ابوالخیبری: تفاوت میان نسخه‌ها

تنها خبر برجا مانده از وی، داستانی است که ابن کلبی<ref>ابن کلبی، ج۱، ص۲۳۶.</ref> آن را نقل کرده است. بر اساس آن، ابوالخیبری به [[همراهی]] تنی چند از [[قوم]] خویش، سر [[قبر]] حاتم طایی رفت و از روی [[شماتت]]، خطاب به قبر وی بانگ زد که ما را مهمان کن! [[سحرگاهان]] ابوالخیبری [[وحشت]] زده همراهانش را از رویایی خبر داد که در آن، حاتم شترش را با [[شمشیر]] کشته بود. از آن پس، شتر ازجا برخاست و به ناچار آن را نحر کردند و خوردند. اندکی بعد، [[عدی]] فرزند حاتم را دیدند که بر شتری سوار بود و شتری دیگر را یدک می‌کشید. عدی نیز رؤیایی را تعریف کرد که در آن، حاتم از ناسزای ابوالخیبری و مهمانی دادن وی با شتر ابوالخیبری خبر داده بود. آنگاه عدی، [[شعر]] حاتم را در آن [[رؤیا]] در [[وصف]] [[ستمگری]] و [[ناسزاگویی]] ابوالخیبری خواند و به [[دستور]] حاتم، شتری به ابوالخیبری داد<ref>ر.ک: ابوالفرج اصفهانی، ج۱۷، ص۳۷۴؛ فضل بن شاذان، ص۴۰۸ و ۴۱۲؛ مسعودی، ج۲، ص۱۴۳-۱۴۲.</ref>.<ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوالخیبری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۲۶۸.</ref>

{{منابع}}

# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوالخیبری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]