|
|
| خط ۳۱: |
خط ۳۱: |
| ==[[زیارت پیامبر]] [[خدا]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}}== | | ==[[زیارت پیامبر]] [[خدا]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}}== |
| از آنجا که پیوند با [[پیامبر خدا]]{{صل}} و [[خاندان]] [[پاک]] او، بیشترین نقش را در [[سعادت]] و [[خوش بختی]] [[دنیا]] و [[آخرت]] انسان دارد، زیارت آنان، در [[حیات]] و ممات، بیش از دیگران توصیه شده است. از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده که فرمود: {{متن حدیث|مَنْ زَارَنَا فِي مَمَاتِنَا فَكَأَنَّمَا زَارَنَا فِي حَيَاتِنَا}}<ref>المزار الکبیر، ص۴۱، ح۲۳؛ بحار الأنوار، ج۱۰۰، ص۱۲۴، ح۳۴.</ref>. هر کس ما را پس از درگذشتمان زیارت کند، گویی در [[زمان]] زنده بودن، زیارتمان کرده است.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۵.</ref> | | از آنجا که پیوند با [[پیامبر خدا]]{{صل}} و [[خاندان]] [[پاک]] او، بیشترین نقش را در [[سعادت]] و [[خوش بختی]] [[دنیا]] و [[آخرت]] انسان دارد، زیارت آنان، در [[حیات]] و ممات، بیش از دیگران توصیه شده است. از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده که فرمود: {{متن حدیث|مَنْ زَارَنَا فِي مَمَاتِنَا فَكَأَنَّمَا زَارَنَا فِي حَيَاتِنَا}}<ref>المزار الکبیر، ص۴۱، ح۲۳؛ بحار الأنوار، ج۱۰۰، ص۱۲۴، ح۳۴.</ref>. هر کس ما را پس از درگذشتمان زیارت کند، گویی در [[زمان]] زنده بودن، زیارتمان کرده است.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۵.</ref> |
|
| |
| ==[[ثواب]] [[زیارت امام حسین]]{{ع}}==
| |
| ملاحظه روایاتی که در این بخش، درباره [[فضیلت]] زیارت امام حسین{{ع}} آمده‌اند و مقایسه آنها با روایاتی که درباره فضیلت زیارت سایر افراد [[خاندان رسالت]] رسیده‌اند، به روشنی نشان می‌دهد که زیارت امام حسین{{ع}}، بیش از دیگران، مورد تأکید قرار گرفته است. این [[روایات]]، نه تنها زیارت [[سیّد الشهدا]]{{ع}} را با فضیلت‌ترین کار و همانند زیارت خدا و [[پیامبر]] او توصیف می‌نمایند، بلکه تصریح می‌کنند که زیارت ایشان، بر هر مؤمنِ معترف به [[امامت اهل بیت]]{{عم}} لازم است و کسی که بتواند او را در [[کربلا]] زیارت کند و خودداری نماید، حقّی از [[حقوق خدا]] و پیامبر{{صل}} را ترک کرده و با این جفاکاری، مورد عاقّ اهل بیت{{عم}} واقع می‌گردد و بدین‌سان، از خیر و [[برکات]] فراوانی [[محروم]] می‌شود و از [[ایمان]] و عمرش، کاسته می‌گردد.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۵.</ref>
| |
|
| |
| ==برکات شگفت‌انگیز [[زیارت امام حسین]]{{ع}}==
| |
| [[زیارت]] [[سیّد الشهدا]]{{ع}}، اگر با [[آداب]] و شروط آن انجام شود، کیمیایی است که [[جان آدمی]] و [[زندگی]] او را متحوّل می‌سازد. بر پایه [[روایات]] زیارت آن بزرگوار، آثار و برکات بسیاری دارد، از جمله این که [[فرشتگان الهی]]، برای [[زائر]] [[امام حسین]]{{ع}}، [[احترام]] ویژه‌ای قائل‌اند و وی، مشمول دعای [[اهل بیت]]{{عم}} و [[فرشتگان]] است. [[خداوند متعال]]، [[گناهان]] زائر امام حسین{{ع}} را می‌بخشد، عمرش را طولانی می‌کند، روزی‌اش را فراوان می‌گردانَد، غمش را زائل می‌سازد، قلبش را شاد می‌نماید، گناهانش را به [[عمل صالح]] تبدیل می‌کند و اگر [[بدبخت]] باشد، او را [[خوشبخت]] می‌نماید، [[پیامبر خدا]]{{صل}}، برای او [[شفاعت]] می‌کند و به او نیز اجازه شفاعت کردنِ دیگران داده می‌شود، با [[حسین بن علی]]{{ع}} [[محشور]] می‌گردد و در [[بهشت]]، [[همنشین]] اهل بیت{{عم}} خواهد بود و در نهایت، باید گفت: [[فضایل]] و برکات زیارت امام حسین{{ع}}، غیر قابل شمارش است. برکات زیارت سیّد الشهدا{{ع}}، به حدّی است که نه تنها [[اهل]] [[زمین]]، بلکه [[آسمانیان]] و [[فرشتگان مقرّب]] [[الهی]] و [[ارواح]] [[پاک]] [[پیامبران]] و [[صدّیقان]]، پیوسته به زیارت او می‌آیند و از برکات مزارش بهره می‌برند. به همین جهت، توصیف شده که [[پیروان اهل بیت]]{{عم}}، حتّی در سخت‌ترین شرایط، هر قدر که می‌توانند، از برکات بی‌شمار زیارت [[امام]]{{ع}} بهره‌مند شوند.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۶.</ref>
| |
|
| |
| ==حکمتِ این همه [[فضیلت]] و [[برکت]]؟==
| |
| مسئله مهم در این جا، این است که [[حکمت]] این همه فضیلت ([[ثواب]]) و برکتی که برای زیارت امام حسین{{ع}} گزارش شده، چیست؟ و چرا زیارت سایر اهل بیت{{عم}}، حتّی زیارت جدّش پیامبر خدا{{صل}} و پدرش [[امیر مؤمنان]]{{ع}} - که از جایگاه والاتری برخوردارند -، تا این حد، مورد توصیه و تأکید، قرار نگرفته است؟ پیش از این، اشاره کردیم که در [[احادیث اهل بیت]]{{عم}}، ملاکِ توصیه و [[تشویق به زیارت]]، [[میزان]] تأثیرگذاری آن است و بر این مبنا، حکمتِ این همه فضیلت و برکتی را که برای [[زیارت امام حسین]]{{ع}} گزارش شده، باید در نقش آن در [[سازندگی]] [[جامعه]] [[توحیدی]] جستجو کرد. گفتنی است [[حکمت]] تعیین آن همه [[فضیلت]] و [[برکت]] برای زیارت امام حسین{{ع}}، این است که [[زیارت]] [[امام]]{{ع}} همراه با آدابی که بدانها اشاره خواهیم کرد، همانند [[عزاداری]] هدفمند برای ایشان، نقشی بی‌بدیل در زنده نگه داشتن [[مکتب]] [[شهادت]] و [[فرهنگ]] اصیل [[عاشورا]] ایفا می‌کند، و زمینه ساز [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] به [[رهبری]] [[خاندان رسالت]] است.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۶.</ref>
| |
|
| |
| ==مهم‌ترین [[آداب زیارت امام حسین]]{{ع}}==
| |
| در [[احادیث اهل بیت]]{{عم}}، رهنمودهایی درباره آداب زیارت امام حسین{{ع}} آمده که توجّه به آنها، موجب بهره‌گیری بیشتر از [[برکات]] زیارت ایشان می‌گردد و بی‌توجّهی به آنها، از بهره [[زائر]] می‌کاهد. از این‌رو، می‌توان گفت که [[اختلاف روایات]]، در تبیین [[میزان]] [[ثواب]] و برکات زیارت آن امام{{ع}}، ناظر به اموری از قبیل مراتب [[زائران]] در رعایت [[آداب زیارت]] است. باری! به طور کلّی، آداب زیارت امام حسین{{ع}}، به دو دسته تقسیم می‌شود: [[آداب]] [[باطنی]] و [[آداب ظاهری]]:
| |
|
| |
| ===آداب باطنی زیارت===
| |
| این دسته از آداب، در [[حقیقت]]، [[روح]]، مغز و باطنِ زیارت است که بدون آن، چه بسا زائر از زیارت، بهره‌ای نداشته باشد. مهم‌ترین این آداب، عبارت‌اند از: [[معرفت]]، [[اخلاص]]، [[حضور قلب]] و [[تسلیم]]، [[اشتیاق]] و [[حزن]].<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۷.</ref>
| |
|
| |
| ===آداب ظاهری زیارت===
| |
| اهمّیت این آداب، هر چند به اندازه اهمّیت آداب باطنی نیست؛ لیکن رعایت آنها زمینه‌ساز تحقّق شماری از آداب باطنی و کمال بهره برداری از برکات آنهاست. مهم‌ترینِ این آداب، از این قرار است: [[غسل]]، [[پوشیدن]] پاکیزه‌ترین [[لباس]]، استفاده نکردن از بوی خوش و [[زینت]]، [[سکوت]]، [[آرامش]] و [[وقار]]، اجازه ورود خواستن، پیش گذاشتن پایِ راست و خواندن زیارت‌های [[مأثور]].<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۸.</ref>
| |
|
| |
| ==[[آسیب‌شناسی]] زیارت==
| |
| آسیب‌شناسی زیارت امام حسین{{ع}}، مانند آسیب‌شناسی عزاداری او، اهمّیت بسیار دارد؛ زیرا بدون [[آگاهی]] از آن، زائر نمی‌تواند از برکات زیارت بهره ببرد و چه بسا کاری انجام دهد که [[گناه]] شمرده شود و نارضاییِ [[خداوند متعال]] و [[اهل بیت]]{{عم}} را در پی داشته باشد. به طور کلّی، هر چه با [[حکمت]] [[زیارت]]، یعنی [[جهل‌زدایی]] و نزدیک‌تر شدن به آرمان‌های [[اهل بیت]]{{عم}} و [[ارزش‌های دینی]] در تضاد باشد، آفت زیارت است. اصولاً زیارت [[سیّد الشهدا]]{{ع}}، مانند [[عزاداری]] او، عبادتی بزرگ است. به علاوه، مسلّم است که چگونگی [[عبادات]]، مانند اصل آنها، باید مورد [[تأیید]] [[شارع]] باشد. بنا بر این، هر عملی که تأیید آن از ناحیه [[پیامبر]]{{صل}} و اهل بیت{{عم}} [[محرز]] نباشد، آفت زیارت محسوب می‌شود و [[پرهیز]] از آن، لازم و ضروری است.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۸۳۸.</ref>
| |
|
| |
|
| == جستارهای وابسته == | | == جستارهای وابسته == |
