رابطه علم غیب با طالع‌بینی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید مرتضی مهری|مهری]]''' در مقاله ''«[[آگاهی‌های غیبی (مقاله)|آگاهی‌های غیبی]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«افراد مانند مرتاضان که با ریاضت و تحمّل سختی‌های غیر معمول، نفس و روح خود را قوّت و بصیرت زیادی می‌‏بخشند که می‌‏توانند از جاهای دور دست و از آینده خبر دهند، این گونه خبردادن‌ها مشمول آن آیات نیست، زیرا اینها [[علم به غیب]] به حساب نمی‌‏آید بلکه حدس است که گاهی درست می‏‌آید و گاهی نادرست و معمولاً طوری بیان می‌‏شود که دو پهلو باشد و به‏ طور قطع و جزم گفته نمی‌‏شود و در بسیاری از اوقات با قدری اختلاف محقق می‌‏شود. حدس، ممکن است برای افراد عادی هم در بعضی موارد، حاصل شود. در موارد زیادی انسان به ‏طور مرموزی آینده‏‌ای را پیش‏‌بینی می‌‏کند و این را فراست می‏‌گویند و معمولاً این گونه فراست‌ها هم با قدری کم و زیاد محقق می‌‏شود ولی هیچ‌کدام از اینها علم به غیب نیست بلکه حدس است. عالِم به غیب که آینده و حال برای او یکسان است فقط خداوند است و اولیای او هم از راه او بر غیب جهان آگاه می‌‏شوند. بنابراین مرتاضان و جادوگران و فال‌‏بینان و امثال آنها گرچه خبر از غیب می‌‏دهند ولی علم به آن ندارند و قرآن [[آیا علم غیب منحصر به خداست؟ (پرسش)|علم به غیب را منحصر در خدا دانسته است]] نه حدس و گمان را»<ref>[http://daftarmags.ir/Journal/Text/PasdarEslam/Article/index.aspx?ArticleNumber=39089 مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵.]</ref>.

{{پاسخ پرسش  

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی جزیری احسائی|جزیری احسائی]]''' در کتاب ''«[[دفع الریب عن علم الغیب (کتاب)|دفع الریب عن علم الغیب]]»'' در این‌باره گفته‌ است:

::::::«[[قطب الدین راوندی]] در کتاب "الخرائج و الجرائح" گفته است: (...) خبر دادن انبیا و اوصیای آنها از غیب اولاً: متعلق به خود مخبر عنه هستند؛ ثانیاً: مفصل و جزئی هستند؛ نه کلی و اجمالی همچنین ایشان برای خبر دادن از غیب نیازی نیست خود را به سختی بیاندازند و اطلاعات را پردازش کنند یا از آلات و ادوات مخصوصی استفاده کنند و اخبار ایشان حدسی و تخمینی نیست و در همه موارد اخبار ایشان مطابق با واقع است و هیج خلف یا کذبی در اخبار ایشان نیست. ولی اخبار منجمین با محاسبه و نظر کردن در طالع حاصل می‌شود و حدسی و تخمینی است. از طرفی گاهی مطابق با واقع است و گاهی هم نیست»<ref>دفع الریب عن علم الغیب، ص٢٢٣.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::#حدیثی: خطبه ۷۹ نهج البلاغه، بیان موضع [[امام علی]] {{ع}} در مقابل اظهار نظر یک ستاره‌شناس است: به هنگام حرکت برای نبرد با خوارج، در ماه صفر سال ۳۸ هجری، شخصی با پیشگویی از راه شناخت ستارگان گفت: اگر در این ساعت حرکت کنید، پیروز نمی‏‌شوید و من از راه علم ستاره‌شناسی این محاسبه را کردم. امام فرمود: گمان می‌‏کنی تو از آن ساعتی آگاهی که اگر کسی حرکت کند زیان نخواهید دید، و می‌‏ترسانی از ساعتی که اگر کسی حرکت کند ضرری دامن‌گیر او خواهد شد؛ کسی که گفتار تو را تصدیق کند، قرآن را تکذیب کرده است، ... ای مردم، از فرا گرفتن علم ستاره‌شناسی برای پیشگویی‌های دروغین، بپرهیزید، جز آن مقدار از علم نجوم که در دریا نوردی و صحرا نوردی به آن نیاز دارید، چه اینکه ستاره‌شناسی شما را به غیب‌گویی و غیب‌گویی به جادوگری می‌‏کشاند، و ستاره‌شناس چون غیب‌گو، و غیب‌گو چون جادوگر و جادوگر چون کافر و کافر در آتش جهنم است.

::::#عقلی: هر انسانی با اندک توجهی می‌فهمد که سرنوشتش در اختیار خود اوست و می‌تواند آینده خود را تعیین کند! حال اگر شخصی بتواند آینده افراد را پیش‌بینی کند، راهی جز این ندارد که آینده همه اشخاص ثابت و بدون تغییر باشد! در حالی که هر کس می‌تواند در هر مقطعی از زندگی، با تصمیمات تمام مسیرش را عوض کند»<ref>[http://www.soalcity.ir/node/2046 وبگاه شهر سؤال]</ref>.

== پرسش‌های وابسته ==