اضطراب خاطر در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ}}<ref>«و هر کس به خداوند شرک ورزد چنان است که از آسمان فرو افتد و پرندگان او را بربایند یا باد او را به جایی دور اندازد» سوره حج، آیه ۳۱.</ref>، نیز با استفاده از اسلوب [[تشبیه]] معقول به محسوس - که دریافتن آن برای اذهان [[آدمیان]] آسان‌تر می‌باشد-، نشان می‌دهد که [[مشرک]]، مانند کسی که از [[آسمان]] فرو افتاده و بازیچه مرغان شده، و یا [[باد]] او را بی‌اختیار از این سو به آن سو می‌برد، در [[اضطراب]] خاطر بوده هیچ آرامشی نخواهد داشت<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۷۱.</ref>.

{{منابع}}

* [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۲''']]