آثار اخلاقی و تربیتی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
آثار اخلاقی و تربیتی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۰
، ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'وجود حضرت مهدی' به 'وجود امام مهدی'
جز (جایگزینی متن - 'Pic627' به '1100794') |
جز (جایگزینی متن - 'وجود حضرت مهدی' به 'وجود امام مهدی') |
||
خط ۱۶۷: | خط ۱۶۷: | ||
[[پرونده:11155.jpg|100px|right|بندانگشتی|]] | [[پرونده:11155.jpg|100px|right|بندانگشتی|]] | ||
::::::سرکار خانم '''[[سیمین صمیمی]]'''، در مقاله ''«[[عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::سرکار خانم '''[[سیمین صمیمی]]'''، در مقاله ''«[[عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[صفوان بن مهران]] در روایتی به [[نقل]] از [[امام صادق]]{{ع}} میگوید: "کسی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} را [[انکار]] کند در واقع [[حضرت محمد]]{{صل}} را [[انکار]] نموده است"<ref>بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۱۷۳.</ref>. در [[روایت]] دیگری: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} شبیهترین فرد به [[حضرت محمد]]{{صل}} میباشد"<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۳۹.</ref>. لذا [[روایات]] فوق ناظر بر این است که در واقع [[وجود | ::::::«[[صفوان بن مهران]] در روایتی به [[نقل]] از [[امام صادق]]{{ع}} میگوید: "کسی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} را [[انکار]] کند در واقع [[حضرت محمد]]{{صل}} را [[انکار]] نموده است"<ref>بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۱۷۳.</ref>. در [[روایت]] دیگری: "[[حضرت مهدی]]{{ع}} شبیهترین فرد به [[حضرت محمد]]{{صل}} میباشد"<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۳۹.</ref>. لذا [[روایات]] فوق ناظر بر این است که در واقع [[وجود امام مهدی]]{{ع}} و صفات نیکش را نمیتوان [[انکار]] نمود. [[حضرت مهدی]]{{ع}} صا حب [[اخلاق]] بسیار نیکوئی میباشد. [[رسالت]] [[حضرت]] نیز طبق [[رسالت]] [[رسول خدا]]{{صل}}: {{متن حدیث| إِنِّي بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ}}<ref>المستدرک «نوری»، ج ۱۱، ص ۱۸۷.</ref>، تکمیلکننده [[[اخلاق نیک]] [[منتظرین]] است. بنابراین [[حضرت]] همانند خورشیدی پشت [[ابر]] چه در [[زمان غیبت]] و چه در [[زمان ظهور]] باعث افزایش [[معرفت]] فرد نسبت به [[پروردگار]] و [[تربیت]] و پرورش [[اخلاقی]] فرد میشود. [[قرآن کریم]] و [[تعالیم]] [[اهل بیت]]{{ع}} بیشترین تأکید را بر رشد [[اخلاقی]] و [[معنوی]] [[بشر]] انجام دادهاند. بدین جهت در روایتی آمده که: "هر کس [[دوست]] بدارد که از [[اصحاب قائم]]{{ع}} باشد هرآینه باید که به [[ظهور]] آن [[حضرت]] [[منتظر]] شود، در ایام انتظارش به [[ورع]] و [[تقوی]] [[رفتار]] نماید و به [[اخلاق]] [[حمیده]] و اوصاف [[پسندیده]] متصف شود<ref>الغیبة «نعمانی»، ص ۲۰۰.</ref>. همانطور که در بعد [[فکری]] عنوان شد [[حکومت حضرت مهدی]]{{ع}} [[حکومتی]] عقلمحور است و [[کمال عقل]] موجب بروز و [[ظهور]] [[اخلاق نیکو]] در [[انسان]] خواهد بود. از سوی دیگر محیط آکنده از هدایتهای [[قرآن]] و [[سنتهای الهی]] [[آدمی]] را به [[خوبیها]] سوق میدهد. [[شیعه]] [[منتظر]] سعی میکند تا تمامی [[رذائل اخلاقی]] - [[دروغ]]، [[حسادت]]، و مانند آن - در وجود خود [[پاک]] نموده و خود را به [[[اخلاق نیک]] آراسته نماید. | ||
::::::[[اعتقاد]] به [[حضرت مهدی]]{{ع}} همان [[اعتقاد]] به صفات [[حضرت]] میباشد. مهمترین و مؤثرترین راه برای پرورش [[حس]] [[معنوی]]، توجه فرد به [[کمالات]] [[اخلاقی]] و [[صفات حضرت مهدی]]{{ع}} است. لذا [[شیعه]] هنگامی که با [[سیره]] و خلقوخوی [[حضرت]] آشنا میشود [[معرفت]] او به [[حضرت]] و [[الگو]] قراردادن [[حضرت]]، سبب آراستن فرد به تمام صفات [[نیک]] [[الهی]] میگردد. [[امام]] که [[پیشوا]] و [[راهبر]] [[جامعه]] است، [[انسان کامل]] میباشد و از همه [[بدیها]] و [[رذائل اخلاقی]] دور بوده و در مقابل، همه [[کمالات]] [[اخلاقی]] را در عالیترین حد آن دارا میباشد. [[شیعه]] احتیاجی به این ندارد که حتما [[امام]] خویش را در مقابل خود ببیند. بلکه سعی مینماید از الگوی خود سرمشق بگیرد و تمام [[رذائل اخلاقی]] را تا حد استعداد و ظرفیت خود از جسم و روحش [[پاک]] سازد و در مسیر انتظارش همواره به [[خودسازی]] و [[آراستگی]] بپردازد»<ref>[[سیمین صمیمی|صمیمی، سیمین]]، [[عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث ]].</ref>. | ::::::[[اعتقاد]] به [[حضرت مهدی]]{{ع}} همان [[اعتقاد]] به صفات [[حضرت]] میباشد. مهمترین و مؤثرترین راه برای پرورش [[حس]] [[معنوی]]، توجه فرد به [[کمالات]] [[اخلاقی]] و [[صفات حضرت مهدی]]{{ع}} است. لذا [[شیعه]] هنگامی که با [[سیره]] و خلقوخوی [[حضرت]] آشنا میشود [[معرفت]] او به [[حضرت]] و [[الگو]] قراردادن [[حضرت]]، سبب آراستن فرد به تمام صفات [[نیک]] [[الهی]] میگردد. [[امام]] که [[پیشوا]] و [[راهبر]] [[جامعه]] است، [[انسان کامل]] میباشد و از همه [[بدیها]] و [[رذائل اخلاقی]] دور بوده و در مقابل، همه [[کمالات]] [[اخلاقی]] را در عالیترین حد آن دارا میباشد. [[شیعه]] احتیاجی به این ندارد که حتما [[امام]] خویش را در مقابل خود ببیند. بلکه سعی مینماید از الگوی خود سرمشق بگیرد و تمام [[رذائل اخلاقی]] را تا حد استعداد و ظرفیت خود از جسم و روحش [[پاک]] سازد و در مسیر انتظارش همواره به [[خودسازی]] و [[آراستگی]] بپردازد»<ref>[[سیمین صمیمی|صمیمی، سیمین]]، [[عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث ]].</ref>. | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} |