چه تعداد از روایات بر رجعت دلالت دارند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::آیت‌الله '''[[محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌]]'''، در کتاب ''«[[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[احادیث]] [[نقل]] شده از [[پیامبر]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}} درباره [[رجعت]]، به حدی است که برای فردی منصف و بی‌تعصب، جایی برای [[تردید]] باقی نمی‌گذارد که از منظر [[اسلام]]، [[رجعت]]، امری حتمی و واقعی است. در [[کتاب‌های حدیثی]] و تاریخی و کتاب‌هایی که در باب [[زیارت]] نوشته شده‌اند، [[احادیث]] بسیاری هستند که مستقیم یا نامستقیم به [[رجعت]]، اشاره دارند. این موضوع در [[احادیث]] [[اهل سنت]] نیز یافت می‌شود.

:::::#'''مشابهت این [[امت]] با امت‌های پیشین‌:''' دسته‌ای از [[احادیث]] می‌گویند: آنچه در [[امت]] پیشین رخ داده است، عیناً در این [[امت]] نیز رخ می‌دهد و از جمله این امور، [[رجعت]] است<ref>اسناد این احادیث، چندان قوی نیستند و راویان مجهول در میان راویان آنها وجود دارند. از جمله حدیثی‌ است که [[حسن بن جهم]] از [[امام رضا]]{{ع}} در مجلس مأمون نقل می‌کند؛ ر.ک: عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج ۱، ص ۲۱۶، ح ۱ و بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۵۸، ح ۴۵.</ref>. اگر این [[احادیث]] از [[معصوم]] {{ع}} وارد شده باشند، به این معنا نیستند که تمام جزئیات [[زندگی]] آنها در این [[امت]] نیز پدید می‌آید؛ بلکه ظاهر این [[احادیث]]، به اموری اشاره دارد که به مسائل [[دینی]] مربوط اند.

:::::#'''بیان اصل [[اعتقاد]] به [[رجعت]]:''' [[عبد الله بن عطا]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که در منا گروهی از [[عراق]] به [[دیدار]] پدرش [[امام سجاد|امام زین العابدین]]{{ع}} آمدند و از [[جنگ]] مردگان با زندگان پرسیدند و پدرش از این که [[اعتقاد]] به [[رجعت]] در میان آنها زنده بود، شادمان گردید و خندید و اصل مطلب را تأیید نمود<ref>مختصر بصائر الدرجات، ص ۲۰، بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۶۷، ح ۶۲. راویان این حدیث، مورد تأیید رجالیان هستند. تنها در مورد عبد الله بن عطا برخی تردید کرده‌اند که کدام است. ثانیاً به دلیل روایات کمی که دارد، چندان شناخته شده نیست. البته هیچ گونه تضعیفی درباره هیچ یک از «عبد الله بن عطا» ها نیامده است و این تا حدی حدیث را قابل قبول می‌سازد، به طوری که اگر با دیگر شواهد تقویت شود، پذیرفتنی می‌گردد.</ref>. در [[حدیثی]] دیگر [[حسن بن شاذان]] واسطی از [[امام رضا]]{{ع}} حکایت می‌کند که ایشان در پاسخ شکایت وی از [[ظلم]] اهل واسط، [[دستور]] به [[شکیبایی]] تا برپایی [[دولت حق]] دادند و از روزگاری گفتند که [[ستمگران]] در آن از [[قبر]] برمی‌خیزند و بر [[صدق]] وعده‌های [[پیامبران]]، گواهی می‌دهند<ref>الکافی، ج ۸، ص ۲۴۷، ح ۳۴۶، بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۸۹، ح ۸۷. سند این حدیث، قوی نیست؛ زیرا وثاقت محمد بن سالم بن ابی سلمه، با وجود امامی بودن، ثابت نشده است؛ اما در کنار دیگر روایات باب می‌تواند یکی از شواهد تقویت کننده این دیدگاه باشد.</ref>.

| پاسخ = '''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:

::::::«بیش از ۶۰۰ [[حدیث]] پیرامون [[رجعت]] در متون [[اسلامی]] [[روایت]] شده است<ref>نک: الایقاظ من الهجعة، شیخ حر عاملی؛ اندیشه‌های کلامی شیخ مفید، ص۳۵۵؛ مجمع البیان، طبرسی، ج۷، ص۲۳۵؛ علامه طباطبایی در المیزان، ج۲، ص۱۰۷ می نویسد: «بیش از ۵۰۰ حدیث در زمینه رجعت وارد شده است»</ref>. [[شیخ]] [[حر عاملی]] می‌نویسد: [[احادیث]] [[رجعت]] [[متواتر]] هستند و هرگز قابل [[تأویل]] نیستند<ref>همان، ص۳۱</ref>.

}}