موقوف یا مشروط بودن نشانه‌های ظهور به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[نشانه‌های ظهور امام مهدی]]  

| مدخل اصلی =  

| مدخل وابسته =  

| تعداد پاسخ = ۱

== پاسخ نخست ==

 

«نشانه موقوف (معلق): نشانه‌ای است که تحقق یافتن آن بستگی به مسئله دیگری دارد و این برخلاف [[علایم حتمی]] است که برای آن چنین شرطی وجود ندارد، نشانه موقوف تابع [[قانون]] محو و ثبوت است. [[شیخ]] [[لطف الله صافی]] در کتاب مجموعة رسائل این مفهوم را آورده و می‌گوید: تمامی حوادث، موقوف و احتمالی نیست بلکه برخی حتمی و برخی دیگر در [[لوح]] محو و ثبوت قرار گرفته است و روی دادن یا روی ندادن آن به اموری مانند [[دعا]] و [[صدقه]] و ... بستگی دارد. به عبارت دیگر، هر حادثه‌ای که در [[جهان]] اعم‌از حالت‌ها و رویدادها، به [[امر الهی]] انجام می‌شود، یا حتمی الوقوع است ... یا غیر از آن یعنی وجود و عدم وجود و چگونگی صورت آن به دو شکل است؛ طبیعی یعنی چنان‌که طبیعت موجود می‌طلبد و [[غیرطبیعی]] یعنی آنچه که مانع طبیعت موجود می‌شود و در آن تأثیر می‌گذارد یا باعث تقدیم یا تأخیر آن می‌شود<ref>مجموعة الرسائل، ج ۲، ص ۱۰۹.</ref>.

 

 

* '''[[جنگ میان رومی‌ها و مسلمانان‌]]''': [[حسان بن عطیه]] می‌گوید: مکحول و ابن [[زکریا]]، نزد [[خالد بن معدان]] رفتند و من هم با آنها همراه شدم. در آنجا، او برای ما در مورد جبیر بن نفیر سخن گفت و افزود: در مورد [[صلح]] از [[پیامبر]] {{صل}} شنیدم که فرمود: [[رومیان]] با شما [[صلح]] می‌کنند و شما به همراه آنها به [[جنگ]] با [[دشمنان]] می‌پردازید؛ سپس پیروز می‌شوید و [[غنیمت]] جمع‌آوری می‌کنید و [[صلح]] می‌کنید و سپس می‌روید تا اینکه به مرغزاری که بلندی و تپه دارد می‌رسید، سپس یکی از [[نصرانیان]] [[صلیب]] را بالا می‌برد و می‌گوید: [[صلیب]] پیروز شد پس از آن یکی از [[مسلمانان]] خشمگین می‌شود و به مقابله با او می‌پردازد و آن‌را درهم می‌شکند. در این هنگام [[رومیان]] [[خیانت]] می‌کنند و برای [[جنگ]] جمع می‌شوند<ref>مصنف بن أبی شیبة، ج ۴، ص ۵۸۳.</ref>.

 

 

[[پیامبر]] {{صل}} [[امت]] خود را از او برحذر داشته و فرموده است: هر [[پیامبری]] که [[مبعوث]] شد، [[امت]] خود را از [[دجال]] یک چشمی و دروغ‌گویی برحذر داشت او نمی‌بیند ولی پروردگارتان می‌بیند<ref>صحیح البخاری، ج ۹، صص ۷۵ ۷۶.</ref>.

 

[[روایت‌ها]]، ویژگی‌های متعددی برای او برشمرده‌اند که به ذکر چند مورد از آن بسنده می‌کنیم:

# او کافری است که میان دو چشمش نوشته شده که او [[کافر]] است<ref>صحیح البخاری، ج ۹، ص ۷۶.</ref>؛

# ادعای خداوندی می‌کند و می‌گوید من پروردگارتان هستم<ref>سنن ابن ماجة، ج ۲، ص ۱۳۶۰.</ref>؛

# یک چشم است او یک چشم است و [[خداوند]] در مقابل، بیناست<ref>صحیح البخاری، ج ۹، ص ۷۵.</ref>.

 

او صفات دیگری نیز دارد که با جمع‌بندی [[احادیث]] با یکدیگر در تناقض است مانند کوتاهی و بلندی زمان در مدت [[خروج]] او و نهایت آن، [[طول عمر]] یا کوتاهی آن و غیره.

 

در پایان باید گفت که نشانه‌های بسیاری در کتاب‌ها آمده است مانند:

# [[خسوف و کسوف]] نابه‌هنگام ماه و [[خورشید]]؛

# دیده شدن صورت و سینه‌ای در قرص [[خورشید]]؛

# صورتی که در ماه دیده می‌شود؛

# نمایان شدن [[ستاره دنباله‌دار]]؛

# زیاد شدن احتیاجات و [[فقر]] و [[دشمنی]] [[مردم]] با یکدیگر؛

# [[گرسنگی]]، [[ترس]]، [[قحطی]]، [[کشتار]]، وبا و ...

# انتشار [[فساد]] و [[منکرات]]؛

# [[اختلاف در دین]]؛

# [[خروج]] [[پرچم‌های سیاه از خراسان]]؛

# [[خراب شدن دیوار مسجد کوفه]]؛

# پدیدار شدن [[آتش]] در شرق؛

# بالا رفتن آمار [[قتل]] و [[کشتار]] میان [[حیره]] و [[کوفه]]؛

# پدیدار شدن آتشی در [[کوفه]].

 

علاوه بر این، نشانه‌های دیگری نیز وجود دارد که در متن [[احادیث]] آمده است ولی اغلب آن [[احادیث]]، از جمله [[احادیث]] آحاد است.

 

البته باید افزود که حتمیت تمام این [[نشانه‌ها]] در [[روایت‌ها]] نیامده است، زیرا این [[نشانه‌ها]] تابع [[قانون]] محو و ثبوت است که در بخش‌های گذشته در باب تفاوت میان [[نشانه‌های حتمی]] و احتمالی [[توقیع]] داده شد، بنابراین نمی‌توان با وجود قراین و شواهد داخلی آن، حتمیت را از آن دریافت زیرا در ثبوت بسیاری از این قراین [[شک]] و [[شبهه]] وجود دارد»<ref>[[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]، ص۲۱۳-۲۱۸.</ref>.

[[رده:پرسش]]