بداء در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بداء در قرآن]] - [[بداء در حدیث]] | بداء در کلام اسلامی | [[بداء در گفتگوهای بین‌المذاهب]] - [[بداء معصوم]] - [[بداء در معارف مهدویت]]</div>

<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[بداء (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>

بَداء بدین معناست که در برنامه [[قضا و قدر الهی]] [[تجدید]] نظر رخ بدهد، مقصود این است که در حوادث [[تاریخی]] [[بشر]]، [[خدا]] برای پیش و پس رفتن [[تاریخ]] بشر صوت [[قطعی]] معیّن نکرده است. یعنی ای [[انسان]]! تو خودت مجری قضا و قدر الهی هستی، این تو هستی که تاریخ را می‌توانی جلو ببری، می‌توانی عقب ببری، می‌توانی نگه داری، هیچ چیزی، نه از [[ناحیه]] [[طبیعت]]، نه از نظر ابزارهای [[زندگی]] و نه از نظر [[مشیّت الهی]] بر تاریخ [[حکومت]] نمی‌کند<ref>نکامل اجتماعی انسان، ص۱۶.</ref>. بداء یعنی ظاهر شدن، هویدا شدن، پیدا شدن [[رأی]] دیگری در کاری یا امری<ref>نکامل اجتماعی انسان، ص۱۶.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۸۸.</ref>