اختلاف: تفاوت میان نسخه‌ها

==ریشه‌های اختلاف==

# '''[[تعصبات جاهلی]]:''' [[تعصب]] جاهلانه می‌تواند [[انسان]] را به [[صف‌آرایی]] در برابر [[دعوت]] [[پیامبران]] قرار داده و باعث ایجاد شکاف‌های [[عقیدتی]] گردد. [[مقاومت]] [[بت‌پرستان]] در عدم دست برداشتن از [[آیین]] پدرانشان<ref>سوره بقره، آیه ۱۷۰.</ref> که در قرآن [[مذمت]] شده و مورد نکوهش قرار گرفته است، نمونه‌ای از [[تعصب جاهلی]] است. همچنین [[نزاع]] میان [[اوس و خزرج]] در [[تاریخ اسلام]]<ref>المیزان، ج‌۱۵، ص‌۹۹؛ الصافی، ج‌۵، ص‌۱۷۸.</ref>، ریشه در تعصب جاهلی و [[برتر]] دانستن هر یک بر دیگری دارد. همین مسئله زمینۀ پیدایش اختلاف در مسئلۀ [[امامت]] و [[رهبری]] بر [[امت]] بعد از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} گردید. [[روایات]] ذیل آیۀ {{متن قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}}<ref>«و محمد جز فرستاده‌ای نیست که پیش از او (نیز) فرستادگانی (بوده و) گذشته‌اند؛ آیا اگر بمیرد یا کشته گردد به (باورهای) گذشته خود باز می‌گردید؟ و هر کس به (باورهای) گذشته خود باز گردد هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند؛ و خداوند سپاسگزاران را به زودی پاداش خواهد داد» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.</ref> اشاره به [[تعصبات جاهلی]] و [[انحراف]] و اختلاف در مسیر [[امامت]] دارد. امیرالمؤمنین علی{{ع}} می‌فرمایند: «تا اینکه خدای عزّوجلّ پیامبرش{{صل}} را نزد خود خواند و او را به‌سوی خویش بالا برد. بعد از او آن آثار [[صالحان]] در آنها نبود مگر به‌اندازه‌ چشم به‌هم‌زدنی یا درخشش برقی، تا اینکه دوباره به عقب برگشتند و به پشت‌سر بازگشتند و به [[ظلم]]، [[حقّ]] [[اهل‌بیت]]{{ع}} را از آنها [[طلب]] نمودند و گردان‌های [[جنگی]] را [[ظاهر]] کردند و درِ خانه‌ اهل‌بیت{{ع}} را بستند و [[خانه]] را ویران نمودند و آثار [[رسول‌خدا]]{{صل}} را [[تغییر]] دادند و از احکامش روی برتافتند و از انوارش دور شدند و به‌ جای جانشینِ او، دیگری را [[انتخاب]] کردند. آن را انتخاب کردند و [[ظالم]] بودند وو [[گمان]] کردند کسی که از [[خاندان]] [[ابوقحافه]] انتخاب نمودند برای [[مقام]] رسول‌خدا{{صل}} شایسته‌تر از آن کسی است که رسول‌خدا{{صل}} برای مقامش برگزید و پنداشتند [[مهاجر]] آل‌ابی‌قحافه بهتر از مهاجر و یاری‌کننده [[پیامبر]]{{صل}} است»<ref>{{متن حدیث|حَتَّی إِذَا دَعَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِیَّهُ صوَ رَفَعَهُ‏ إِلَیْهِ‏ لَمْ‏ یَکُ‏ ذَلِکَ‏ بَعْدَهُ‏ إِلَّا کَلَمْحَةٍ مِنْ خَفْقَةٍ أَوْ وَمِیضٍ مِنْ بَرْقَةٍ إِلَی أَنْ رَجَعُوا عَلَی الْأَعْقَابِ وَ انْتَکَصُوا عَلَی الْأَدْبَارِ وَ طَلَبُوا بِالْأَوْتَارِ وَ أَظْهَرُوا الْکَتَائِبَ وَ رَدَمُوا الْبَابَ وَ فَلُّوا الدِّیَارَ وَ غَیَّرُوا آثَارَ رَسُولِ اللَّهِ صوَ رَغِبُوا عَنْ أَحْکَامِهِ وَ بَعُدُوا مِنْ أَنْوَارِهِ وَ اسْتَبْدَلُوا بِمُسْتَخْلَفِهِ بَدِیلًا اتَّخَذُوهُ‏ وَ کانُوا ظالِمِینَ‏ وَ زَعَمُوا أَنَّ مَنِ اخْتَارُوا مِنْ آلِ أَبِی قُحَافَةَ أَوْلَی بِمَقَامِ رَسُولِ اللَّهِ صمِمَّنِ اخْتَارَ رَسُولُ اللَّهِ صلِمَقَامِهِ وَ أَنَّ مُهَاجِرَ آلِ أَبِی قُحَافَةَ خَیْرٌ مِنَ الْمُهَاجِرِیِّ الْأَنْصَارِیِّ الرَّبَّانِی‏}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۸، ص۲۹.</ref>.

# '''[[دنیا خواهی]]:''' [[آیات قرآن]] تصریح می‌کند که [[دنیاطلبی]]، امت‌هایی مثل [[یهود]] و [[نصارا]] را حتی بعد از دست یافتن بر [[براهین]] آشکار و روشن به اختلاف کشانده است: {{متن قرآن|إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ}}<ref>«بی‌گمان دین (راستین) نزد خداوند، اسلام است و اهل کتاب، اختلاف نیافتند مگر پس از آنکه به دانش دست یافتند، از سر افزونجویی که در میان ایشان بود و هر کس به آیات خداوند کفر ورزد (بداند که) خداوند حسابرس سریع است» سوره آل عمران، آیه ۱۹.</ref>. [[مفسران]] «[[بغی]]» را به معنای [[حسدورزی]] و [[ستیز]] با یکدیگر در [[طلب]] [[دنیا]] و گردن کشی در برابر [[حق]] دانسته‌اند<ref>شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج‌۲، ص‌۴۱۹؛ طبرسی، فضل بن حسن، جامع‌البیان، ج‌۲، ص‌۴۵۹؛ طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ج‌۲، ص‌۱۱۱.</ref>. [[مقاومت]] [[حاکمان]] [[ستم‌گری]] چون [[فرعون]] در برابر [[موسی]]{{ع}} و ایجاد [[تفرقه]] در میان [[مردم]]<ref>سوره قصص، آیه ۴.</ref>، [[اسلام]] نیاوردن گروه فراوانی از [[یهود]] و [[نصارا]] به‌ویژه دانشورانشان در برابر دعوتِ به [[حقّ]] [[پیامبر]]<ref>سوره بقره، آیه ۱۴۶.</ref> و تفرقه افکنی‌های [[منافقان]] در ماجرای ساختن [[مسجد ضرار]]<ref>سوره توبه، آیه ۱۰۷.</ref> برای [[حفظ]] موقعیّت [[اجتماعی]] و [[انتقام]] از [[مسلمانان]] ریشه در [[دنیاخواهی]] آنان داشته است<ref>جامع‌البیان، ج۱۲، ص‌۳۱‌ـ‌۳۳؛ مجمع‌البیان، ج‌۵، ص‌۱۱۰. </ref>.