پرش به محتوا

فسق در جامعه‌شناسی اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[فسق]]''' است. "'''فسق'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = فسق
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فسق در قرآن]] - [[فسق در حدیث]] - [[فسق در فقه سیاسی]] </div>
| عنوان مدخل = فسق
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[فسق (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[فسق در قرآن]] - [[فسق در فقه سیاسی]] - [[فسق در جامعه‌شناسی اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
“فسق” در لغت به معنای [[خروج]] از مقررات الزامی [[دینی]]، [[عقلی]] و طبیعی است و از مصداق‌های آن خروج [[بنده]] از امر [[پروردگار]] و [[اطاعت]] او و [[احکام]] و [[مقررات اسلامی]] و مقررات [[اخلاقی]] مسلم (مانند [[حسد]]، [[بخل]]، [[تکبر]] و...) است. از مصداق‌های [[فسق]] در [[قرآن]] می‌توان به [[امتناع]] [[ابلیس]] از [[سجده]]، [[تکذیب]] [[آیات]]، خوردن از آنچه [[نام خدا]] بر آن برده نشده، رویگردانی از [[ایمان]] به [[رسول]] و [[یاری]] او، [[حکم]] به غیر [[حکم خدا]]، [[نفاق]] [[کفر]] بعد از ایمان، اطاعت‌ناپذیری و... اشاره کرد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۷، ص۹۷.</ref>. گستره معنایی فسق وسیع‌تر از کفر است، چون شامل کفر و نیز مطلق [[نافرمانی]] می‌شود، اگر چه بیشتر در مورد [[گناه]]، به کار می‌رود<ref>حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۳۶.</ref>. ایزوتسو نیز در توضیح معنای این واژه می‌نویسد: دست یازیدن به هر کاری که ضد خواست و [[اراده خداوند]] باشد -خواه این کار نقض حرمتی یا سر باز زدن از امری باشد- در [[قرآن کریم]] فسق خوانده شده و مستوجب [[کیفری]] سخت دانسته شده است. گاه قدم از این نیز فراتر نهاده و بر آنچه مورد [[بیزاری]] و [[کراهت]] [[خداوند]] است، فسق اطلاق شده است<ref>توشیهیکو ایزوتسو، مفاهیم اخلاقی دینی در قرآن، ص۲۰۱.</ref>. بخش زیادی از این نافرمانی‌ها در حوزه [[روابط اجتماعی]] و در قالب [[نقض]] [[وظایف]] و تعهدات، [[سرپیچی]] از رعایت [[قوانین]] ناظر به [[حقوق]] دیگران و انتظارات جمعی، برهم زدن [[نظم عمومی]]، اشاعه [[منکرات]] و [[معاصی]]، [[بی‌اعتنایی]] به [[ارزش‌های اخلاقی]] و [[آداب]] [[اجتماعی]] و... تجلی و تبلور می‌یابد.
“فسق” در لغت به معنای [[خروج]] از مقررات الزامی [[دینی]]، [[عقلی]] و طبیعی است و از مصداق‌های آن خروج [[بنده]] از امر [[پروردگار]] و [[اطاعت]] او و [[احکام]] و [[مقررات اسلامی]] و مقررات [[اخلاقی]] مسلم (مانند [[حسد]]، [[بخل]]، [[تکبر]] و...) است. از مصداق‌های [[فسق]] در [[قرآن]] می‌توان به [[امتناع]] [[ابلیس]] از [[سجده]]، [[تکذیب]] [[آیات]]، خوردن از آنچه [[نام خدا]] بر آن برده نشده، رویگردانی از [[ایمان]] به [[رسول]] و [[یاری]] او، [[حکم]] به غیر [[حکم خدا]]، [[نفاق]] [[کفر]] بعد از ایمان، اطاعت‌ناپذیری و... اشاره کرد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۷، ص۹۷.</ref>. گستره معنایی فسق وسیع‌تر از کفر است، چون شامل کفر و نیز مطلق [[نافرمانی]] می‌شود، اگر چه بیشتر در مورد [[گناه]]، به کار می‌رود<ref>حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۳۶.</ref>. ایزوتسو نیز در توضیح معنای این واژه می‌نویسد: دست یازیدن به هر کاری که ضد خواست و [[اراده خداوند]] باشد -خواه این کار نقض حرمتی یا سر باز زدن از امری باشد- در [[قرآن کریم]] فسق خوانده شده و مستوجب [[کیفری]] سخت دانسته شده است. گاه قدم از این نیز فراتر نهاده و بر آنچه مورد [[بیزاری]] و [[کراهت]] [[خداوند]] است، فسق اطلاق شده است<ref>توشیهیکو ایزوتسو، مفاهیم اخلاقی دینی در قرآن، ص۲۰۱.</ref>. بخش زیادی از این نافرمانی‌ها در حوزه [[روابط اجتماعی]] و در قالب [[نقض]] [[وظایف]] و تعهدات، [[سرپیچی]] از رعایت [[قوانین]] ناظر به [[حقوق]] دیگران و انتظارات جمعی، برهم زدن [[نظم عمومی]]، اشاعه [[منکرات]] و [[معاصی]]، [[بی‌اعتنایی]] به [[ارزش‌های اخلاقی]] و [[آداب]] [[اجتماعی]] و... تجلی و تبلور می‌یابد.


خط ۱۱: خط ۱۳:
# فسق؛ مانع ایمان‌ورزی [[حقیقی]]: {{متن قرآن|كَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ}}<ref>«بدین‌گونه سخن پروردگارت در مورد نافرمانان درست آمد که آنان ایمان نمی‌آورند» سوره یونس، آیه ۳۳.</ref>.
# فسق؛ مانع ایمان‌ورزی [[حقیقی]]: {{متن قرآن|كَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ}}<ref>«بدین‌گونه سخن پروردگارت در مورد نافرمانان درست آمد که آنان ایمان نمی‌آورند» سوره یونس، آیه ۳۳.</ref>.
# فسق؛ مانع [[اعتماد]] به [[اخبار]] و گزارش‌های [[فاسقان]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر بزهکاری برایتان خبری آورد بررسی کنید مبادا نادانسته به گروهی زیان رسانید، آنگاه از آنچه کرده‌اید پشیمان گردید» سوره حجرات، آیه ۶.</ref>.
# فسق؛ مانع [[اعتماد]] به [[اخبار]] و گزارش‌های [[فاسقان]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! اگر بزهکاری برایتان خبری آورد بررسی کنید مبادا نادانسته به گروهی زیان رسانید، آنگاه از آنچه کرده‌اید پشیمان گردید» سوره حجرات، آیه ۶.</ref>.
#در آیاتی نیز به عدم [[رضایت خداوند]] از [[فاسقان]]<ref>{{متن قرآن|يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ}} «برای شما سوگند می‌خورند تا از آنان خشنود شوید، اگر هم شما از آنان خشنود شوید بی‌گمان خداوند از این گروه نافرمان خشنود نخواهد گشت» سوره توبه، آیه ۹۶.</ref> و [[محرومیت]] ایشان از [[هدایت الهی]]<ref>{{متن قرآن|ذَلِكَ أَدْنَى أَنْ يَأْتُوا بِالشَّهَادَةِ عَلَى وَجْهِهَا أَوْ يَخَافُوا أَنْ تُرَدَّ أَيْمَانٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاسْمَعُوا وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ}} «این (روش) نزدیک‌تر است به اینکه گواهی دادن را درست به جای آورند یا بترسند که سوگندهایی جایگزین سوگندهای آنان شود و از خداوند پروا کنید و گوش فرا دهید و خداوند گروه نافرمانان را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۱۰۸.</ref> توجه داده شده است. نقش زمینه‌ای [[فسق]] در [[نزول]] [[عذاب]] بر برخی از [[اقوام]] پیشین<ref>{{متن قرآن|إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ}} «ما بر مردم این شهر برای آن بزهکاری که می‌کردند عذابی از آسمان فرو می‌آوریم» سوره عنکبوت، آیه ۳۴.</ref> و در نهایت ابتلای فاسقان به عذاب سخت و ماندگار [[اخروی]] نیز در برخی [[آیات]] مورد تأکید قرار گرفته است<ref>{{متن قرآن|وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ}} «و اما نافرمانان جایگاهشان آتش (دوزخ) است؛ هر بار که می‌خواهند از آن بیرون روند دوباره به آن بازگردانده می‌شوند و به آنان می‌گویند: عذاب آتشی را که دروغ می‌شمردید، بچشید» سوره سجده، آیه ۲۰.</ref>.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۱۸۶.</ref>
# در آیاتی نیز به عدم [[رضایت خداوند]] از [[فاسقان]]<ref>{{متن قرآن|يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَرْضَى عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ}} «برای شما سوگند می‌خورند تا از آنان خشنود شوید، اگر هم شما از آنان خشنود شوید بی‌گمان خداوند از این گروه نافرمان خشنود نخواهد گشت» سوره توبه، آیه ۹۶.</ref> و [[محرومیت]] ایشان از [[هدایت الهی]]<ref>{{متن قرآن|ذَلِكَ أَدْنَى أَنْ يَأْتُوا بِالشَّهَادَةِ عَلَى وَجْهِهَا أَوْ يَخَافُوا أَنْ تُرَدَّ أَيْمَانٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاسْمَعُوا وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ}} «این (روش) نزدیک‌تر است به اینکه گواهی دادن را درست به جای آورند یا بترسند که سوگندهایی جایگزین سوگندهای آنان شود و از خداوند پروا کنید و گوش فرا دهید و خداوند گروه نافرمانان را راهنمایی نمی‌کند» سوره مائده، آیه ۱۰۸.</ref> توجه داده شده است. نقش زمینه‌ای [[فسق]] در [[نزول]] [[عذاب]] بر برخی از [[اقوام]] پیشین<ref>{{متن قرآن|إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلَى أَهْلِ هَذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ}} «ما بر مردم این شهر برای آن بزهکاری که می‌کردند عذابی از آسمان فرو می‌آوریم» سوره عنکبوت، آیه ۳۴.</ref> و در نهایت ابتلای فاسقان به عذاب سخت و ماندگار [[اخروی]] نیز در برخی [[آیات]] مورد تأکید قرار گرفته است<ref>{{متن قرآن|وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ}} «و اما نافرمانان جایگاهشان آتش (دوزخ) است؛ هر بار که می‌خواهند از آن بیرون روند دوباره به آن بازگردانده می‌شوند و به آنان می‌گویند: عذاب آتشی را که دروغ می‌شمردید، بچشید» سوره سجده، آیه ۲۰.</ref>.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۱۸۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:1100695.jpg|22px]] [[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|'''ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم''']]
# [[پرونده:1100695.jpg|22px]] [[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|'''ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم''']]
خط ۲۳: خط ۲۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:آبرو]]
[[رده:فسق]]
[[رده:مدخل]]
 
{{ارزش‌های اجتماعی}}
{{ارزش‌های اجتماعی}}
۱۱۲٬۶۳۷

ویرایش