علم مبذول: تفاوت میان نسخه‌ها
←دلیل نقلی بر علم مکفوف بر مبذول
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
علم مکفوف، [[علمی]] است مختص [[ذات خداوند]] که کسی جز او [[توانایی]] [[درک]] آن را ندارد و کسی را از آن [[آگاه]] نکرده است، اما هرگاه [[خداوند]] [[اراده]] کند تا چیزی از آن را آشکار نماید، به [[امام]] می‌آموزد و [[امامان]] پیشین را نیز از آن آگاه می‌سازد<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عِلْمَیْنِ عِلْماً أَظْهَرَ عَلَیْهِ مَلَائِکَتَهُ وَ أَنْبِیَاءَهُ وَ رُسُلَهُ فَمَا أَظْهَرَ عَلَیْهِ مَلَائِکَتَهُ وَ رُسُلَهُ وَ أَنْبِیَاءَهُ فَقَدْ عَلِمْنَاهُ وَ عِلْماً اسْتَأْثَرَ بِهِ فَإِذَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْءٍ مِنْهُ أَعْلَمَنَا ذَلِکَ وَ عَرَضَ عَلَی الْأَئِمَّةِ الَّذِینَ کَانُوا مِنْ قَبْلِنَا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۲۵۵. </ref>. این [[علم]] از سنخ [[علوم]] بشری نیست، بلکه علمی [[الهی]] و [[لدنی]] است. علم مکفوف همان است که براساس [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref> «و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است» سوره زخرف، آیه ۴.</ref> در "[[ام الکتاب]]" نزد خداوند قرار دارد. در [[روایات]]<ref>برای مشاهدۀ نمونه‌ها، نک: الکافی، ج ۱، ص ۳۵۹، ح ۷، ۸، ۹، ص ۵۷۱، ح ۱، ص ۵۷۳، ح ۳، ص ۶۳۴، ح ۱ ـ ۴، ص ۶۳۷، ح ۲، ج ۲، ص ۳۸، ح ۶؛ بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۱۰۹ـ ۱۱۲؛ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۸۲.</ref> از علم مکفوف با نام‌های دیگری مانند: [[علم مخزون]]، [[علم مکنون]]، [[علم مستأثر]] و [[علم موقوف]] نیز یاد شده است<ref>ر.ک: [[محمد رضا حکیمی|حکیمی، محمد رضا]]، [[نهج البلاغه کلام انسان هادی (مقاله)|نهج البلاغه کلام انسان هادی]]، ص ۷۵ و ۷۶؛ [[محمد کاظم رحمان ستایش|رحمان ستایش، محمد کاظم]]، [[روح الله شهیدی|شهیدی، روح الله]]، [[باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم (مقاله)|باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم]]، ص ۱۲۳ ـ ۱۲۶؛ [[سید محمد علی مسعودی|مسعودی، سید محمد علی]]، [[تفاوت نگرش علم کلام و حدیث به علم غیب (مقاله)|تفاوت نگرش علم کلام و حدیث به علم غیب]]، ص ۸ ـ ۱۲؛ [[اصغر غلامی|غلامی، اصغر]]، [[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]، مجموعه مقالات کنگره بین المللی ثقة الاسلام کلینی، ص۴۹۳.</ref>. | علم مکفوف، [[علمی]] است مختص [[ذات خداوند]] که کسی جز او [[توانایی]] [[درک]] آن را ندارد و کسی را از آن [[آگاه]] نکرده است، اما هرگاه [[خداوند]] [[اراده]] کند تا چیزی از آن را آشکار نماید، به [[امام]] می‌آموزد و [[امامان]] پیشین را نیز از آن آگاه می‌سازد<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ{{ع}}قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عِلْمَیْنِ عِلْماً أَظْهَرَ عَلَیْهِ مَلَائِکَتَهُ وَ أَنْبِیَاءَهُ وَ رُسُلَهُ فَمَا أَظْهَرَ عَلَیْهِ مَلَائِکَتَهُ وَ رُسُلَهُ وَ أَنْبِیَاءَهُ فَقَدْ عَلِمْنَاهُ وَ عِلْماً اسْتَأْثَرَ بِهِ فَإِذَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْءٍ مِنْهُ أَعْلَمَنَا ذَلِکَ وَ عَرَضَ عَلَی الْأَئِمَّةِ الَّذِینَ کَانُوا مِنْ قَبْلِنَا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۱، ص ۲۵۵. </ref>. این [[علم]] از سنخ [[علوم]] بشری نیست، بلکه علمی [[الهی]] و [[لدنی]] است. علم مکفوف همان است که براساس [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ}}<ref> «و بی‌گمان آن نزد ما در اصل کتاب، فرازمندی فرزانه است» سوره زخرف، آیه ۴.</ref> در "[[ام الکتاب]]" نزد خداوند قرار دارد. در [[روایات]]<ref>برای مشاهدۀ نمونه‌ها، نک: الکافی، ج ۱، ص ۳۵۹، ح ۷، ۸، ۹، ص ۵۷۱، ح ۱، ص ۵۷۳، ح ۳، ص ۶۳۴، ح ۱ ـ ۴، ص ۶۳۷، ح ۲، ج ۲، ص ۳۸، ح ۶؛ بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۱۰۹ـ ۱۱۲؛ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۸۲.</ref> از علم مکفوف با نام‌های دیگری مانند: [[علم مخزون]]، [[علم مکنون]]، [[علم مستأثر]] و [[علم موقوف]] نیز یاد شده است<ref>ر.ک: [[محمد رضا حکیمی|حکیمی، محمد رضا]]، [[نهج البلاغه کلام انسان هادی (مقاله)|نهج البلاغه کلام انسان هادی]]، ص ۷۵ و ۷۶؛ [[محمد کاظم رحمان ستایش|رحمان ستایش، محمد کاظم]]، [[روح الله شهیدی|شهیدی، روح الله]]، [[باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم (مقاله)|باز شناخت نظام اندیشگی نص گرایان و محدثان متقدم]]، ص ۱۲۳ ـ ۱۲۶؛ [[سید محمد علی مسعودی|مسعودی، سید محمد علی]]، [[تفاوت نگرش علم کلام و حدیث به علم غیب (مقاله)|تفاوت نگرش علم کلام و حدیث به علم غیب]]، ص ۸ ـ ۱۲؛ [[اصغر غلامی|غلامی، اصغر]]، [[آفاق علم امام در الکافی (مقاله)|آفاق علم امام در الکافی]]، مجموعه مقالات کنگره بین المللی ثقة الاسلام کلینی، ص۴۹۳.</ref>. | ||
===[[دلیل نقلی]] بر [[علم مکفوف]] | ===[[دلیل نقلی]] بر [[علم مکفوف]] و مبذول=== | ||
===[[آیات]]=== | ===[[آیات]]=== | ||
برخی از آیات و [[روایات]] دال بر علم مکفوف و علم مبذول هستند، مثلاً در مورد علم مکفوف در [[تفسیر]] آیۀ {{متن قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ}}<ref> «دانای نهان و آشکار است» سوره انعام، آیه ۷۳.</ref>، [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|اَلْغَیْبُ مَا لَمْ یَکُنْ وَ اَلشَّهَادَةُ مَا قَدْ کَانَ}}؛ [[غیب]]، آن چیزی است که نبوده است، [[شهادت]]، چیزی است که بوده است»<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص ۱۴۶. </ref>. عبارت {{متن حدیث|مَا لَمْ یَکُنْ}} را به هر معنایی بگیریم، آنچه [[رأی]] [[خداوند]] بدان تعلّق نگرفته یا آنچه در گذشته نبوده یعنی مقدر بود ولی [[بداء]] به آن تعلق گرفت و محو شد تا تقدیر بعدی [[اثبات]] شود، دلالت بر علم مکفوف می‌‌کند. | برخی از آیات و [[روایات]] دال بر علم مکفوف و علم مبذول هستند، مثلاً در مورد علم مکفوف در [[تفسیر]] آیۀ {{متن قرآن|عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ}}<ref> «دانای نهان و آشکار است» سوره انعام، آیه ۷۳.</ref>، [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|اَلْغَیْبُ مَا لَمْ یَکُنْ وَ اَلشَّهَادَةُ مَا قَدْ کَانَ}}؛ [[غیب]]، آن چیزی است که نبوده است، [[شهادت]]، چیزی است که بوده است»<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص ۱۴۶. </ref>. عبارت {{متن حدیث|مَا لَمْ یَکُنْ}} را به هر معنایی بگیریم، آنچه [[رأی]] [[خداوند]] بدان تعلّق نگرفته یا آنچه در گذشته نبوده یعنی مقدر بود ولی [[بداء]] به آن تعلق گرفت و محو شد تا تقدیر بعدی [[اثبات]] شود، دلالت بر علم مکفوف می‌‌کند. | ||