پرش به محتوا

زید بن ارقم در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
خط ۴۰: خط ۴۰:


[[ابن زیاد]] [[دستور]] داد تا سر [[مقدس]] حسین{{ع}} را در میان کوچه‌های [[کوفه]] بگردانند:
[[ابن زیاد]] [[دستور]] داد تا سر [[مقدس]] حسین{{ع}} را در میان کوچه‌های [[کوفه]] بگردانند:
 
{{شعر}}
سر پسر [[دختر پیامبر]] و [[وصی]] او برابر دیدگان مردم روی نیزه بلند می‌شود.
{{ب|''رَأْسُ اِبْنِ بِنْتِ مُحَمَّدٍ وَوَصِيِّهِ''|2=''لِلنَّاظِرِينَ عَلَى قَنَاةٍ يُرْفَعُ''}}
 
{{ب|''وَاَلْمُسْلِمُونَ بِمَنْظَرٍ وَبِمَسْمَعٍ''|2=''لاَ مُنْكِرٌ مِنْهُمْ وَلاَ مُتَفَجِّعٌ''}}
مقابل چشم و [[گوش]] [[مسلمین]] است و هیچکس نه [[انکار]] می‌کند و نه [[زاری]] می‌نماید.
{{ب|''كُحِلَتْ بِمَنْظَرِكَ اَلْعُيُونُ عَمَايَةً''|2=''وَأَصَمَّ رُزْؤُكَ كُلَّ أُذُنٍ تَسْمَعُ''}}
 
{{ب|''أَيْقَظْتَ أَجْفَاناً وَ كُنْتَ لَهَا كَرً''|2=''وَأَنَمْتَ عَيْناً لَمْ تَكُنْ بِكَ تَهْجَعُ''}}
[[چشم‌ها]] از [[دین]] [[مصیبت]] تو [[کور]] شوند و [[عزا]] و مصیبت تو هر [[گوش]] [[شنوایی]] را کر نماید.
{{ب|''مَا رَوْضَةٌ إِلاَّ تَمَنَّتْ أَنَّهَا''|2=''لَكَ حُفْرَةٌ وَ لِحَظِّ قَبْرِكَ مَضْجَعٌ''}}
 
{{پایان شعر}}
دیدگانی که تو باعث [[خواب]] آنها بودی بیدار و چشمی که از [[ترس]] تو به خواب نمی‌رفت، خوابانیدی.
:سر پسر [[دختر پیامبر]] و [[وصی]] او برابر دیدگان مردم روی نیزه بلند می‌شود. مقابل چشم و [[گوش]] [[مسلمین]] است و هیچکس نه [[انکار]] می‌کند و نه [[زاری]] می‌نماید. [[چشم‌ها]] از [[دین]] [[مصیبت]] تو [[کور]] شوند و [[عزا]] و مصیبت تو هر [[گوش]] [[شنوایی]] را کر نماید. دیدگانی که تو باعث [[خواب]] آنها بودی بیدار و چشمی که از [[ترس]] تو به خواب نمی‌رفت، خوابانیدی. هیچ باغ و گلستانی نیست مگر آنکه [[آرزو]] دارد [[قبر]] و آرامگاه تو باشد<ref>؛ معجم الأدباء، أبو اعلاء المعری، ج۱، ص۳۰۷.</ref>.
 
هیچ باغ و گلستانی نیست مگر آنکه [[آرزو]] دارد [[قبر]] و آرامگاه تو باشد<ref>{{عربی|"رَأْسُ اِبْنِ بِنْتِ مُحَمَّدٍ وَ وَصِيِّهِ  لِلنَّاظِرِينَ عَلَى قَنَاةٍ يُرْفَعُ  وَ اَلْمُسْلِمُونَ بِمَنْظَرٍ وَ بِمَسْمَعٍ  لاَ مُنْكِرٌ مِنْهُمْ وَ لاَ مُتَفَجِّعٌ  كُحِلَتْ بِمَنْظَرِكَ اَلْعُيُونُ عَمَايَةً  وَ أَصَمَّ رُزْؤُكَ كُلَّ أُذُنٍ تَسْمَعُ  أَيْقَظْتَ أَجْفَاناً وَ كُنْتَ لَهَا كَرً  وَ أَنَمْتَ عَيْناً لَمْ تَكُنْ بِكَ تَهْجَعُ  مَا رَوْضَةٌ إِلاَّ تَمَنَّتْ أَنَّهَا  لَكَ حُفْرَةٌ وَ لِحَظِّ قَبْرِكَ مَضْجَعٌ"}}؛ معجم الأدباء، أبو اعلاء المعری، ج۱، ص۳۰۷.</ref>.


[[زید بن ارقم]] گوید: در این هنگام آن سر [[مقدس]] بر من گذشت، بر فراز نیزه‌ای بود و من در [[جایگاه]] خود نشسته بودم و چون مقابل من رسید، گوش فرا دادم، شنیدم که این [[آیه]] را [[تلاوت]] می‌کرد: {{متن قرآن|أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا}}<ref>"آیا پنداشته‌ای که اصحاب کهف و رقیم از نشانه‌های ما (چیزی) شگرف بوده‌اند؟" سوره کهف، آیه ۹.</ref>.
[[زید بن ارقم]] گوید: در این هنگام آن سر [[مقدس]] بر من گذشت، بر فراز نیزه‌ای بود و من در [[جایگاه]] خود نشسته بودم و چون مقابل من رسید، گوش فرا دادم، شنیدم که این [[آیه]] را [[تلاوت]] می‌کرد: {{متن قرآن|أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا}}<ref>"آیا پنداشته‌ای که اصحاب کهف و رقیم از نشانه‌های ما (چیزی) شگرف بوده‌اند؟" سوره کهف، آیه ۹.</ref>.
۱۱۵٬۱۶۹

ویرایش