پرش به محتوا

آیا ناحیه مقدسه از القاب امام مهدی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پاسخ‌های دیگر== {{یادآوری پاسخ}} +== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==))
جز (جایگزینی متن - '\ر\s=\s(.*)\.jpg\|' به 'ر = $1.jpg|تپس|')
خط ۲۷: خط ۲۷:
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛
| تصویر = 13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
| تصویر = 13681078.jpg|تپس|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[ناحیه]] در لغت به معنی جهت، جانب، کرانه و گوشه [[زمین]] است، و "[[ناحیه مقدسه]]" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. این تعبیر احترام‌آمیز، کنایه از [[جایگاه]] مخفی [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} و یا کنایه از شخص آن حضرت بوده که این اسم رمز، بین [[شیعیان]] در زمان [[غیبت صغری]] رواج داشته است<ref>مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰.</ref>. [[شیخ طوسی]] فرموده است: [[شیعیان]] در زمان [[غیبت]] نخستین، از آن حضرت و از [[غیبت]] او به‌عنوان [[ناحیه مقدسه]] تعبیر می‌کردند و این رمزی بود که [[شیعیان]] آن را می‌شناختند و [[امام]] را به یکدیگر معرفی می‌نمودند<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۰۹.</ref>. [[محدث نوری]] هم به [[نقل]] از جنات الخلود آورده است: در ایام [[تقیه]]، گاهی آن حضرت را به این لقب می‌خواندند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۷۲۶.</ref>.
::::::«[[ناحیه]] در لغت به معنی جهت، جانب، کرانه و گوشه [[زمین]] است، و "[[ناحیه مقدسه]]" از القاب [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. این تعبیر احترام‌آمیز، کنایه از [[جایگاه]] مخفی [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} و یا کنایه از شخص آن حضرت بوده که این اسم رمز، بین [[شیعیان]] در زمان [[غیبت صغری]] رواج داشته است<ref>مجمع البحرین، ج ۱، ص ۴۱۰.</ref>. [[شیخ طوسی]] فرموده است: [[شیعیان]] در زمان [[غیبت]] نخستین، از آن حضرت و از [[غیبت]] او به‌عنوان [[ناحیه مقدسه]] تعبیر می‌کردند و این رمزی بود که [[شیعیان]] آن را می‌شناختند و [[امام]] را به یکدیگر معرفی می‌نمودند<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۰۹.</ref>. [[محدث نوری]] هم به [[نقل]] از جنات الخلود آورده است: در ایام [[تقیه]]، گاهی آن حضرت را به این لقب می‌خواندند<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۷۲۶.</ref>.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش