پرش به محتوا

آثار قیام امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۳۲: خط ۲۳۲:


==کارکرد [[جامعه‌پذیری]]==
==کارکرد [[جامعه‌پذیری]]==
[[اندیشمندان]]، فرهنگ را این‌گونه تعریف می‌کنند:
«مجموعه عناصر [[معنوی]] و مادی‌ای که در سازمان‌های [[اجتماعی]] جریان می‌یابند و از نسلی به [[نسل]] دیگر منتقل می‌شوند، [[میراث]] اجتماعی یا میراث [[فرهنگی]] نام دارد فرهنگ معنوی عبارت است از: مجموعه دستاوردهای [[جامعه]] در تمام زمینه‌های [[علم]]، [[هنر]]، [[اخلاق]] و [[فلسفه]] و [[فرهنگ مادی]] به مجموعه وسایل تولیدی و دیگر ارزش‌های مادی گفته می‌شود که شامل ساختار [[اقتصادی]] یا زیرساخت جامعه است»<ref>علی آقابخشی، فرهنگ علوم سیاسی، ص۸۲.</ref>.
آن چه در فرهنگ، محور و بنیاد دانسته می‌شود که سایر مؤلفه‌های فرهنگی حول آن [[تکوین]] می‌یابند «[[مذهب]]» است اصولاً مفهوم فرهنگ، ریشه‌ای مذهبی دارد و از واژه Cutle به معنای «[[پرستش]]» گرفته شده است<ref>احمد نقیب‌زاده، درآمدی بر جامعه‌شناسی سیاسی، ص۷۰.</ref>.
یکی از [[اندیشمندان]] درباره [[فرهنگ]] می‌نویسد:
«فرهنگ نه تنها به تصورات و رفتارهای فردی جهت می‌دهد، بلکه تعیین‌کننده رفتارهای جمعی است، یعنی فرهنگ، تمام [[زندگی]] [[بشر]] را دربرمی‌گیرد و [[روابط]] [[انسان‌ها]] را با یکدیگر و با [[محیط]] آنها تنظیم می‌کند»<ref>احمد نقیب‌زاده، درآمدی بر جامعه‌شناسی سیاسی، ص۷۲، تعریف مالینوفسکی از فرهنگ.</ref>.
«فرهنگ نه تنها به تصورات و رفتارهای فردی جهت می‌دهد، بلکه تعیین‌کننده رفتارهای جمعی است، یعنی فرهنگ، تمام [[زندگی]] [[بشر]] را دربرمی‌گیرد و [[روابط]] [[انسان‌ها]] را با یکدیگر و با [[محیط]] آنها تنظیم می‌کند»<ref>احمد نقیب‌زاده، درآمدی بر جامعه‌شناسی سیاسی، ص۷۲، تعریف مالینوفسکی از فرهنگ.</ref>.
گی روش، مهم‌ترین کار ویژه‌ای که برای فرهنگ عنوان می‌کند، کار ویژه جامعه‌سازی یا به عبارت دیگر [[جامعه]] پذیری است. یعنی این که فرهنگ، به وجود آورنده جامعه است؛ زیرا تمام عوامل عینی و مادی پیوندهای [[اجتماعی]] به وسیله [[نظام فرهنگی]] در عبارات نمادین (سمبلیک) باز [[تولید]] و باز [[تفسیر]] شده و معنا و [[انسجام]] می‌یابند. فرد از طریق همین شبکه وارد جامعه می‌شود و با آن پیوند می‌خورد<ref>احمد نقیب‌زاده، درآمدی بر جامعه‌شناسی سیاسی، ص۷۳.</ref>. بدین ترتیب انتقال [[فرهنگی]] از نسلی به نسلی دیگر امکان می‌یابد.
گی روش، مهم‌ترین کار ویژه‌ای که برای فرهنگ عنوان می‌کند، کار ویژه جامعه‌سازی یا به عبارت دیگر [[جامعه]] پذیری است. یعنی این که فرهنگ، به وجود آورنده جامعه است؛ زیرا تمام عوامل عینی و مادی پیوندهای [[اجتماعی]] به وسیله [[نظام فرهنگی]] در عبارات نمادین (سمبلیک) باز [[تولید]] و باز [[تفسیر]] شده و معنا و [[انسجام]] می‌یابند. فرد از طریق همین شبکه وارد جامعه می‌شود و با آن پیوند می‌خورد<ref>احمد نقیب‌زاده، درآمدی بر جامعه‌شناسی سیاسی، ص۷۳.</ref>. بدین ترتیب انتقال [[فرهنگی]] از نسلی به نسلی دیگر امکان می‌یابد.
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش