آیا سرداب محل سکونت امام مهدی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::'''رفع [[اتهام]]:''' در هیچ یک از [[احادیث]] و متون [[شیعی]] چنین سخنی به چشم نمی‌خورد و هیچ عالم [[شیعی]] چنین مطلبی را نگفته است؛ بلکه [[اعتقاد]] [[شیعه]] در مورد مکان [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}} در دوران [[غیبت]] این است که کسی از محل اقامت [[حضرت]] در دوران [[غیبت]]، اطلاع ندارد. و جریان [[جزیره خضراء]] افسانه‌ای بیش نیست. تنها در [[روایات]] [[شیعه]] اشاره شده که در دوران [[غیبت صغری]] برخی از [[خواص]] [[شیعه]] و در دوران [[غیبت کبری]] بعضی از موالیان خاص [[حضرت]] از مکان وی مطلع هستند.

::::::'''[[روایت]] نخست:''' "[[امام صادق]]{{ع}} می‌فرمایند: [[امام مهدی|صاحب الأمر]] دارای غیبتی خواهد بود و در تنهایی و عزلتی بسر خواهد برد و در دوران غیبتش از [[توان]] و [[قدرت]] برخوردار است و همراه با سی تن که در کنار اویند [[بیم]] و هراسی به خود راه نمی‌دهد و [[بهترین]] [[جایگاه]] اقامتش [[مدینه]] است"<ref>{{عربی|"عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْوَشَّاءِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} قَالَ: لَا بُدَّ لِصَاحِبِ‏ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ‏ غَيْبَةٍ وَ لَا بُدَّ لَهُ‏ فِي‏ غَيْبَتِهِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ نِعْمَ الْمَنْزِلُ طَيْبَةُ وَ مَا بِثَلَاثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ‏‏"}}؛ کافی، ج ۱، ص ۳۴۰، ح ۱۶.</ref>؛  

::::::'''[[روایت]] سوم:''' [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرمایند: [[حضرت قائم]]{{ع}} دارای دو [[غیبت]] یکی کوتاه مدت و یکی دراز مدت است. در دوران [[غیبت]] کوتاه مدت ([[غیبت صغری]]) جز [[شیعیان]] خاص وی از محل اقامت او [[آگاه]] نیستند و در [[غیبت]] دراز مدت ([[غیبت کبری]]) جز خدمتگزاران ویژه آن [[حضرت]] کسی از [[جایگاه]] وی مطلع نیست"<ref>{{عربی|"مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}‏ لِلْقَائِمِ غَيْبَتَانِ إِحْدَاهُمَا قَصِيرَةٌ وَ الْأُخْرَى طَوِيلَةٌ الْغَيْبَةُ الْأُولَى‏ لَا يَعْلَمُ‏ بِمَكَانِهِ‏ فِيهَا إِلَّا خَاصَّةُ شِيعَتِهِ وَ الْأُخْرَى لَا يَعْلَمُ بِمَكَانِهِ فِيهَا إِلَّا خَاصَّةُ مَوَالِيهِ "}}؛ کافی، ج ۱، ص ۴۰۰، ح ۱۹؛ غیبت نعمانی، ص ۱۷، ح ۱.</ref>.

::::::'''نتیجه:''' در این [[روایات]] اشاره به [[شهر]] [[مدینه]] شده بود و هیچ‌گونه اشاره‌ای به [[زندگی]] [[امام زمان]] {{ع}} داخل [[سرداب]] نشده است»<ref>[[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[تا ظهور ج۱ (کتاب)|تا ظهور]]، ج۱، ص ۱۰۶-۱۰۹.</ref>.

::::::مرحوم [[علامه امینی]] در [[کتاب الغدیر]] در پاسخ به این بهتان می‌فرماید: [[تهمت]] [[سرداب]] زشت‌تر است. درحالی‌که [[شیعه]] [[عقیده]] ندارد که [[امام]] در [[سرداب]] مخفی شده و از آنجا [[ظهور]] می‌کند. ای کاش آنان که این [[تهمت]] را زده‌اند دست‌کم حرفشان را یکی می‌کردند. ابن بطوطه در سفرنامه‌اش می‌گوید:<ref>الغدیر، ج ۲، ص ۱۹۸</ref> در حله است. قرمانی در [[اخبار]] الدول می‌گوید در [[بغداد]] و دیگران می‌گویند در [[سامرا]] و قصیمی نمی‌داند کجا است، لذا جایی را نام نمی‌برد تا عیبش آشکار نشود<ref>همان ج ۳، ص ۳۰۹ و ۳۰۸</ref>.

::::::همچنین [[لطف‌الله صافی گلپایگانی|آیت اللّه صافی گلپایگانی]] در مورد [[محب الدین خطیب]] [[مدینه]] منوره می‌فرماید: از [[اشتباهات]] فاحش ایشان به تبع گذشتگانش این است که [[عقیده]] در [[سرداب]] بودن [[امام]] را به [[شیعه]] نسبت داده و [[گمان]] کرده است که وکلای [[امام]] باب [[سرداب]] بوده‌اند. درحالی‌که کتاب‌های [[شیعه]] در دست است، حتی آنها که قبل از ولادت [[امام]] نوشته شده‌اند و در آنها از این بهتان اثری نیست. اما آنها عادت به تحقیق ندارند و هرچه دلشان بخواهد می‌گویند<ref>مجموعه الرسائل، ج ۲، ص ۴۰۵</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: [[صاحب]] این امر میان [[مردم]] رفت‌وآمد می‌کند در بازارشان راه می‌رود و بر فرش‌های آنها قدم می‌گذارد، درحالی‌که [[مردم]] او را نمی‌شناسند<ref>[[نعمانی]]، [[کتاب الغیبة (کتاب)|الغیبة]]، ص ۱۶۴، ح ۴</ref> [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} می‌فرماید: به پروردگارم [[سوگند]]! [[حجت خدا]]، روی [[زمین]] راه می‌رود و در خانه‌ها وارد می‌شود... سخنان را می‌شنود و بر [[مردم]] [[سلام]] می‌دهد<ref>همان، باب ۱۰، ص ۱۴۴، ح ۱۰</ref>