پرش به محتوا

برج بن مسهر الطائی در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
[[خداوند]] [[عمرو بن عاص]] را [[لعنت]] کند زیرا او به من نوشت که «[[ذوالثدیه]]» را در اسکندریه به [[قتل]] رسانده است ولی این مانع از این نبود که آنچه من از [[پیامبر]] شنیده بودم، بگویم، پیامبر{{صل}} فرمود: او را بعد از من [[بهترین]] امتم به قتل می‌رساند.
[[خداوند]] [[عمرو بن عاص]] را [[لعنت]] کند زیرا او به من نوشت که «[[ذوالثدیه]]» را در اسکندریه به [[قتل]] رسانده است ولی این مانع از این نبود که آنچه من از [[پیامبر]] شنیده بودم، بگویم، پیامبر{{صل}} فرمود: او را بعد از من [[بهترین]] امتم به قتل می‌رساند.


امام [[روز]] [[جنگ نهروان]] هنگامی که از کنار کشتگان خوارج می‌گذشت، فرمود: "[[بدا]] به حال شما! آن کس که شما را [[فریب]] داد به شما ضرر زد، به امام عرض شد ای [[امیرمؤمنان]] چه کسی آنها را فریب داد؟ فرمود: [[شیطان]] [[گمراه]] کرد [[نفس اماره]] آنها را به وسیله [[آرزوها]]، فریفت، راه [[گناه]] را بر آنها گشود، نوید [[پیروزی]] به آنها داد و آنها را به [[جهنم]] فرستاد"<ref>{{متن حدیث|بُؤْساً لَكُمْ لَقَدْ ضَرَّكُمْ مَنْ غَرَّكُمْ فَقِيلَ لَهُ مَنْ غَرَّهُمْ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اَلشَّيْطَانُ اَلْمُضِلُّ وَ اَلْأَنْفُسُ اَلْأَمَّارَةُ بِالسُّوءِ غَرَّتْهُمْ بِالْأَمَانِيِّ وَ فَسَحَتْ لَهُمْ فِي اَلْمَعَاصِي وَ وَعَدَتْهُمُ اَلْإِظْهَارَ فَاقْتَحَمَتْ بِهِمُ اَلنَّارَ}}نهج البلاغه، کلمات قصار، به ترتیب فیض الاسلام (۳۱۵) به ترتیب صبحی صالح (۳۲۳).</ref>.<ref>[[داوود الهامی|الهامی، داوود]]، [[صحابه از دیدگاه نهج البلاغه (کتاب)|صحابه از دیدگاه نهج البلاغه]]، ص۱۸۹.</ref>
امام [[روز]] [[جنگ نهروان]] هنگامی که از کنار کشتگان خوارج می‌گذشت، فرمود: "[[بدا]] به حال شما! آن کس که شما را [[فریب]] داد به شما ضرر زد، به امام عرض شد ای [[امیرمؤمنان]] چه کسی آنها را فریب داد؟ فرمود: [[شیطان]] [[گمراه]] کرد نفس اماره آنها را به وسیله [[آرزوها]]، فریفت، راه [[گناه]] را بر آنها گشود، نوید [[پیروزی]] به آنها داد و آنها را به [[جهنم]] فرستاد"<ref>{{متن حدیث|بُؤْساً لَكُمْ لَقَدْ ضَرَّكُمْ مَنْ غَرَّكُمْ فَقِيلَ لَهُ مَنْ غَرَّهُمْ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ اَلشَّيْطَانُ اَلْمُضِلُّ وَ اَلْأَنْفُسُ اَلْأَمَّارَةُ بِالسُّوءِ غَرَّتْهُمْ بِالْأَمَانِيِّ وَ فَسَحَتْ لَهُمْ فِي اَلْمَعَاصِي وَ وَعَدَتْهُمُ اَلْإِظْهَارَ فَاقْتَحَمَتْ بِهِمُ اَلنَّارَ}}نهج البلاغه، کلمات قصار، به ترتیب فیض الاسلام (۳۱۵) به ترتیب صبحی صالح (۳۲۳).</ref>.<ref>[[داوود الهامی|الهامی، داوود]]، [[صحابه از دیدگاه نهج البلاغه (کتاب)|صحابه از دیدگاه نهج البلاغه]]، ص۱۸۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۰٬۹۸۲

ویرایش