدیر خم]] که اصلی‌ترین [[باور]] [[شیعه]] پس از [[عقیده]] به [[توحید]] و [[نبوت]] و [[معاد]] است. این [[فرهنگ]] را باید عمومی ساخت، گسترش داد، [[تبیین]] کرد، غبار از چهره‌اش زدود و پیرایه‌های آن را کنار گذاشت تا [[اسلام]] ناب، از رهگذر [[ولایت]] [[ائمه]] {{ع}} و [[حاکمیت]] [[عترت]] و [[همراهی]] [[ثقلین]] جهانگیر شود و زمینۀ [[حکومت مهدوی]] فراهم آید<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۶۱.</ref>. | ||