ابوبکر بن ابی‌قحافه: تفاوت میان نسخه‌ها

: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابوبکر بن ابی‌قحافه در قرآن]] - [[ابوبکر بن ابی‌قحافه در تاریخ اسلامی]] - [[ابوبکر بن ابی‌قحافه در نهج البلاغه]]</div>

<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">

ابوبکر، [[فرزند]] [[ابوقحافه عثمان]] و مادرش [[ام‌الخیر سلمی]]، دختر [[صخر بن عامر بن كعب بن سعد]] بود. هر دو از طریق جدّ پنجمشان با [[پیامبر]] نسبت داشتند. ابوبکر بنابر برخی [[روایات]]، دو سال و چند ماه پس از [[واقعه عام‌الفیل]] در [[مکه]] به‌دنیا آمد. نام وی در دوران پیش از [[اسلام]] [[عبدالکعبة]] بود و پس از [[اسلام]] [[پیامبر]] وی را [[عبدالله]] خواند. [[القاب]] دیگر او را [[عتیق]]، [[صدیق]] و [[فاروق]] نوشته‌اند. علمای [[شیعه]] تعلق [[لقب]] [[صدیق]] و [[فاروق]] را به ابوبکر مردود می‌شمارند و با استناد به منابع [[اهل سنت]] این [[القاب]] را از [[القاب امام علی]]{{ع}} می‌دانند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 79- 80.</ref>.

ابوبکر از [[جوانی]] به شغل بازرگانی (بزازی) اشتغال داشت و مردی توانگر بود. وی در زمره نخستین کسانی است که [[اسلام]] آوردند. برجسته‌ترین حادثه [[زندگی]] ابوبکر در [[مکه]]، [[همراهی]] او با [[پیامبر]]{{صل}} در [[هجرت]] به [[مدینه]] (اول [[ربیع الاول]] [[سال اول هجری]]، [[سال]] چهاردهم پس از [[بعثت]]) و پنهان شدن در [[غار ثور]] است. در [[شب]] چهارم [[ربیع]] الاول [[پیامبر]]{{صل}} همراه با ابوبکر از [[غار ثور]]، آهنگ یثرب کردند و روز [[دوشنبه]] دوازدهم [[ربیع]] الاول وارد [[یثرب ]] ([[مدینه]]) شدند. ابوبکر پس از آن در بیشتر اوقات همراه [[پیامبر]] بود. [[عایشه]] یکی از [[همسران]] [[پیامبر]] نیز [[فرزند]] ابوبکر است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 79- 80.</ref>.

[[پیامبر]]{{صل}} [[روز ۲۸ صفر]] [[سال یازدهم هجری]] [[رحلت]] کرد. سابقه ابوبکر هر چند پیش از [[رحلت پیامبر اکرم]] سابقه‌ای به‌نسبت خوب است، اما پس از رحلت پیامبر به واسطه او،امر [[خلافت]] که [[حق مسلم امام علی]]{{ع}} بود، از جایگاه اصلی‌اش خارج شد. بنابر قول مشهور، ابوبکر هنگام خبر رحلت پیامبر در منطقه سنح بوده است. حضور ابوبکر در [[مسجد]] و [[پیوستن]] او به‌همراه [[عمر]] و [[ابوعبیده جراح]] به [[اجتماع]] [[انصار]] در [[سقیفه بنی‌ساعده]]، همراه با زمینه‌سازی عمر، در نهایت سبب شد که ابوبکر دو [[روز]] بعد از رحلت پیامبر اکرم{{صل}} –در حالی که [[امام علی]]{{ع}} و دیگر بزرگان [[بنی‌هاشم]] مشغول [[مراسم]] [[تدفین]] پیامبر بودند- بر [[کرسی خلافت]] بنشیند، تصدّی کرسی خلافت [[مسلمین]] ابوبکر در شرایطی پیش آمد که حدود ۲ ماه پیش در [[جریان غدیر]] [[خم]]، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} به‌طور رسمی در مقابل دیدگان جمع کثیری از [[حاجیان]]<ref>اقوال مختلف تعداد جمعیت حاضر در روز غدیر خم را از حداقل ۷۰ هزار تا ۱۲۰ هزار نفر ذکر کرده‌اند.</ref> [[علی]]{{ع}} را به‌عنوان [[جانشین]] خود [[انتخاب]] و به [[مردم]] معرفی کرده بود. [[حدیث متواتر]] {{متن حدیث|مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ. أَللّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ، وَ عادِ مَنْ عاداهُ}} که در [[منابع اهل سنت]] نیز از اعتبار و [[تواتر]] برخوردار است، دلیلی بر این مدعاست. از این‌رو [[شیعیان]] از این مسئله با عنوان [[غصب خلافت]] یاد می‌کنند و معتقدند پیامبر اکرم، امام علی{{ع}} را به‌عنوان [[خلیفه]] و جانشین خود در امر [[امامت]] برگزید. یک روز بعد از [[ماجرای سقیفه]] بیشتر مردم با ابوبکر [[بیعت]] کردند، اما در این میان برخی از بزرگان [[اصحاب]] چون [[ابوذر غفاری]]، [[سلمان فارسی]]، [[عباس بن عبدالمطلب]]، [[مقداد]] بن [[عمرو]] و... از بیعت با وی خودداری کردند. امام علی{{ع}} بنابر [[روایات]] مشهور از [[بیعت با ابوبکر]] با وجود [[اعمال]] فشار و [[خشونت]] بر وی و [[خانواده]] و یارانش تا چهل روز یا ۷۵ روز و در بعضی اقوال تا [[وفات حضرت فاطمه]]{{س}} –یعنی شش ماه بعد- [[امتناع]] کرد. سرانجام [[امام علی]]{{ع}} به‌دلیل [[مشاهده]] گسترش شدید [[ارتداد]]، [[طغیان]] [[قبایل]] و [[ظهور]] [[مدعیان پیامبری]] در [[جزیرة العرب]] و ایجاد خطر [[فتنه]] و [[فساد]] در [[جامعه مسلمین]]، اوضاع را نابسامان دید و برای [[حفظ]] [[جامعة]] نوپای [[مسلمین]] تن به [[بیعت]] داد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص80- 81.</ref>.

[[ابوبکر]] در [[روز]] [[دوشنبه]] ۷ [[جمادی]] الآخر [[سال سیزدهم هجری]] تب کرد و بستری شد. در این [[بیماری]] که پانزده روز طول کشید [[عمر]] به‌جای وی بر [[نماز]] ایستاد. سرانجام در ۲۲ همان ماه در سن ۶۲ سالگی، در حالی‌که دو سال و سه ماه و ۲۲ روز از خلافتش سپری شده بود، درگذشت. ابوبکر را همسرش [[اسماء]] [[غسل]] داد و همان شب عمر بر پیکرش نمازگزارد و در کنار [[مدفن]] [[پیامبر]] به [[خاک]] سپرده است<ref>دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص81.</ref>.

امام علی{{ع}} در [[خطبه]] سوم [[نهج البلاغه]] فرمود: "[[آگاه]] باشید. به [[خدا]] [[سوگند]] که [[فرزند ابی‌قحافه]] [[خلافت]] را چون جامه‌ای بر تن کرد و [[نیک]] می‌دانست که پایگاه من نسبت به آن (امر خلافت) چونان محور است به آسیاب"<ref> نهج البلاغه، خطبه ۳: {{متن حدیث|أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا فُلَانٌ [ابْنُ أَبِی قُحَافَةَ] وَ إِنَّهُ لَیَعْلَمُ أَنَّ مَحَلِّی مِنْهَا مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحَی‏}}</ref>. امام علی{{ع}} در این خطبه به [[صراحت]] [[اعتراض]] خود را بیان می‌کند: ابوبکر با وجودی که می‌دانست [[جایگاه امام]] در امر خلافت به منزله [[قطب]] آسیاست، اما خلافت را به دست گرفت. استوانه [[آسیا]] حرکات سنگ را تنظیم می‌کند و در نتیجه گردش سنگ حاصل می‌شود. [[امام]]{{ع}} نیز بر وفق [[حکمت الهی]]، نظم‌دهنده امور مسلمین و آگاه به [[سیاست]] شرعیّه است. به این سبب جایگاه خود را در خلافت به موقعیّت و نقش استوانه آسیاب [[تشبیه]] کرده است. آنچه مسلم است [[غصب خلافت]] و کنار گذاشتن اما از [[اداره امور]] [[جامعه]] لطمه‌ای جبران‌ناپذیر بر [[بشریت]] وارد ساخت که جبران آن امری ناممکن است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص81.</ref>.

* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]

* [[پرونده:13681048.jpg|22px]] [[سید جمال‌الدین دین‌پرور|دین‌پرور، سیدجمال‌الدین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۱''']]