نفی سخن‌چینی در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[امام باقر]]{{ع}} نیز درباره آنان فرمود: {{متن حدیث|مُحَرَّمَةٌ الْجَنَّةُ عَلَى الْقَتَّاتِينَ الْمَشَّائِينَ بِالنَّمِيمَةِ}}<ref>«بهشت بر جویندگان خبر که سخن‌چینی کنند حرام است» الکافی، ج۲، ص۳۶۹؛ کشف الریبة، ص۴۲ [{{متن حدیث|الْجَنَّةُ مُحَرَّمَةٌ}}آمده است].</ref>.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی، م‍ص‍طف‍ی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲، ص ۶۱۵.</ref> | [[امام باقر]]{{ع}} نیز درباره آنان فرمود: {{متن حدیث|مُحَرَّمَةٌ الْجَنَّةُ عَلَى الْقَتَّاتِينَ الْمَشَّائِينَ بِالنَّمِيمَةِ}}<ref>«بهشت بر جویندگان خبر که سخن‌چینی کنند حرام است» الکافی، ج۲، ص۳۶۹؛ کشف الریبة، ص۴۲ [{{متن حدیث|الْجَنَّةُ مُحَرَّمَةٌ}}آمده است].</ref>.<ref>[[م‍ص‍طف‍ی دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی، م‍ص‍طف‍ی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|سیره نبوی]]، ج۲، ص ۶۱۵.</ref> | ||
==سخن‌چینی در سیره اجتماعی پیامبر اعظم== | |||
[[پیامبر اسلام]] در تعریف [[سخن‌چینی]] می‌فرماید: سخن‌چینی آن است که [[انسان]] سخنی را از بعضی افراد پیش دیگران نقل کند و آنها را به هم بزند: {{متن حدیث|أ تدرون ما العضة؟.. نقل الحديث من بعض النّاس إلى بعض ليفسدوا بينهم}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۳۰.</ref>. | |||
سخن‌چینی موجب قطع [[روابط اجتماعی]] انسان می‌گردد. فردی که می‌کوشد سخن کسی را به دیگران برساند، در گام نخست خودش را [[رسوا]] می‌کند؛ زیرا [[حقیقت]] پنهان نمی‌ماند و روزی آشکار می‌گردد. از سوی دیگر، [[سخن‌چین]] میان [[مردم]] [[محبوبیت]] خود را از دست می‌دهد. سخن‌چینی باعث [[فتنه]] و [[فساد]] زیادی در [[جامعه]] می‌شود، چه بسا خون‌هایی ریخته و جنگ‌هایی برافروخته گردد. | |||
سخن‌چین کاری می‌کند پیوندها و ارتباط‌ها را از هم بگسلد. [[خدای سبحان]] در [[قرآن کریم]] چنین فردی را از زیان‌کاران شمرده است که قطع می‌کند آن‌چه را [[خدا]] به وصل آن امر فرموده است<ref>اشاره به این آیه دارد: {{متن قرآن|وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ}} «همان کسان که پیمان با خداوند را پس از بستن آن می‌شکنند و چیزی را که خداوند فرمان به پیوند آن داده است می‌گسلند و در زمین تباهی می‌ورزند، آنانند که زیانکارند» سوره بقره، آیه ۲۷.</ref>. غلامی با چنین عملی موجب شد، شوهری زنش را کشت. وقتی [[نزدیکان]] مقتول با سخن‌چینی [[غلام]] از جریان باخبر شدند شوهر را کشتند و آن‌گاه دو [[قبیله]] ([[اقوام]] [[زن]] و شوهر) با هم درگیر شدند و در نتیجه آن، افراد زیادی کشته شدند<ref>معراج السعاده، ص۵۳۰.</ref>. | |||
در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است: سخن‌چینی بدتر از [[جادوگری]] است؛ زیرا موجب جدایی [[دوستان]]، [[دشمنی]] و ریختن [[خون]]، نابودی [[خانه‌ها]] و... می‌گردد<ref>منتخب میزان الحکمه، شح ۶۲۶۰.</ref>.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]]، ص ۱۵۳.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۱۷: | خط ۲۶: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100683.jpg|22px]] [[م‍ص‍طف‍ی دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی، م‍ص‍طف‍ی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''سیره نبوی ج۲''']] | # [[پرونده:1100683.jpg|22px]] [[م‍ص‍طف‍ی دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی|دل‍ش‍اد ت‍ه‍ران‍ی، م‍ص‍طف‍ی]]، [[سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''سیره نبوی ج۲''']] | ||
# [[پرونده:1100808.jpg|22px]] [[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|'''سیره اجتماعی پیامبر اعظم''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||