امام مهدی کیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}})
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-| پاسخدهنده = ]] :::::: +| پاسخدهنده = | پاسخ = )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}})) |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
::::::«[[امام دوازدهم]] [[شیعیان]] حضرت [[مهدی موعود]] {{ع}} میباشد ایشان فرزند [[امام حسن عسکری]] {{ع}} [[امام یازدهم]] و از نسل [[رسول خدا]] میباشد چنان که [[پیامبر]] {{صل}} نیز در باره وی فرموده است: {{عربی|اَلْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدِي}} یعنی [[مهدی موعود]] از فرزندان من و از نسل من میباشد. [[حضرت مهدی]] {{ع}} در سال ۲۵۶ هجری در شهر [[سامرا]] متولد شد و نام مبارکشان مطابق با نام [[پیامبر اکرم]] {{صل}} (م ح م د) بود. | ::::::«[[امام دوازدهم]] [[شیعیان]] حضرت [[مهدی موعود]] {{ع}} میباشد ایشان فرزند [[امام حسن عسکری]] {{ع}} [[امام یازدهم]] و از نسل [[رسول خدا]] میباشد چنان که [[پیامبر]] {{صل}} نیز در باره وی فرموده است: {{عربی|اَلْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدِي}} یعنی [[مهدی موعود]] از فرزندان من و از نسل من میباشد. [[حضرت مهدی]] {{ع}} در سال ۲۵۶ هجری در شهر [[سامرا]] متولد شد و نام مبارکشان مطابق با نام [[پیامبر اکرم]] {{صل}} (م ح م د) بود. | ||
::::::از القاب ایشان میتوان به [[امام عصر]] و [[صاحب الزمان]] اشاره کرد. [[حضرت مهدی]] {{ع}} تا سال ۲۶۰ هجری تحت کفالت و [[تربیت]] پدر میزیست و از آنجا که [[خلیفه]] وقت تصمیم جدی به قطع نسل [[امامان]] [[اهل بیت]] {{عم}} و خاتمه دادن به قضیه [[امامت]] [[شیعه]] گرفته بود به [[دستور]] پدر بزرگوارشان ولادت و [[وجود امام]] از [[مردم]] پنهان و پوشیده بود و جز عدهای از [[خواص]] [[شیعه]] کسی از ایشان خبر نداشت و به [[شرف]] ملاقات وی نائل نمیشد؛ پس از [[شهادت]] پدر بزرگوارش [[امامت]] در آن حضرت مستقر شد و به [[امر]] [[خدا]] [[غیبت]] [[اختیار]] کرد و از انظار عمومی غایب گردید و به صورت ظاهری امکان مشاهده و ارتباط با ایشان وجود ندارد؛ البته گاه در موارد خاص و استثنایی برای دیگران ظاهر گردیده است. آن حضرت دارای دو دوره [[غیبت صغری]] و کبری میباشد و پس از آن [[ظهور]] و [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] را بر پا خواهد نمود<ref>شیعه در اسلام (طب قدیم)/ ص ۲۳۰/ بررسیهای اسلامی/ ج ۱ صفحه ۲۳۰ / تعالیم اسلام /ص ۱۸۰/ برای مطالعه بیشتر ر.ک به: ج ۵۱ ص ۲ تا ۳۴ و ۳۴۳ تا ۳۶۶ / الغیبه/ طوسی/ ص ۲۱۴ تا ۲۴۳/ اثبات الهداه/ ج ۶ و ۷.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۹۱.</ref>. | ::::::از القاب ایشان میتوان به [[امام عصر]] و [[صاحب الزمان]] اشاره کرد. [[حضرت مهدی]] {{ع}} تا سال ۲۶۰ هجری تحت کفالت و [[تربیت]] پدر میزیست و از آنجا که [[خلیفه]] وقت تصمیم جدی به قطع نسل [[امامان]] [[اهل بیت]] {{عم}} و خاتمه دادن به قضیه [[امامت]] [[شیعه]] گرفته بود به [[دستور]] پدر بزرگوارشان ولادت و [[وجود امام]] از [[مردم]] پنهان و پوشیده بود و جز عدهای از [[خواص]] [[شیعه]] کسی از ایشان خبر نداشت و به [[شرف]] ملاقات وی نائل نمیشد؛ پس از [[شهادت]] پدر بزرگوارش [[امامت]] در آن حضرت مستقر شد و به [[امر]] [[خدا]] [[غیبت]] [[اختیار]] کرد و از انظار عمومی غایب گردید و به صورت ظاهری امکان مشاهده و ارتباط با ایشان وجود ندارد؛ البته گاه در موارد خاص و استثنایی برای دیگران ظاهر گردیده است. آن حضرت دارای دو دوره [[غیبت صغری]] و کبری میباشد و پس از آن [[ظهور]] و [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] را بر پا خواهد نمود<ref>شیعه در اسلام (طب قدیم)/ ص ۲۳۰/ بررسیهای اسلامی/ ج ۱ صفحه ۲۳۰ / تعالیم اسلام /ص ۱۸۰/ برای مطالعه بیشتر ر.ک به: ج ۵۱ ص ۲ تا ۳۴ و ۳۴۳ تا ۳۶۶ / الغیبه/ طوسی/ ص ۲۱۴ تا ۲۴۳/ اثبات الهداه/ ج ۶ و ۷.</ref>»<ref>[[علی رضا امامی میبدی|امامی میبدی، علی رضا]]، [[آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی (کتاب)|آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی]]، ص ۹۱.</ref>. | ||
}} | |||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
::::::ازاینرو [[امام خمینی]] به هنگام شناساندن [[امام مهدی]] {{ع}} سخنی حاکی از [[حیرت]] در برابر [[مقام ولایت]] آن حضرت دارد و واژههای مأنوس و کاربسته [[بشر]] درباره او را نمیپسندد و آنها را فروتر از [[منزلت]] ولایی او نزد [[خداوند]] میشمارد. من نمیتوانم اسم [[رهبر]] روی ایشان بگذارم؛ بزرگتر از این است. نمیتوانم بگویم که شخص اول است؛ برای اینکه دومی در کار نیست. ایشان را نمیتوانیم ما با هیچ تعبیری تعبیر کنیم الا همینکه [[مهدی موعود]] است<ref>صحیفه امام، ج ۱۲، ص ۴۸۲.</ref>. | ::::::ازاینرو [[امام خمینی]] به هنگام شناساندن [[امام مهدی]] {{ع}} سخنی حاکی از [[حیرت]] در برابر [[مقام ولایت]] آن حضرت دارد و واژههای مأنوس و کاربسته [[بشر]] درباره او را نمیپسندد و آنها را فروتر از [[منزلت]] ولایی او نزد [[خداوند]] میشمارد. من نمیتوانم اسم [[رهبر]] روی ایشان بگذارم؛ بزرگتر از این است. نمیتوانم بگویم که شخص اول است؛ برای اینکه دومی در کار نیست. ایشان را نمیتوانیم ما با هیچ تعبیری تعبیر کنیم الا همینکه [[مهدی موعود]] است<ref>صحیفه امام، ج ۱۲، ص ۴۸۲.</ref>. | ||
::::::کاربرد تعبیر "[[مهدی موعود]]" یا "[[مهدی]]، [[موعود]] امم" از [[حقیقت]] [[تردید]] ناپذیری حکایت دارد که در عین حال، [[حدیث]] آرزومندی [[بشر]] در دورانهای ستمآلود را تجلی میبخشد»<ref>[[ابوالفضل هدایتی فخرداود|هدایتی فخرداود، ابوالفضل]]، [[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]، ص۱۸-۲۰.</ref>. | ::::::کاربرد تعبیر "[[مهدی موعود]]" یا "[[مهدی]]، [[موعود]] امم" از [[حقیقت]] [[تردید]] ناپذیری حکایت دارد که در عین حال، [[حدیث]] آرزومندی [[بشر]] در دورانهای ستمآلود را تجلی میبخشد»<ref>[[ابوالفضل هدایتی فخرداود|هدایتی فخرداود، ابوالفضل]]، [[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]، ص۱۸-۲۰.</ref>. | ||
}} | |||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
::::::'''[[امام حسن عسکری]] {{ع}} میفرماید:''' "گویا با چشم خود میبینم که بعد از من در مورد [[جانشین]] من به [[اختلاف]] افتادهاید، [[آگاه]] باشید که هرکس به همه [[امامان]] بعد از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} اعتراف کند ولی پسرم را [[انکار]] نماید، همانند کسی است که به همه [[پیامبران]] اعتراف نموده، [[رسالت پیامبر]] اکرم {{صل}} را [[انکار]] نماید. زیرا که [[اطاعت]] آخر ما، [[اطاعت]] اول ماست. و [[انکار]] آخر ما چون [[انکار]] اول ماست"<ref>{{عربی|" ُ كَأَنِّي بِكُمْ وَ قَدِ اخْتَلَفْتُمْ بَعْدِي فِي الْخَلَفِ مِنِّي أَمَا إِنَّ الْمُقِرَّ بِالْأَئِمَّةِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} الْمُنْكِرَ لِوَلَدِي كَمَنْ أَقَرَّ بِجَمِيعِ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ ثُمَّ أَنْكَرَ نُبُوَّةَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} وَ الْمُنْكِرُ لِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}} كَمَنْ أَنْكَرَ جَمِيعَ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ لِأَنَّ طَاعَةَ آخِرِنَا كَطَاعَةِ أَوَّلِنَا وَ الْمُنْكِرَ لِآخِرِنَا كَالْمُنْكِرِ لِأَوَّلِنَا"}}؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۲۲۶؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۶۰؛ اعلام الوری، ص ۴۱۲.</ref>. [[امام حسن عسکری]] {{ع}} در ایام زندانی بودنش در زندان [[معتضد عباسی]]، کمی پیش از [[تولد حضرت مهدی]] {{ع}} به یکی از همزندانهایش فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]، به زودی [[خداوند]] برای من پسری [[عنایت]] خواهد فرمود، که [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد نمود"<ref>{{عربی|" إِي وَ اللَّهِ سَيَكُونُ لِي وَلَدٌ يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا "}}؛ نور الابصار، ص ۱۶۷؛ غیبت شیخ طوسی، ص ۱۲۳؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۹۳؛ الامام المهدی، ص ۲۷۸.</ref>. [[امام حسن عسکری]] این سخن را برای وقتگذرانی با رفیق زندانی خود نفرمود، بلکه برای اینکه [[حجت]] برای یک نفر تمام شود و به موقع از زبان او برای [[دوست]] و [[دشمن]] [[نقل]] گردد. | ::::::'''[[امام حسن عسکری]] {{ع}} میفرماید:''' "گویا با چشم خود میبینم که بعد از من در مورد [[جانشین]] من به [[اختلاف]] افتادهاید، [[آگاه]] باشید که هرکس به همه [[امامان]] بعد از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} اعتراف کند ولی پسرم را [[انکار]] نماید، همانند کسی است که به همه [[پیامبران]] اعتراف نموده، [[رسالت پیامبر]] اکرم {{صل}} را [[انکار]] نماید. زیرا که [[اطاعت]] آخر ما، [[اطاعت]] اول ماست. و [[انکار]] آخر ما چون [[انکار]] اول ماست"<ref>{{عربی|" ُ كَأَنِّي بِكُمْ وَ قَدِ اخْتَلَفْتُمْ بَعْدِي فِي الْخَلَفِ مِنِّي أَمَا إِنَّ الْمُقِرَّ بِالْأَئِمَّةِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} الْمُنْكِرَ لِوَلَدِي كَمَنْ أَقَرَّ بِجَمِيعِ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ ثُمَّ أَنْكَرَ نُبُوَّةَ رَسُولِ اللَّهِ {{صل}} وَ الْمُنْكِرُ لِرَسُولِ اللَّهِ {{صل}} كَمَنْ أَنْكَرَ جَمِيعَ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ لِأَنَّ طَاعَةَ آخِرِنَا كَطَاعَةِ أَوَّلِنَا وَ الْمُنْكِرَ لِآخِرِنَا كَالْمُنْكِرِ لِأَوَّلِنَا"}}؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۲۲۶؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۶۰؛ اعلام الوری، ص ۴۱۲.</ref>. [[امام حسن عسکری]] {{ع}} در ایام زندانی بودنش در زندان [[معتضد عباسی]]، کمی پیش از [[تولد حضرت مهدی]] {{ع}} به یکی از همزندانهایش فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]]، به زودی [[خداوند]] برای من پسری [[عنایت]] خواهد فرمود، که [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] خواهد نمود"<ref>{{عربی|" إِي وَ اللَّهِ سَيَكُونُ لِي وَلَدٌ يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا "}}؛ نور الابصار، ص ۱۶۷؛ غیبت شیخ طوسی، ص ۱۲۳؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۹۳؛ الامام المهدی، ص ۲۷۸.</ref>. [[امام حسن عسکری]] این سخن را برای وقتگذرانی با رفیق زندانی خود نفرمود، بلکه برای اینکه [[حجت]] برای یک نفر تمام شود و به موقع از زبان او برای [[دوست]] و [[دشمن]] [[نقل]] گردد. | ||
::::::'''[[حضرت بقیة الله]] {{ع}} میفرماید:''' [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} در یکی از [[توقیعات]] شریفهای که توسط سفیر اولش از [[ناحیه مقدسه]] صادر فرموده است، چنین میفرماید: "[[شیعیان]] ما باید بدانند که [[حق]] با ماست و [[حق]] در میان ماست. به جز ما هرکس این ادعا را بکند دروغگوست. و جز ما هرکس این دعوی را بکند ضال و [[گمراه]] است. [[شیعیان]] ما باید این جمله را از ما بپذیرند و [[تفسیر]] آن را نخواهند. از ما اشاره را قبول کنند و تصریح را نخواهند"<ref>{{عربی|" وَ لْيَعْلَمُوا أَنَ الْحَقَ مَعَنَا وَ فِينَا لَا يَقُولُ ذَلِكَ سِوَانَا إِلَّا كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا يَدَّعِيهِ غَيْرُنَا إِلَّا ضَالٌّ غَوِيٌّ فَلْيَقْتَصِرُوا مِنَّا عَلَى هَذِهِ الْجُمْلَةِ دُونَ التَّفْسِيرِ وَ يَقْنَعُوا مِنْ ذَلِكَ بِالتَّعْرِيضِ دُونَ التَّصْرِيحِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۹۱؛ الامام المهدی، ص ۲۵۸.</ref>»<ref>[[کامل سلیمان|کامل سلیمان]]، [[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج۱، ص ۳۲-۶۳.</ref>. | ::::::'''[[حضرت بقیة الله]] {{ع}} میفرماید:''' [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} در یکی از [[توقیعات]] شریفهای که توسط سفیر اولش از [[ناحیه مقدسه]] صادر فرموده است، چنین میفرماید: "[[شیعیان]] ما باید بدانند که [[حق]] با ماست و [[حق]] در میان ماست. به جز ما هرکس این ادعا را بکند دروغگوست. و جز ما هرکس این دعوی را بکند ضال و [[گمراه]] است. [[شیعیان]] ما باید این جمله را از ما بپذیرند و [[تفسیر]] آن را نخواهند. از ما اشاره را قبول کنند و تصریح را نخواهند"<ref>{{عربی|" وَ لْيَعْلَمُوا أَنَ الْحَقَ مَعَنَا وَ فِينَا لَا يَقُولُ ذَلِكَ سِوَانَا إِلَّا كَذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لَا يَدَّعِيهِ غَيْرُنَا إِلَّا ضَالٌّ غَوِيٌّ فَلْيَقْتَصِرُوا مِنَّا عَلَى هَذِهِ الْجُمْلَةِ دُونَ التَّفْسِيرِ وَ يَقْنَعُوا مِنْ ذَلِكَ بِالتَّعْرِيضِ دُونَ التَّصْرِيحِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۹۱؛ الامام المهدی، ص ۲۵۸.</ref>»<ref>[[کامل سلیمان|کامل سلیمان]]، [[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج۱، ص ۳۲-۶۳.</ref>. | ||
}} | |||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
::::::«او از دودمان [[ابراهیم]]{{ع}} و [[پیامبر]] خداست؛ چنان که در [[حدیث نبوی]] آمده است: {{متن حدیث|الْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدِي اسْمُهُ اسْمِي وَ كُنْيَتُهُ كُنْيَتِي أَشْبَهُ النَّاسِ بِي خَلْقاً وَ خُلْقاً...}}<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ج۱، ص۲۸۶، ب ۲۵.</ref>. | ::::::«او از دودمان [[ابراهیم]]{{ع}} و [[پیامبر]] خداست؛ چنان که در [[حدیث نبوی]] آمده است: {{متن حدیث|الْمَهْدِيُّ مِنْ وُلْدِي اسْمُهُ اسْمِي وَ كُنْيَتُهُ كُنْيَتِي أَشْبَهُ النَّاسِ بِي خَلْقاً وَ خُلْقاً...}}<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ج۱، ص۲۸۶، ب ۲۵.</ref>. | ||
::::::این فرد معین، متولد شده و عمری طولانی دارد و برخلاف [[پندار]] برخی مکاتب و [[مذاهب]]، [[ظهور]] او حساب شده و بنابر خواست [[خداوند متعال]] انجام میگیرد و او اکنون در حال حیات است» <ref>[[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۳.</ref>. | ::::::این فرد معین، متولد شده و عمری طولانی دارد و برخلاف [[پندار]] برخی مکاتب و [[مذاهب]]، [[ظهور]] او حساب شده و بنابر خواست [[خداوند متعال]] انجام میگیرد و او اکنون در حال حیات است» <ref>[[مریم نجفی لیواری|نجفی لیواری، مریم]] و [[نرگس محمدنیا گالشکلامی|محمدنیا گالشکلامی، نرگس]]، [[واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر (مقاله)|واکاوی شاخصههای الگوی خانواده منتظر]]، ص۷۳.</ref>. | ||
}} | |||
{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}} | {{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}} |