سیف بن حارث بن سریع جابری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
سیف بن حارث بن سریع جابری در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۹
، ۲۹ اوت ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
در [[شرافت]] این بزرگوار همین بس که در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او [[سلام]] فرستاده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۶۷-۴۶۸.</ref> | در [[شرافت]] این بزرگوار همین بس که در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او [[سلام]] فرستاده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۶۷-۴۶۸.</ref> | ||
==دو [[جوان]] جابری== | |||
سیف بن حارث بن سریع و [[مالک بن عبد بن سریع]]، دو برادرِ [[مادری]] و نیز پسرعموی یکدیگر بودند. این دو، از [[یاران امام حسین]]{{ع}} بودند و در لحظات سخت [[روز عاشورا]]، گریان، نزد [[امام]]{{ع}} آمدند. وقتی امام{{ع}} از علّت [[گریه]] آنها پرسید، دلیل آن را [[نگرانی]] نسبت به حال امام{{ع}} و عدم [[توانایی]] جهت [[دفع دشمن]]، بیان کردند. امام{{ع}} نیز برای آنها، [[دعا]] کرد. | |||
از [[محمد بن قیس]] نقل است که: دو [[جوان]] جابری: [[سیف بن حارث بن سریع]] و [[مالک بن عبد بن سریع]] - که پسرعمو و برادرِ [[مادری]] یکدیگر بودند-، نزد [[حسین]]{{ع}} آمدند و در حالی که می‌گریستند، به او نزدیک شدند. امام{{ع}} فرمود: ای پسران برادرم! چرا گریه می‌کنید؟ به [[خدا]] [[سوگند]]، من امیدوارم که به زودی، چشمتان روشن شود!». آن دو گفتند: [[خداوند]]، ما را فدایت کند! به خدا سوگند که برای خود، گریه نمی‌کنیم؛ بلکه بر تو می‌گِرییم! می‌بینیم که محاصره شده‌ای و کاری از ما بر نمی‌آید. امام{{ع}} فرمود: «ای پسران برادرم! خداوند، شما را بر این غمخواری و [[همدردی]] و جانبازی‌تان برای ما، [[بهترین]] [[پاداش]] پرواپیشگان را عطا فرماید».... سپس، آن دو جوان پیش رفتند و در همان حال، به سوی حسین{{ع}} رو کرده، گفتند: [[سلام]] بر تو، ای [[فرزند پیامبر]] خدا! امام{{ع}} نیز پاسخ داد: «و بر شما باد سلام و [[رحمت خدا]]!». سپس جنگیدند تا به [[شهادت]] رسیدند<ref>{{متن حدیث|جَاءَ الفَتَيَانِ الجَابِرِيّانِ: سَيْفُ بْنُ الحَارِثِ بْنِ سُرَيعٍ، وَ مَالِكُ بْنُ عَبْدِ بْنِ سُرَيعٍ، وَ هُمَا ابْنَا عَمٍّ وَ أخَوَانِ لِاُمٍّ، فَأَتَيَا حُسَيْنَاً{{ع}} فَدَنَوا مِنْهُ وَهُمَا يَبْكِيَانِ. فَقَالَ: أَيِ ابْنَي أخِي، مَا يُبْكِيكُمَا؟ فَوَاللّهِ إِنِّي لَأَرْجُو أَنْ تَكُونَا عَنْ سَاعَةٍ قَرِيرَي عَيْنٍ. قَالَا: جَعَلَنَا اللّهُ فِدَاكَ! لَا وَاللّهِ مَا عَلَى أَنْفُسِنَا نَبْكِي، وَلكِنَّا نَبْكِي عَلَيْكَ، نَرَاكَ قَدْ اُحِيطَ بِكَ وَ لَا نَقْدِرُ عَلَى أَنْ نَمْنَعَكَ. فَقَالَ: جَزَاكُمَا اللّهُ يَا بَنِي أَخِي بِوَجْدِكُمَا مِنْ ذَلِكَ وَ مُوَاسَاتِكُمَا إَيَّايَ بِأَنْفُسِكُمَا أَحْسَنَ جَزَاءِ المُتَّقِينَ... ثُمَّ اسْتَقْدَمَ الفَتَيَانِ الجَابِرِيَّانِ يَلْتَفِتَانِ إلَى حُسَيْنٍ{{ع}} وَ يَقُولَانِ: السَّلامُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللّهِ، فَقَالَ: وَعَلَيْكُمَا السَّلامُ وَ رَحْمَةُ اللّهِ، فَقَاتَلا حَتَّى قُتِلَا}} (تاریخ الطبری، ج۵، ص۴۴۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۵۳۸.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
| خط ۲۸: | خط ۳۳: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681353.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امام حسین''']] | |||
# [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']] | # [[پرونده:1100374.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|'''اصحاب امام حسین''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||