فرجام سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = '
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}})) |
جز (جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] \:\:\:\:\:\:' به 'ه = $1 | پاسخ = ') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۱. آیتالله بهجت؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۱. آیتالله بهجت؛ | ||
| تصویر = 13681116.jpg | | تصویر = 13681116.jpg | ||
| پاسخدهنده = محمد تقی بهجت | | پاسخدهنده = محمد تقی بهجت | ||
| پاسخ = [[آیت الله]] '''[[محمد تقی بهجت]]'''، به [[نقل]] از کتاب ''«[[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | |||
::::::«در [[روایات]] آمده [[حکومت سفیانی]] هشت ماه بیشتر طول نمیکشد، ولی در این مدت کوتاه، مواضع مهم را [[تصرف]] میکند. مرحوم حاجی نوری [[نقل]] میکند: [[سفیانی]] را نزد [[حضرت حجت]] میآورند در حالی که عمامهاش را دور گردنش پیچیدهاند. [[سفیانی]] به [[حضرت]] میگوید یابن [[رسول الله]]، مرا نکش. طبق این [[نقل]] اطرافیان میگویند: کسی که این همه [[اولاد رسول الله]] را کشته، او را آزاد میکنید؟ در هر حال آنقدر به [[حضرت]] فشار میآورند تا این که [[حضرت]] میفرماید: «شأنکم» (کار خودتان را بکنید)، خودتان میدانید، [[اختیار]] با خودتان، هر کار میخواهید بکنید. بدین ترتیب گویا [[حضرت]] اجازه میدهد او را بکشند و سرانجام او را میکشند<ref>در محضر آیت الله بهجت، رخشاد، محمدحسین، ج۳، ص۸۵.</ref>»<ref>[[محمد تقی بهجت|بهجت، محمد تقی]] (به كوشش: [[حمزه شریفیدوست|شریفیدوست، حمزه]])، [[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص۱۵.</ref>. | ::::::«در [[روایات]] آمده [[حکومت سفیانی]] هشت ماه بیشتر طول نمیکشد، ولی در این مدت کوتاه، مواضع مهم را [[تصرف]] میکند. مرحوم حاجی نوری [[نقل]] میکند: [[سفیانی]] را نزد [[حضرت حجت]] میآورند در حالی که عمامهاش را دور گردنش پیچیدهاند. [[سفیانی]] به [[حضرت]] میگوید یابن [[رسول الله]]، مرا نکش. طبق این [[نقل]] اطرافیان میگویند: کسی که این همه [[اولاد رسول الله]] را کشته، او را آزاد میکنید؟ در هر حال آنقدر به [[حضرت]] فشار میآورند تا این که [[حضرت]] میفرماید: «شأنکم» (کار خودتان را بکنید)، خودتان میدانید، [[اختیار]] با خودتان، هر کار میخواهید بکنید. بدین ترتیب گویا [[حضرت]] اجازه میدهد او را بکشند و سرانجام او را میکشند<ref>در محضر آیت الله بهجت، رخشاد، محمدحسین، ج۳، ص۸۵.</ref>»<ref>[[محمد تقی بهجت|بهجت، محمد تقی]] (به كوشش: [[حمزه شریفیدوست|شریفیدوست، حمزه]])، [[عصر ظهور ۳ (کتاب)|عصر ظهور]]، ص۱۵.</ref>. | ||
}} | }} | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۲. آیتالله طبسی؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۲. آیتالله طبسی؛ | ||
| تصویر = 7474646.jpg | | تصویر = 7474646.jpg | ||
| پاسخدهنده = نجمالدین طبسی | | پاسخدهنده = نجمالدین طبسی | ||
| پاسخ = [[آیتالله]] [[نجمالدین طبسی]] در کتاب ''«[[سفیانی (کتاب)|سفیانی]]»'' در اينباره گفته است: | |||
::::::«طرز [[هلاکت]] [[سفیانی]] در کتابهای [[عامه]] با منابع ما فرق دارد و به چند صورت گفته شده است: گرفتار [[بیماری]] میشود و یا به [[زمین]] فرو میرود و یا دستگیر شده و سپس اعدام میشود؛ که ظاهرا در [[روایات]] ما همین سومی است. مرحوم صدر<ref>تاریخ عصر ظهور، ج ۳، ص ۳۸۹.</ref> در زمینه دامنه عملیات [[نظامی]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} بحث گستردهای دارند و به همین مناسبت بحث درگیری [[سفیانی]] با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} را بیان میکنند. لذا ما باید بحث کنیم که آیا درگیری [[امام]] با [[طایفه]] کلب، همان [[قرقیسیا]] است؟ آیا [[جنگ]] با [[یهود]] و جریان [[دجال]] است که از آن به [[جنگ]] [[آرماگدون]] تعبیر میکنند؟ طبق [[روایت]] در [[شام]] درگیری شدیدی بین [[طایفه]] کلب و [[لشکر]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} رخ میدهد که در نتیجه این [[طایفه]] تار و مار و متفرق میشوند و [[غنایم]] زیادی از آنها گرفته میشود و [[تأسف]] بر آن کسی است که [[شاهد]] این درگیری نباشد، این مباحث در کتابهای [[عامه]] و ما آمده است هرچند در کتابهای ما [[سند]] چنین روایاتی، مشکل دارد. | ::::::«طرز [[هلاکت]] [[سفیانی]] در کتابهای [[عامه]] با منابع ما فرق دارد و به چند صورت گفته شده است: گرفتار [[بیماری]] میشود و یا به [[زمین]] فرو میرود و یا دستگیر شده و سپس اعدام میشود؛ که ظاهرا در [[روایات]] ما همین سومی است. مرحوم صدر<ref>تاریخ عصر ظهور، ج ۳، ص ۳۸۹.</ref> در زمینه دامنه عملیات [[نظامی]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} بحث گستردهای دارند و به همین مناسبت بحث درگیری [[سفیانی]] با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} را بیان میکنند. لذا ما باید بحث کنیم که آیا درگیری [[امام]] با [[طایفه]] کلب، همان [[قرقیسیا]] است؟ آیا [[جنگ]] با [[یهود]] و جریان [[دجال]] است که از آن به [[جنگ]] [[آرماگدون]] تعبیر میکنند؟ طبق [[روایت]] در [[شام]] درگیری شدیدی بین [[طایفه]] کلب و [[لشکر]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} رخ میدهد که در نتیجه این [[طایفه]] تار و مار و متفرق میشوند و [[غنایم]] زیادی از آنها گرفته میشود و [[تأسف]] بر آن کسی است که [[شاهد]] این درگیری نباشد، این مباحث در کتابهای [[عامه]] و ما آمده است هرچند در کتابهای ما [[سند]] چنین روایاتی، مشکل دارد. | ||
::::::به عنوان مثال، [[مرحوم مجلسی]] [[روایت]] مرفوعهای را در این زمینه ذکر میکند: {{متن حدیث|وَ بِإِسْنَادِهِ رَفَعَهُ إلی جَابِرِبنیزِیدَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: إِذَا بَلَغَ السُّفْیانِی أَنَّ الْقَائِمَ قَدْ تَوَجَّهَ إِلَیهِ مِنْ نَاحِیةِ الْکُوفَةِ یتَجَرَّدُ بِخَیلِهِ حَتَّی یلْقَی الْقَائِمَ فَیخْرُجُ فَیقُولُ: أَخْرِجُوا إلی ابْنَ عَمِّی فَیخْرُجُ عَلَیهِ السُّفْیانِی فَیکَلِّمُهُ الْقَائِمُ {{ع}} فَیجِیءُ السُّفْیانِی فَیبَایعُهُ ثُمَّ ینْصَرِفُ إلی أَصْحَابِهِ فَیقُولُونَ لَهُ مَا صَنَعْتَ فَیقُولُ أَسْلَمْتُ وَ بَایعْتُ فَیقُولُونَ لَهُ قَبَّحَ اللَّهُ رَأْیکَ بَینَ مَا أَنْتَ خَلِیفَةٌ مَتْبُوعٌ فَصِرْتَ تَابِعاً فَیسْتَقْبِلُهُ فَیقَاتِلُهُ ثُمَّ یمْسُونَ تِلْکَ اللَّیلَةَ ثُمَّ یصْبِحُونَ لِلْقَائِمِ {{ع}} بِالْحَرْبِ فَیقْتَتِلُونَ یوْمَهُمْ ذَلِکَ ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ تعالی یمْنَحُ الْقَائِمَ وَ أَصْحَابَهُ أَکْتَافَهُمْ فَیقْتُلُونَهُمْ حَتَّی یفْنُوهُمْ حَتَّی إِنَّ الرَّجُلَ یخْتَفِی فِی الشَّجَرَةِ وَ الْحَجَرَةِ فَتَقُولُ الشَّجَرَةُ وَ الْحَجَرَةُ: یا مُؤْمِنُ هَذَا رَجُلٌ کَافِرٌ فَاقْتُلْهُ فَیقْتُلُهُ. قَالَ: فَتَشْبَعُ السِّبَاعُ وَ الطُّیورُ مِنْ لُحُومِهِمْ فَیقِیمُ بِهَا الْقَائِمُ {{ع}} مَا شَاءَ. قَالَ: ثُمَّ یعْقِدُ بِهَا الْقَائِمُ {{ع}} ثَلَاثَ رَایاتٍ لِوَاءً إلی الْقُسْطَنْطِینِیةِ یفْتَحُ اللَّهُ لَهُ وَ لِوَاءً إلی الصِّینِ فَیفْتَحُ لَهُ وَ لِوَاءً إلی جِبَالِ الدَّیلَمِ فَیفْتَحُ لَه}}<ref>بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸.</ref>. | ::::::به عنوان مثال، [[مرحوم مجلسی]] [[روایت]] مرفوعهای را در این زمینه ذکر میکند: {{متن حدیث|وَ بِإِسْنَادِهِ رَفَعَهُ إلی جَابِرِبنیزِیدَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: إِذَا بَلَغَ السُّفْیانِی أَنَّ الْقَائِمَ قَدْ تَوَجَّهَ إِلَیهِ مِنْ نَاحِیةِ الْکُوفَةِ یتَجَرَّدُ بِخَیلِهِ حَتَّی یلْقَی الْقَائِمَ فَیخْرُجُ فَیقُولُ: أَخْرِجُوا إلی ابْنَ عَمِّی فَیخْرُجُ عَلَیهِ السُّفْیانِی فَیکَلِّمُهُ الْقَائِمُ {{ع}} فَیجِیءُ السُّفْیانِی فَیبَایعُهُ ثُمَّ ینْصَرِفُ إلی أَصْحَابِهِ فَیقُولُونَ لَهُ مَا صَنَعْتَ فَیقُولُ أَسْلَمْتُ وَ بَایعْتُ فَیقُولُونَ لَهُ قَبَّحَ اللَّهُ رَأْیکَ بَینَ مَا أَنْتَ خَلِیفَةٌ مَتْبُوعٌ فَصِرْتَ تَابِعاً فَیسْتَقْبِلُهُ فَیقَاتِلُهُ ثُمَّ یمْسُونَ تِلْکَ اللَّیلَةَ ثُمَّ یصْبِحُونَ لِلْقَائِمِ {{ع}} بِالْحَرْبِ فَیقْتَتِلُونَ یوْمَهُمْ ذَلِکَ ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ تعالی یمْنَحُ الْقَائِمَ وَ أَصْحَابَهُ أَکْتَافَهُمْ فَیقْتُلُونَهُمْ حَتَّی یفْنُوهُمْ حَتَّی إِنَّ الرَّجُلَ یخْتَفِی فِی الشَّجَرَةِ وَ الْحَجَرَةِ فَتَقُولُ الشَّجَرَةُ وَ الْحَجَرَةُ: یا مُؤْمِنُ هَذَا رَجُلٌ کَافِرٌ فَاقْتُلْهُ فَیقْتُلُهُ. قَالَ: فَتَشْبَعُ السِّبَاعُ وَ الطُّیورُ مِنْ لُحُومِهِمْ فَیقِیمُ بِهَا الْقَائِمُ {{ع}} مَا شَاءَ. قَالَ: ثُمَّ یعْقِدُ بِهَا الْقَائِمُ {{ع}} ثَلَاثَ رَایاتٍ لِوَاءً إلی الْقُسْطَنْطِینِیةِ یفْتَحُ اللَّهُ لَهُ وَ لِوَاءً إلی الصِّینِ فَیفْتَحُ لَهُ وَ لِوَاءً إلی جِبَالِ الدَّیلَمِ فَیفْتَحُ لَه}}<ref>بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸.</ref>. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین آیتی؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین آیتی؛ | ||
| تصویر = 151879.jpg | | تصویر = 151879.jpg | ||
| پاسخدهنده = نصرتالله آیتی | | پاسخدهنده = نصرتالله آیتی | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] [[نصرتالله آیتی]] در کتاب ''«[[تأملی در نشانههای حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانههای حتمی ظهور]]»'' در اين باره گفته است: | |||
:::::*«بدون [[تردید]] در [[حکومت]] [[فضیلت]] محور [[امام مهدی]] {{ع}}، دیو صفتانی چون [[سفیانی]]، مجالی برای تحرک و فعالیت نخواهند داشت، بنابراین، پس از آن که [[امام مهدی]] {{ع}} او را به [[صلاح]] و [[سعادت]] [[دعوت]] کرد و او [[دعوت]] [[امام]] را بیپاسخ گذاشت، [[امام]]{{ع}} چارهای جز قطع ریشههای [[فساد]] این [[فاسد]] نخواهد داشت. از این رو، طبیعی است که سرانجامی جز [[هلاکت]] در [[انتظار]] [[سفیانی]] نباشد. در مورد کشته شدن [[سفیانی]] دو دسته [[روایت]] وجود دارد: | :::::*«بدون [[تردید]] در [[حکومت]] [[فضیلت]] محور [[امام مهدی]] {{ع}}، دیو صفتانی چون [[سفیانی]]، مجالی برای تحرک و فعالیت نخواهند داشت، بنابراین، پس از آن که [[امام مهدی]] {{ع}} او را به [[صلاح]] و [[سعادت]] [[دعوت]] کرد و او [[دعوت]] [[امام]] را بیپاسخ گذاشت، [[امام]]{{ع}} چارهای جز قطع ریشههای [[فساد]] این [[فاسد]] نخواهد داشت. از این رو، طبیعی است که سرانجامی جز [[هلاکت]] در [[انتظار]] [[سفیانی]] نباشد. در مورد کشته شدن [[سفیانی]] دو دسته [[روایت]] وجود دارد: | ||
::::#روایاتی که بر کشته شدن او به دست [[امام مهدی]] {{ع}} دلالت میکنند<ref>معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).</ref>، از جمله [[امام علی]] {{ع}} فرمودهاند: {{متن حدیث|" يُهْلِكُ اللَّهُ أَصْحَابَ السُّفْيَانِيُّ كُلِّهِمْ، وَلَا يَبْقَى عَلَى الْأَرْضِ غَيْرِهِ وَحْدَهُ، فَيَأْخُذُهُ الْمَهْدِيِّ فَيَذْبَحُهُ "}}<ref>خداوند تمام سپاه [[سفیانی]] را نابود میکند و هیچکسی از آنها جز [[سفیانی]]، روی زمین باقی نمیماند. در این حال، [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} او را میگیرد و گردن میزند؛ التشریف بالمنن، ص۲۹۶، باب ۷۹، ح۴۱۷ (به نقل از الفتن سلیلی).</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} نیز در اینباره فرمودهاند: {{متن حدیث|" وَيَأْخُذُ السُّفْيَانِيُّ أَسِيراً، فَيَنْطَلِقُ بِهِ وَيَذْبَحُهُ بِيَدِهِ "}}<ref>[[سفیانی]] را در حالی که اسیر شده نزد حضرت [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} میآورند و آن حضرت [[سفیانی]] را گردن میزند؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).</ref>. | ::::#روایاتی که بر کشته شدن او به دست [[امام مهدی]] {{ع}} دلالت میکنند<ref>معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).</ref>، از جمله [[امام علی]] {{ع}} فرمودهاند: {{متن حدیث|" يُهْلِكُ اللَّهُ أَصْحَابَ السُّفْيَانِيُّ كُلِّهِمْ، وَلَا يَبْقَى عَلَى الْأَرْضِ غَيْرِهِ وَحْدَهُ، فَيَأْخُذُهُ الْمَهْدِيِّ فَيَذْبَحُهُ "}}<ref>خداوند تمام سپاه [[سفیانی]] را نابود میکند و هیچکسی از آنها جز [[سفیانی]]، روی زمین باقی نمیماند. در این حال، [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} او را میگیرد و گردن میزند؛ التشریف بالمنن، ص۲۹۶، باب ۷۹، ح۴۱۷ (به نقل از الفتن سلیلی).</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} نیز در اینباره فرمودهاند: {{متن حدیث|" وَيَأْخُذُ السُّفْيَانِيُّ أَسِيراً، فَيَنْطَلِقُ بِهِ وَيَذْبَحُهُ بِيَدِهِ "}}<ref>[[سفیانی]] را در حالی که اسیر شده نزد حضرت [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} میآورند و آن حضرت [[سفیانی]] را گردن میزند؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).</ref>. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ | ||
| تصویر = 136863.JPG | | تصویر = 136863.JPG | ||
| پاسخدهنده = خدامراد سلیمیان | | پاسخدهنده = خدامراد سلیمیان | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | |||
:::::*«بعضی از [[روایات]]، بدون اشاره به منطقه خاصی، از آن به سرزمین خشک<ref>نک: محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۵، ح۱۶؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح۹؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۴۳.</ref> یا [[مغرب]] [[زمین]]<ref>{{متن حدیث|" يَخْرُجَ عَلَيْهِمُ الْخُرَاسَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ هَذَا مِنَ الْمَشْرِقِ وَ هَذَا مِنَ الْمَغْرِب "}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۵۳، ح۱۳، ص۲۵۹، ح۱۸.</ref> یاد کرده و برخی دیگر [[شام]]<ref>{{متن حدیث|"ِ خُرُوجَ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الشَّام "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۷، ح۷، ص۳۳۰، ح۱۶.</ref> را محل [[خروج]] وی دانسته است. جمع بین همه [[روایات]] آن است که وی از سرزمین [[شام]] و منطقهای خشک [[خروج]] خواهد کرد. در باره کارهای [[سفیانی]] و مدت [[حکومت]] وی سخنان فراوان و عموماً نامعتبر به چشم میخورد؛ اما از آنجا که تنها بررسی [[خروج]] وی به عنوان نشانه در این بحث اهمیت دارد، از ذکر آنها صرف نظر میکنیم<ref>نعیم بن حماد، الفتن، ص۲۵۳، شماره ۹۳۱.</ref>. پایان [[لشکریان]] [[سفیانی]] فرو رفتن در [[زمین]] و [[مبتلا]] شدن به [[خشم خداوند]] دانسته شده؛ اما سخن روشنی درباره فرجام خود [[سفیانی]] در دست نیست. البته در میان برخی منابع [[اهل سنت]] مثل کتاب [[الفتن]] [[نعیم بن حماد]] آمده است که: [[سفیانی]] و [[سپاهیان]] او در نهایت با [[حضرت مهدی]] {{ع}} به [[کارزار]] میپردازند و به دست آن [[امام]] نابود میشوند. اما از آنجا که این کتاب چندان اعتباری ندارد، از [[نقل]] آنها چشم پوشی میکنیم»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۸ - ۱۲۹.</ref>. | :::::*«بعضی از [[روایات]]، بدون اشاره به منطقه خاصی، از آن به سرزمین خشک<ref>نک: محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۵، ح۱۶؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح۹؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۴۳.</ref> یا [[مغرب]] [[زمین]]<ref>{{متن حدیث|" يَخْرُجَ عَلَيْهِمُ الْخُرَاسَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ هَذَا مِنَ الْمَشْرِقِ وَ هَذَا مِنَ الْمَغْرِب "}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۵۳، ح۱۳، ص۲۵۹، ح۱۸.</ref> یاد کرده و برخی دیگر [[شام]]<ref>{{متن حدیث|"ِ خُرُوجَ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الشَّام "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۷، ح۷، ص۳۳۰، ح۱۶.</ref> را محل [[خروج]] وی دانسته است. جمع بین همه [[روایات]] آن است که وی از سرزمین [[شام]] و منطقهای خشک [[خروج]] خواهد کرد. در باره کارهای [[سفیانی]] و مدت [[حکومت]] وی سخنان فراوان و عموماً نامعتبر به چشم میخورد؛ اما از آنجا که تنها بررسی [[خروج]] وی به عنوان نشانه در این بحث اهمیت دارد، از ذکر آنها صرف نظر میکنیم<ref>نعیم بن حماد، الفتن، ص۲۵۳، شماره ۹۳۱.</ref>. پایان [[لشکریان]] [[سفیانی]] فرو رفتن در [[زمین]] و [[مبتلا]] شدن به [[خشم خداوند]] دانسته شده؛ اما سخن روشنی درباره فرجام خود [[سفیانی]] در دست نیست. البته در میان برخی منابع [[اهل سنت]] مثل کتاب [[الفتن]] [[نعیم بن حماد]] آمده است که: [[سفیانی]] و [[سپاهیان]] او در نهایت با [[حضرت مهدی]] {{ع}} به [[کارزار]] میپردازند و به دست آن [[امام]] نابود میشوند. اما از آنجا که این کتاب چندان اعتباری ندارد، از [[نقل]] آنها چشم پوشی میکنیم»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۸ - ۱۲۹.</ref>. | ||
}} | }} | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۵. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛ | | عنوان پاسخدهنده = ۵. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛ | ||
| تصویر = 13681082.jpg | | تصویر = 13681082.jpg | ||
| پاسخدهنده = علی رضا رمضانیان | | پاسخدهنده = علی رضا رمضانیان | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در اینباره گفته است: | |||
:::::*« [[روایات]] محل [[خروج سفیانی]] را: | :::::*« [[روایات]] محل [[خروج سفیانی]] را: | ||
::::#سرزمین خشک | ::::#سرزمین خشک |