پرش به محتوا

بنی‌سلمه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ دسامبر ۲۰۲۱
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] ==منابع== +]] {{پایان مدخل‌های وابسته}} ==منابع==))
خط ۷: خط ۷:
بنی‌‌سلمه یکی از چند [[قبیله]] برجسته [[خزرجی]] است که در [[عصر پیامبر]]{{صل}} در یثرب می‌‌زیستند.
بنی‌‌سلمه یکی از چند [[قبیله]] برجسته [[خزرجی]] است که در [[عصر پیامبر]]{{صل}} در یثرب می‌‌زیستند.


[[سلمه نیای اعلای]] این قبیله با ۶ واسطه به [[خزرج]] می‌‌رسد. آنان در کنار [[قبایل]] خزرجی دیگری چون [[بنی‌‌نجار]]، [[بنی‌‌زریق]]، [[بنی‌‌حارث]] و [[بنی‌‌ساعده خزرج ‌‌بن حارثه نیای اعلای]] [[خزرجیان]] را تشکیل می‌‌دادند.
[[سلمه نیای اعلای]] این قبیله با ۶ واسطه به [[خزرج]] می‌‌رسد. آنان در کنار [[قبایل]] خزرجی دیگری چون [[بنی‌‌نجار]]، [[بنی‌‌زریق]]، [[بنی‌‌حارث]] و [[بنی‌‌ساعده]] [[خزرج ‌‌بن حارثه]] نیای اعلای [[خزرجیان]] را تشکیل می‌‌دادند.


بنی‌‌سلمه به لحاظ گستردگی خود به سه شاخه [[حرام]]، [[بنی عبید]] و [[بنی سواد]] تقسیم می‌‌شوند و اعضای هر سه شاخه آن را سَلَمی گویند.<ref>المعارف، ص ۸۱؛ جمهرة انساب العرب، ص ۳۵۸ ـ ۳۵۹.</ref> بنی‌‌سلمه در شمال غربی [[مدینه]] مستقر بودند و سکونتگاه ایشان را خُربی می‌‌نامیدند که [[پیامبر]] آن را صُلَحه یا [[صالحیه]] نام نهاد. با توجه به موقعیت اقلیمی یثرب که تنها دروازه طبیعی آن شمال آن بود، در حملات نظامی به یثرب، سکونتگاه بنی‌‌سلمه بیش از دیگر سکونتگاه‌ها در [[معرض]] خطر قرار می‌‌گرفت، چنان‌‌که در [[غزوه احزاب]] منتهی الیه [[خندق]] از [[غرب]]، مَذاد بود که از مناطق بنی‌‌سلمه شمرده می‌‌شد.<ref> الطبقات، ج ۴، ص ۸۳؛ معجم البلدان، ج ۵، ص ۸۸.</ref> هریک از مجموعه‌‌های [[سلمی]] قلعه خاصی داشتند. از جمله قلعه‌‌های ایشان می‌‌توان به اغلب، خیط، منیع، اشنق، اطول، مَذاد، جاعس و [[اخنس]] اشاره کرد؛<ref>وفاء الوفاء، ج ۱، ص ۲۰۱ ـ ۲۰۲.</ref> همچنین میان سکونتگاه ایشان و سکونتگاه بسیاری از قبایل ساکن یثرب آب‌ راهی فاصل شده بود.<ref> تاریخ المدینه، ج ۱، ص ۷۸؛ وفاء الوفاء، ج ۱، ص ۲۰۳.</ref>
بنی‌‌سلمه به لحاظ گستردگی خود به سه شاخه [[حرام]]، [[بنی عبید]] و [[بنی سواد]] تقسیم می‌‌شوند و اعضای هر سه شاخه آن را سَلَمی گویند.<ref>المعارف، ص ۸۱؛ جمهرة انساب العرب، ص ۳۵۸ ـ ۳۵۹.</ref> بنی‌‌سلمه در شمال غربی [[مدینه]] مستقر بودند و سکونتگاه ایشان را خُربی می‌‌نامیدند که [[پیامبر]] آن را صُلَحه یا [[صالحیه]] نام نهاد. با توجه به موقعیت اقلیمی یثرب که تنها دروازه طبیعی آن شمال آن بود، در حملات نظامی به یثرب، سکونتگاه بنی‌‌سلمه بیش از دیگر سکونتگاه‌ها در [[معرض]] خطر قرار می‌‌گرفت، چنان‌‌که در [[غزوه احزاب]] منتهی الیه [[خندق]] از [[غرب]]، مَذاد بود که از مناطق بنی‌‌سلمه شمرده می‌‌شد.<ref> الطبقات، ج ۴، ص ۸۳؛ معجم البلدان، ج ۵، ص ۸۸.</ref> هریک از مجموعه‌‌های [[سلمی]] قلعه خاصی داشتند. از جمله قلعه‌‌های ایشان می‌‌توان به اغلب، خیط، منیع، اشنق، اطول، مَذاد، جاعس و [[اخنس]] اشاره کرد؛<ref>وفاء الوفاء، ج ۱، ص ۲۰۱ ـ ۲۰۲.</ref> همچنین میان سکونتگاه ایشان و سکونتگاه بسیاری از قبایل ساکن یثرب آب‌ راهی فاصل شده بود.<ref> تاریخ المدینه، ج ۱، ص ۷۸؛ وفاء الوفاء، ج ۱، ص ۲۰۳.</ref>
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش