سوره فلق در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخهها
←ساختار
(←ساختار) |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''نکات:''' [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[حسد]] [[حسنات]] آدمی را میخورد، آن چنان که [[آتش]] هیزم را<ref>الدر المنثور.</ref>. {{متن قرآن|أَعُوذُ}} به معنای [[حفظ]] کردن خویش و [[پرهیز]] دادن خود از شر از راه [[پناه بردن]] به کسی است که میتواند آن شر را دفع کند و کلمه «فلق» به معنای شکافتن و جدا کردن است که غالباً این کلمه بر هنگام صبح اطلاق میشود و فلق یعنی آن لحظهای که [[نور]] گریبان [[ظلمت]] را میشکافد و سر بر میآورد. | '''نکات:''' [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[حسد]] [[حسنات]] آدمی را میخورد، آن چنان که [[آتش]] هیزم را<ref>الدر المنثور.</ref>. {{متن قرآن|أَعُوذُ}} به معنای [[حفظ]] کردن خویش و [[پرهیز]] دادن خود از شر از راه [[پناه بردن]] به کسی است که میتواند آن شر را دفع کند و کلمه «فلق» به معنای شکافتن و جدا کردن است که غالباً این کلمه بر هنگام صبح اطلاق میشود و فلق یعنی آن لحظهای که [[نور]] گریبان [[ظلمت]] را میشکافد و سر بر میآورد. | ||
[[تفاسیر عرفانی]] این سوره را [[تأویل]] کردهاند؛ مانند تستری، [[سلمی]]، بقلی و [[ابن عربی]]. مثلاً [[ابن عربی]]، {{متن قرآن|رَبِّ الْفَلَقِ}} را به اسم الهادی و {{متن قرآن|شَرِّ النَّفَّاثَاتِ}} را به قوای [[نفسانی]] مانند [[وهم]]، تخیل، [[غضب]]، [[شهوت]] و مانند آنها و تستری {{متن قرآن|الْفَلَقِ}} را به روان شدن [[ملکوت]] از طریق [[قلب]] بر زبان و [[ترمذی]]، برداشتن [[حجاب]] از [[دل]] و بقلی، [[طلوع صبح]] اتصال دل به [[خدا]] تأویل کردهاند.<ref>[[سید سلمان صفوی|صفوی، سید سلمان]]، [[سوره فلق (مقاله)|مقاله «سوره فلق»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص: ۷۷۸-۷۸۰.</ref> | [[تفاسیر عرفانی]] این سوره را [[تأویل]] کردهاند؛ مانند تستری، [[سلمی]]، بقلی و [[ابن عربی]]. مثلاً [[ابن عربی]]، {{متن قرآن|رَبِّ الْفَلَقِ}} را به اسم الهادی و {{متن قرآن|شَرِّ النَّفَّاثَاتِ}} را به قوای [[نفسانی]] مانند [[وهم]]، تخیل، [[غضب]]، [[شهوت]] و مانند آنها و تستری {{متن قرآن|الْفَلَقِ}} را به روان شدن [[ملکوت]] از طریق [[قلب]] بر زبان و [[ترمذی]]، برداشتن [[حجاب]] از [[دل]] و بقلی، [[طلوع صبح]] اتصال دل به [[خدا]] تأویل کردهاند. | ||
==[[آیات نامدار]] و مشهور== | |||
#{{متن قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ}}<ref>«بگو: به پروردگار سپیدهدم پناه میبرم» سوره فلق، آیه ۱.</ref>؛ | |||
#{{متن قرآن|مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ}}<ref>«از بدی آنچه آفرید» سوره فلق، آیه ۲.</ref>؛ | |||
#{{متن قرآن|وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ}}<ref>«و از بدی تاریکی شباهنگامی که فرا رسد» سوره فلق، آیه ۳.</ref>؛ | |||
#{{متن قرآن|وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ}}<ref>«و از بدی زنان افسونگر دمنده در گرهها» سوره فلق، آیه ۴.</ref>؛ | |||
#{{متن قرآن|وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ}}<ref>«و از بدی رشکآورنده هنگامی که به رشک خیزد» سوره فلق، آیه ۵.</ref>.<ref>[[سید سلمان صفوی|صفوی، سید سلمان]]، [[سوره فلق (مقاله)|مقاله «سوره فلق»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]]، ص: ۷۷۸-۷۸۰.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== |