آل زیاد در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[آل زیاد]] از جمله تعابیری است که در متون [[حدیثی]] [[شیعه]] و در لسان امام رضا{{ع}} و برخی از [[امامان]] به کار رفته است. آل‌زیاد بعد از [[واقعه عاشورای]] [[سال ۶۱ق]]<ref>الأخبار الطوال، ص۲۴۹-۲۵۹؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۴۶-۸۰.</ref> در [[زیارت‌ها]]، [[احادیث]] و [[روایات]] مورد لعن و [[نفرین]] قرار گرفتند<ref>کامل الزیارات، ص۳۳۱؛ المزار الکبیر، ص۴۸۱؛ مستدرک الوسائل، ج۱۰، ص۴۱۴.</ref>. از [[امام صادق]]{{ع}} درباره [[روزه]] [[روز]] [[تاسوعا]] و [[عاشورا]] می‌پرسند و ایشان آن روز را روز [[شادی]] و [[سرور]] ابن‌مرجانه و آل‌زیاد و [[اهل شام]] می‌داند و [[غضب]] [[خداوند]] را برایشان [[طلب]] می‌کند<ref>الکافی، ج۴، ص۱۴۷؛ الرسائل الأحمدیة، ج۲، ص۲۷۶-۲۷۷.</ref>. از امام رضا{{ع}} نیز همین سؤال پرسیده می‌شود و [[حضرت]] می‌فرماید: آن روزی است که [[دشمنان]] ما از آل زیاد، برای [[کشتن حسین]]{{ع}} روزه گرفتند و هر کس آن روز را روزه بگیرد و بدان [[تبرک]] جوید، خداوند [[قلب]] او را [[مسخ]] کرده و با آنها [[محشور]] خواهد کرد<ref>الکافی، ج۴، ص۱۴۶-۱۴۷؛ تهذیب الأحکام، ج۴، ص۳۰۱؛ وسائل الشیعة، ج۱۰، ص۴۶۰-۴۶۱؛ مسند الإمام الرضا{{ع}}، ج۲، ص۱۹۳.</ref>. یا در حدیثی دیگر به نقل از [[فضل بن شاذان]]، وقتی امام رضا{{ع}} آوردن سر [[امام حسین]]{{ع}} نزد [[یزید]] و بی‌احترامی‌های وی را بیان کرد، به [[شیعیان]] لعن بر یزید و آل زیاد را سفارش فرمود، چرا که با این عمل خداوند [[گناهان]] افراد را گرچه به تعداد [[ستارگان]] [[آسمان]] باشد، محو می‌سازد<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۲۵؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۴۱۹؛ بحارالأنوار، ج۶۳، ص۴۹۲.</ref>.