روح القدس در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
بنابر [[عقیده]] | بنابر [[عقیده]] مفسّران [[اسلامی]]، درباره [[روح القدس]] دو احتمال وجود دارد: | ||
#منظور "[[جبرئیل]]" است و منظور [[قرآن]] از اینکه "[[خداوند]]، [[عیسی]]{{ع}} را با روح القدس [[تأیید]] فرمود"<ref>سوره بقره، ۸۷.</ref> آن است که خداوند، جبرئیل را مددکار عیسی{{ع}} قرار داد. اما چرا به "جبرئیل" روح القدس می‌گویند؟ [[روح]] است، چون جنبه [[روحانیت]] در [[فرشتگان]] [[غلبه]] دارد و اضافه کردن روح به "القدس" به [[پاکی]] و قداستِ این روح اشاره می‌کند. | #منظور "[[جبرئیل]]" است و منظور [[قرآن]] از اینکه "[[خداوند]]، [[عیسی]]{{ع}} را با روح القدس [[تأیید]] فرمود"<ref>سوره بقره، آیه ۸۷.</ref> آن است که خداوند، جبرئیل را مددکار عیسی{{ع}} قرار داد. اما چرا به "جبرئیل" روح القدس می‌گویند؟ [[روح]] است، چون جنبه [[روحانیت]] در [[فرشتگان]] [[غلبه]] دارد و اضافه کردن روح به "القدس" به [[پاکی]] و قداستِ این روح اشاره می‌کند. | ||
#منظور، همان [[نیروی غیبی]] است که عیسی{{ع}} را تأیید می‌کرد و با همان نیروی اسرارآمیز، [[مردگان]] را به [[فرمان خداوند]] زنده می‌ساخت. | #منظور، همان [[نیروی غیبی]] است که عیسی{{ع}} را تأیید می‌کرد و با همان نیروی اسرارآمیز، [[مردگان]] را به [[فرمان خداوند]] زنده می‌ساخت. | ||
به‌طور کلی این پدیده، همان [[امدادهای الهی]] است که [[انسان]] را در انجام عبادت‌ها و کارهای مشکل، [[یاری]] می‌رساند و از [[گناهان]] بازمی‌دارد. به همین [[دلیل]]، درباره برخی [[شاعران]] [[اهل بیت]] گفته شده است که پس از [[خواندن]] اشعارشان، [[ائمه]] به آنان می‌فرمودند: "این [[شعر]] را روح القدس بر [[زبان]] تو دمید و | به‌طور کلی این پدیده، همان [[امدادهای الهی]] است که [[انسان]] را در انجام عبادت‌ها و کارهای مشکل، [[یاری]] می‌رساند و از [[گناهان]] بازمی‌دارد. به همین [[دلیل]]، درباره برخی [[شاعران]] [[اهل بیت]] گفته شده است که پس از [[خواندن]] اشعارشان، [[ائمه]] به آنان می‌فرمودند: "این [[شعر]] را روح القدس بر [[زبان]] تو دمید و آنچه گفتی، به یاری او بود"<ref>تفسیر نمونه، ج ۱، ص ۲۳۷.</ref>. در [[قرآن کریم]]، مکرر از این واژه ترکیبی سخن به میان آمده<ref>سوره بقره، آیه ۸۷ و ۲۵۳؛ سوره مائده، آیه ۱۱۰.</ref> که در مورد [[حضرت عیسی]]{{ع}} است. در اینکه چرا در میان [[پیامبران]]، حضرت عیسی{{ع}} به این تشریف اختصاص داده شده، در صورتی که همه [[انبیاء]]{{عم}} به وسیله جبرئیل تأیید شده‌اند، گفته شده بدین‌سبب که وی از [[کودکی]] تا به آخر [[عمر]]، در آغوش تأیید جبرئیل بوده است<ref>معارف و معاریف، ج ۵، ص ۷۱۵.</ref>. روح الامین نیز همان جبرئیل است که در [[آیه]] ١٩٣ [[سوره]] شعراء آمده است. مرحوم [[طبرسی]] گفته: از این جهت جبرئیل به روح الامین توصیف شده که وی در صفت [[امانت]] و عدم [[تغییر]] در امانت، [[دین]] را زنده می‌دارد و (همچون روح) مایه [[حیات]] دین است و یا بدین‌جهت که فرودآورنده [[برکات]] است و [[ارواح]] را زنده می‌دارد و یا بدین‌جهت است که او جسمی [[روحانی]] است<ref>مجمع البیان، ج ۷، ص ۳۲۰.</ref>. [[حکیمه خاتون]] می‌گوید: وقتی [[امام حسن عسکری]]{{ع}} فرزند دلبندش را ـ پس از تولّد ـ از من گرفت، در آن حال مرغانی آسمانی بال‌های خود را بر سر آن جناب گسترانیدند. پس حضرت، بزرگ مرغان را آواز داد و فرمود: او را بردار و محافظت کن و هر [[چهل]] [[روز]] او را به سوی مادرش بازگردان. [[حکیمه خاتون]] می‌گوید، گفتم: این مرغ چه بود؟ حضرت فرمود: این [[روح القدس]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۱ (به نقل از نشریه موعود، شماره ۱۷، ص ۱۰).</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۱.</ref> | ||
==منابع== | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||