دعوت مردم به اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابراین [[سیره اجتماعی]] - [[سیاسی]] پیامبر{{صل}} در [[دعوت به اسلام]] و [[پیروزی]] و [[موفقیت]] آن بزرگوار دایر مدار رعایت «[[رفق و مدارا]] و تدریج» بود و این اصل در اظهار [[حقایق]] [[دینی]]، از [[اعتقادات]] و [[احکام شرعی]]، و در [[انتخاب]] مخاطبان و دعوت‌شوندگان رعایت می‌گردید و حتی چگونگی و مراحل [[دعوت]] نیز بر همین اساس شکل می‌گرفت و از دعوت گفتاری آغاز و به [[مقاومت منفی]] و در پایان و در صورت تأثیر نبخشیدن دو مرحله نخست، به [[دفاع]] و [[جهاد]] می‌انجامید. چنان‌که [[مولی]] [[علی]]{{ع}} می‌فرماید: «آخرین دوا داغ کردن و به کار بردن [[خشونت]] است»<ref>{{متن حدیث|آخِرُ الدَّوَاءِ الْكَيُّ}}؛ ر.ک: نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۶۸، ص۲۴۳.</ref> و به کار بردن آخرین دوا در اولین مرحله برخلاف [[سیره سیاسی]] و [[حکومتی]] [[نبوی]]{{صل}} و [[علوی]]{{ع}} و [[بیگانه]] با [[روح]] [[اسلام]] و [[دعوت اسلامی]] است.<ref>جمعی از محققان جامعه اسلامی فرهنگیان و پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره سیاسی پیامبر اعظم]] ص ۳۶-۴۰.</ref>

# [[پرونده: 1100627.jpg|22px]]، [[سیره سیاسی پیامبر اعظم (کتاب)|'''سیره سیاسی پیامبر اعظم''']]