حوادث مصر در دوران ظهور چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی       = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر             = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر     = [[مهدویت]] / [[عصر ظهور امام مهدی]] / [[رخدادهای عصر ظهور امام مهدی]]  

| مدخل اصلی   =  [[مصر در دوران ظهور]]

| مدخل وابسته   =

| پاسخ‌دهنده        =

| پاسخ‌دهندگان       = 2 پاسخ

==عبارت‌های دیگری از این پرسش==

[[پرونده:151956.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[علی کورانی]]]]

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی کورانی]]'''، در کتاب ''«[[عصر ظهور ۱ (کتاب)|عصر ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[روایات]] پیشامدهایی که پیرامون [[مصر]] وارد شده متعدد است .. نخست [[روایات]] بشارت‌دهنده [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} به [[مسلمانان]] جهت [[فتح]] [[مصر]] به‌دست آنان، تا برسد به [[روایات]] مربوط به استیلای مغربی‌ها بر [[مصر]] در حوادث [[انقلاب]] فاطمیان و بالاخره حوادث زمان [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، بیان می‌شود.

::::::اما پیشامدهای [[زمان ظهور]] با حوادث تأسیس [[دولت فاطمی]] در منابع بیان پیشامدها درهم آمیخته است. زیرا در [[روایات]] مربوط به [[حضرت مهدی]] {{ع}}، ورود [[سپاه]] [[مغربی]] به [[مصر]] نیز دیده می‌شود .. و راه تشخیص آن، وجود روایتی است که دلالت بر پیوستن آن به [[زمان ظهور]] و یا پیوستن به حادثه معینی از حادثه‌های [[زمان ظهور]] [[حضرت]]، مانند [[خروج سفیانی]] و غیر آن داشته باشد. با ملاحظه دقیق، فقط سلسله روایاتی در دست ما می‌ماند که پیشامدهایی را در [[مصر]] عنوان کرده است بدون [[تردید]] آن حوادث از جمله پیشامدهای زمان [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} بوده و یا به احتمال قوی از آنهاست.

::::::از آن جمله، [[روایات]] مربوط به کشته شدن فرمانروای [[مصر]] به‌دست [[مردم]] آن [[کشور]] است که این [[روایت]] بطوری که در کتاب بشارة الاسلام ص ۱۷۵ به [[نقل]] از [[ارشاد]] مفید دیده می‌شود، به‌عنوان یکی از [[نشانه‌های ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} آمده است. تعبیر دیگری وجود دارد که در زمان ما زبانزد [[مردم]] است و آن اینکه می‌گوید: "[[اهل مصر]] [[سادات]] خود را می‌کشند" و "استیلای بردگان بر [[کشور]] [[سادات]]"<ref>بشارة الاسلام، ص ۱۷۶.</ref> که آن را بر [[قتل]] "انور [[سادات]]" تطبیق می‌دهند که این اشتباه است زیرا [[سادات]] در این [[روایات]]، بمعنای رؤساء است و اسم خاص نیست و فرمانروای مصری‌ای که [[قتل]] وی از نشانه‌های [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} می‌باشد در پی آن حادثه بوجود می‌آید. چنانکه این [[روایت]]، ورود یک [[سپاه]] یا بیشتر را به [[مصر]] خاطرنشان می‌سازد و ممکن است آن [[سپاه]] غربی و یا [[مغربی]] باشد که بزودی آن را بیان خواهیم کرد، برخی از [[روایات]] می‌گوید: کشته شدن فرمانروای [[مصر]] همزمان با کشته شدن [[حاکم]] [[شام]] به‌دست [[مردم]] [[شام]]، رخ می‌دهد، همچنین در کتاب بشارة الاسلام ص ۱۸۵ به [[نقل]] از کتاب "القول المختصر" نوشته [[ابن حجر]] آمده که گفته است: گفتار شانزدهم: "قبل از وی فرمانروای [[شام]] و [[حاکم مصر]] کشته می‌شوند".

::::::و نیز بین [[روایت]] بیانگر [[قتل]] فرمانروای [[مصر]] با روایتی که می‌گوید مردی انقلابی از [[مصر]]، قبل از [[سفیانی]] [[خروج]] می‌کند، تقریبا رابطه‌ای وجود دارد. در [[بحار الانوار]] آمده است. "پیش از [[سفیانی]]، [[مصری]] و یمنی [[خروج]] و [[قیام]] می‌کنند"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۰.</ref>. و این شخص [[مصری]] ممکن است سرکرده [[فرماندهان]]، یعنی [[فرمانده]] سپاهی باشد که برخی [[روایات]] می‌گوید او جنبشی در [[مصر]] ایجاد نموده و اعلان [[جنگ]] می‌کند. "سرکرده [[فرماندهان]] در [[مصر]] [[قیام]] می‌کند و سپاهیانی تجهیز و [[بسیج]] می‌شوند".

::::::از زمره این [[روایات]]، این خبر است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} در دو هرم از اهرام [[مصر]] گنجینه‌ها و ذخائری از [[دانش]] و غیر آن دارد، که [[روایت]] مربوط به آن، در منابع درجه اول، مانند کتاب [[کمال الدین]] [[صدوق]]  ص ۵- ۵۶۴ آمده است. در روایتی از [[احمد]] بن [[محمد]] شعرانی که از [[فرزندان]] [[عمار یاسر]]  می‌باشد از [[محمد]] بن قاسم [[مصری]] آمده است که پسر [[احمد]] بن طولون، هزار کارگر را یکسال به‌کار گماشت تا کاوش نموده و در هرم را بیابند، سرانجام آنان به سنگی مرمرین برخوردند که در پشت آن عمارتی بود که نتوانستند آن را خراب کنند، لکن کشیشی [[مسیحی]] از [[حبشه]]، نوشته سنگ را که بزبان یکی از فراعنه [[مصر]] بود خواند: "من اهرام و برانی را ساختم و این دو هرم را بنا کردم و گنج‌ها و ذخائر خود را در آن به ودیعت نهادم" ابن طولون گفت: "این چیزی است که هیچ‌کس جز قائم‌ [[آل محمد]] {{صل}} راه و چاره آن را نمی‌داند، سپس آن تخته‌سنگ به جای اول آن گذارده شد" در این [[روایت]] نقاط ضعفی وجود دارد که شاید افزوده برخی [[راویان]] باشد اما در عین حال، نقاط قوت قابل توجهی نیز در آن بچشم می‌خورد. و [[الله]] العالم.

::::::و از آن جمله، [[روایت]] "أخنس [[مصر]]" است که نویسنده کنز العمال آن را در کتاب [[برهان]] (ص ۲۰۰ به [[نقل]] از [[تاریخ]] ابن عساکر) از [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} [[روایت]] کرده است که فرمود: "مردی از [[قریش]] بنام أخنس (و در کتاب [[فیض]] القدیر مناوی ج ۴ ص ۱۳۱: از [[بنی امیه]]) در [[مصر]] وجود دارد که به [[قدرت]] می‌رسد، آنگاه بر او پیروز می‌شوند و یا [[قدرت]] از او گرفته می‌شود و به [[روم]] می‌گریزد و [[رومیان]] را به اسکندریه می‌آورد و در آنجا با [[مسلمانان]] به [[نبرد]] می‌پردازد و این نخستین حادثه است" و منظور از حادثه‌ها، حوادث [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و مراد از [[بنی امیه]]، خط و مشی آنها می‌باشد»<ref>[[علی کورانی|کورانی، علی]]، [[عصر ظهور ۱ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص۱۶۳.</ref>.

::::::«روایاتی که درباره پیشامدهای [[مصر]] وارد شده متعدد است. در برخی [[روایات]]، [[پیامبر]] {{صل}} به [[مسلمانان]] جهت [[فتح]] [[مصر]] به دست آنان [[بشارت]] داده است و برخی مربوط‍‌ به استیلای مغربی‌ها بر [[مصر]] در حوادث [[انقلاب]] فاطمیان و برخی [[روایات]] مربوط‍‌ به [[زمان ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. در [[بحار الانوار]] آمده است: "پیش از [[سفیانی]]، [[مصری]] و یمنی [[خروج]] و [[قیام]] می‌کنند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۰.</ref> و این شخص [[مصری]] ممکن است سرکرده [[فرماندهان]]، یعنی [[فرمانده]] سپاهی باشد که برخی [[روایات]] می‌گوید او جنبشی در [[مصر]] ایجاد نموده و اعلان [[جنگ]] می‌کند.  

::::::در روایتی دیگر، این مطلب آمده که وی قبل از ورود نیروهای غربی، [[مردم]] را به سوی [[آل پیامبر]] {{صل}} [[دعوت]] می‌کند: "اهل غرب به سوی [[مصر]] هجوم می‌آورند. همین‌که وارد می‌شوند [[فرمانروایی]] [[سفیانی]] برقرار می‌شود و قبل از آن، شخصی [[مردم]] را به سوی آل [[پیامبر]] {{صل}} [[دعوت]] می‌نماید"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۸.</ref>. البته احتمال دارد، "مرد [[مصری]]" و "سرکرده [[فرماندهان]]" و "مردی که [[مردم]] را [[دعوت]] به [[اهل بیت]] [[پیامبر]] {{صل}} می‌نماید" سه نفر باشند، نه یک شخص.  

::::::به هر حال این [[روایات]] نشانگر [[قیام]] و جنبش در [[مصر]] و انقلابی اسلامی است که [[زمینه‌ساز ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در آن‌جا است. یا حداقل بر وجود جو اسلامی قوی و نیرومندی دلالت دارد و در [[مصر]] تحول و [[انقلاب]] داخلی رخ می‌دهد که با [[جنگ]] و [[صلح]] خارجی و جهانی ارتباط‍‌ دارد. و اما از [[روایات]] مربوط‍‌ به حوادث و پیشامدها، [[غلبه]] قبطیان بر اطراف و نواحی [[مصر]] است<ref>بشارة الاسلام، ص ۴۲ (به نقل از مناقب ابن شهرآشوب.).</ref>. قبطی‌های [[مصر]] دست به [[شورش]] و [[آشوب]] در آن شهر می‌زنند و از [[حکومت]] آن [[سرپیچی]] می‌کنند و بر برخی نواحی [[سلطه]] می‌یابند. همین امر سبب پیدایش ضعف در [[امنیت]] و [[اقتصاد]] [[مصر]] می‌گردد. روایاتی هم از [[حضرت علی]] {{ع}} داریم که می‌فرمایند: [[مهدی]] {{ع}} [[مصر]] را [[منبر]] و پایگاه تبلیغی خود قرار می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۶۰.</ref>.

::::::از این [[روایات]] چنین استفاده می‌شود که [[مصر]] در [[حکومت جهانی]] [[اسلام]]، به دست [[حضرت مهدی]] {{ع}} پایگاه علمی و تبلیغی شناخته‌شده‌ای در [[جهان]] خواهد شد. یعنی [[حضرت]] و یارانش راهی [[مصر]] می‌شوند، اما نه برای [[فتح]] آن‌جا یا تثبیت [[حکومت]] در آن‌جا؛ از این‌رو [[حضرت]] آن‌جا را به‌عنوان [[منبر]] و کرسی [[خطابه]] خویش [[انتخاب]] می‌نماید.  

::::::در [[روایات]] دیگری هم داریم که [[حضرت مهدی]] {{ع}} در دو هرم از اهرام [[مصر]]، گنجینه‌ها و ذخائری از [[دانش]] و غیر آن دارد<ref>کمال الدین، ص ۵۶۴.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۶۶۸.</ref>.

[[رده:پرسش‌]]