جدید: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[روایات]] مختلفی در دسترس ماست که بیانگر تجدید [[اسلام]]، [[دین]]، کتاب و [[احکام]] در [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} است. در اینجا پرسشی مطرح خواهد شد که آیا [[حرام]] و حلالی که [[رسول خدا]]{{صل}} در [[دین اسلام]] مشخص فرموده‌اند، ابدی نیست؟ و آیا [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[پس از ظهور]] حکمی را منسوخ می‌کند یا آیینی جدید ایجاد می‌کند؟ [[امام صادق]]{{ع}} فرموده است: [[حلال]] [[محمد]]{{صل}} تا [[روز قیامت]] [[حلال]] است و [[حرام]] او تا روز [[حشر]] همواره [[حرام]] خواهد بود و چیزی مغایر با آن نخواهد آمد<ref>اصول کافی: ج ۱ کتاب باب القرآن باب ۱۷، ح ۱۹.</ref>.علاوه بر این، [[روایات]] مختلفی از [[رسول خدا]]{{صل}} وارد شده است که می‌فرماید: [[مهدی]]{{ع}} مردی از [[خاندان]] من است که به [[سنت]] و روش من عمل می‌نماید و [[مردم]] را به [[شریعت]] من [[دعوت]] می‌کند و به سوی [[کتاب خدا]] سوق می‌دهد<ref>بحارالانوار: ج ۵۱، ص ۸۲ و اثبات الهداة: ج ۷، ص ۵۲.</ref>.  

*[[آخرالزمان]] اوج فعالیت [[شیطان]] و [[طاغوت]] برای نابودی و دگرگونی [[دین حق]] است. در زمان [[غیبت امام عصر]]{{ع}} [[دین اسلام]] گرفتار بسیاری [[فتنه‌ها]] شده است. [[عالمان]] مغرض و [[جاهلان]]، خواسته یا ناخواسته دچار اشتباهاتی در [[تفسیر]] و توجیه [[دین]] شده‌اند و به مرور این کج‌فهمی‌ها و عنادها، [[بدعت‌ها]] و تغییراتی را [[اسلام]] [[راستین]] ایجاد کرده است. گروهی [[دین]] را براساس [[هوای نفس]] خود [[باور]] دارند و با [[اندیشه]] کوتاه خود مفاهیم بالای [[دینی]] را [[تأویل]] و [[تفسیر]] می‌کنند و کسانی هم چون میدان را خالی دیدند با ادعاهای دروغین جای مردان [[حق]] را می‌گیرند و [[دینی]] جدید می‌بافند. اینها [[دلایل]] مختلفی برای تغییر چهره [[حقیقی]] [[دین]] در [[دوران غیبت]] است.  

*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در خطبه‌ای به بیان [[اوضاع آخرالزمان]] می‌پردازد و می‌فرمایند که چگونه [[احکام اسلام]] پشت سر نهاده می‌شود و دقیقاً عکس آنها را به کار می‌بندند و در پایان می‌فرماید: [[اسلام]] را چون پوستینی وارونه بر تن می‌کنند!<ref>نهج البلاغه: خطبه ۱۰۸.</ref>[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: وقتی [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید، به روش [[رسول خدا]]{{صل}} [[رفتار]] می‌نماید، [[آگاه]] باشید که او آثار [[محمد]]{{صل}} را [[تفسیر]] و بیان خواهد نمود<ref>بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۳۴۷ و غیبت نعمانی: ص ۱۶۴.</ref>.با توجه به این [[روایات]] می‌توان این گونه برداشت کرد: [[دین جدید]] و [[کتاب جدید]] که در [[روایات]] آمده است، حکایت از آمدن شریعتی نو نمی‌کند بلکه به احیای دوباره [[احکام]] اشاره دارد؛ احکامی که به علت‌های مختلف به [[فراموشی]] سپرده شده‌اند و یا دگرگون شده و به گونه‌ای مغایر با [[حقیقت]] آن [[اعمال]] می‌شود. از این روست که وقتی [[حضرت مهدی]]{{ع}} دست به یک [[اصلاح]] اساسی در [[اسلام]] می‌زند و اجرای صددرصدی [[اسلام ناب]] را اعلام می‌کند، از سوی [[مردم]] مورد [[اعتراض]] قرار می‌گیرد، زیرا [[مردم]] به طوری با این [[بدعت‌ها]] و [[اسلامی]] دگرگون شده خو گرفته‌اند که وقتی [[حضرت]] از [[اسلام]] [[راستین]] سخن می‌گوید، می‌پندارند که [[دینی]] جدید است.  

[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: زمانی که [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[قیام]] فرماید: با پدیده‌ای نو و کتابی جدید و روشی تازه به پا می‌خیزد و به گونه‌ای جدید [[قضاوت]] خواهد کرد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۶.</ref>.در [[حدیث]] دیگری [[حضرت]] فرمود: بر [[عرب]] بسیار سخت خواهد بود، زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} با امری جدید و [[سنت]] و قضاوتی جدید [[قیام]] نماید<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۳۴.</ref>.