آرامش در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

در تقویم [[جامعه]] [[مؤمنین]]، [[روز جمعه]]، [[بهترین]] روز هفته، مربوط به [[امام زمان]]{{ع}} است که روز زیارتی و [[ظهور]] آن [[حضرت]] بیان شده است. لذا، صبح [[جمعه]]، در [[مسجد]] "سَهلَه" در [[عراق]] و [[مسجد]] "[[جمکران]]" در [[قم]] و سائر [[مساجد]] جامع و حسینیه‌های شهرهای [[کشورهای اسلامی]]، دعای "[[ندبه]]" برای [[ظهور امام زمان]]{{ع}} خوانده می‌شود و سینه‌های شرحه شرحه از [[فراق]] آن دلدارِ پشت پرده [[غیب]]، شرح هجران و [[اشتیاق]] خود را [[ندبه]] می‌کنند: {{متن حدیث|بِنَفسی أَنتَ مِن مُغَیبٍ لَم یخلُ مِنّا...}}؛ جانم فدای تو، ای ناپیدایی که از ما بیرون نیست!: {{متن حدیث|عَزیزٌ عَلَی أن أَری الخَلقَ وَ لا تُری وَ لا أسمَعُ لَکَ حَسیساً وَ لا نَجوی}}؛ چقدر بر من جانکاه است که [[مردم]] را ببینم، اما تو دیده نشوی و هیچ گونه صدا و سخنی از تو نشنوم".<ref>سیدبن طاووس، إقبال الأعمال،ص۲۹۸؛ شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، دعای ندبه.</ref>

[[امام زمان]]{{ع}}، در [[اعیاد اسلامی]]، [[دعای کمیل]] شب‌های [[جمعه]] و [[دعای توسّل]] شب‌های چهار [[شنبه]]، در روضه‌های هیئت‌ها و مراسم‌های [[محرم]] و صفر و [[شهادت]] و و لادت [[معصومان]]{{ع}}، در روضه‌های خانگی و ختم اموات، و در تمام [[مناسک]] و مراسمات مذهبی، مورد [[دعا]] و [[استغاثه]] و تمنای [[جامعه]] [[مؤمنین]] است: {{متن حدیث|أینَ مُعِزُّ الْأوْلِیاءِ وَ مُذِلُّ الأعْداءِ، أینَ جامِعُ الْکَلِمَةِ عَلَی التَّقْوی، أینَ بابُ اللهِ الَّذِی مِنْهُ یؤْتی، أیْنَ وَجهُ اللهِ الَّذِی إِلَیهِ یَتَوَجَّهُ الأَولیاءُ}}؛ کجاست [[عزّت]] بخش [[دوستان]] و [[خوار]] کننده‌ [[دشمنان]]؟ کجاست گِرد آورنده‌ سخنان بر [[پرهیزکاری]]؟ کجاست آن درگاه [[خداوند]] که از آنجا به سوی خدای روند؟ کجاست آن آیینه‌ [[خدا]] نمای که [[دوستان]] [[خداوند]] به سوی او روی آورند...."<ref>شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، دعای ندبه؛ سید بن طاووس، اقبال الأعمال، ص۲۹۷. </ref>