ویژگی یاران خاص امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::[[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} در این‏ باره فرمود: "همانا [[یاران]] [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} همگی جوانند و پیر میانشان نیست؛ مگر به اندازه [[سرمه در چشم]] یا به [[قدر]] نمک در توشه راه و کمترین چیز در توشه راه، نمک است<ref> {{عربی|" إِنَ‏ أَصْحَابَ‏ الْقَائِمِ‏ شَبَابٌ‏ لَا كُهُولَ‏ فِيهِمْ‏ إِلَّا كَالْكُحْلِ‏ فِي‏ الْعَيْنِ‏ أَوْ كَالْمِلْحِ فِي الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْحُ‏‏‏ ‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۳۱۵، ح ۱۰</ref>.  

::::::همچنین در گسترش [[فرهنگ]] اسلامی، [[تبیین]] خطوط اصلی [[دین]]، [[آموزش]] [[معارف الهی]] و جایگزین ساختن معیارها و اصول [[انقلاب مهدوی]]، می‏‌توانند کارامد باشند و نقش‏های اصلی و برجسته‏‌ای را بر عهده گیرند. در مسائل پشت جبهه و دیگر مسائل اجتماعی، فرهنگی و تربیتی نیز می‌‏توانند نقش سازنده‏‌ای داشته باشند.

::::::[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "... به [[خدا]] سوگند سیصد و چند تن از مردان نزد او می‌‏آیند، که با آنان پنجاه [[زن]] نیز هست .... "<ref>{{عربی|" وَ يَجِي‏ءُ وَ اللَّهِ‏ ثَلَاثُ‏ مِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا فِيهِمْ‏ خَمْسُونَ‏ امْرَأَة‏‏‏ ‏‏"}}، عیاشی، تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۶۵.</ref>.

::::::این موضوع، ارجمندی [[جایگاه]] [[زن]] و بلندای رشد و [[تکامل]] او را روشن می‌‏کند. اثر تربیتی این موضوع مهم، در [[جامعه]] کنونی- که [[جامعه]] [[منتظر]] است- می‌‏تواند خودآیی زنان و بازشناسی توان رشد و بازیابی شخصیت آنان باشد.

::::::برای شرکت در آن دگرگونی و [[انقلاب]] بزرگ و جهانی، زنان از هم اکنون باید با معیارهای دقیق اسلامی و [[اخلاقی]]، شخصیت خود را بسازند و در بعد [[علم]] و عمل [[تکامل]] یابند، و بدانند که هم‏اکنون و در آینده، مسؤولیت‌‏های بزرگی بر عهده دارند و در آینده نقش‏های اصولی‌‏تری را به‏ انجام خواهند رساند. پس ناگزیر از هم اکنون به [[شناخت]] دقیق و درست [[اسلام]] بپردازند و در [[تربیت]] خویش بکوشند، تا [[پیش از ظهور]]، در [[جامعه]] زنان [[منتظر]] قرار گیرند، و در [[دوران ظهور]] [[شایستگی]] شرکت در آن حرکت بزرگ و کمک رساندن به [[داعی]] [[حق]] را داشته باشند<ref>  محمد حکیمی، عصر زندگی، ص ۵۷- ۷۶( با تصرف).</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۹۳ -۴۹۶.</ref>.

::::::'''آنها [[امت معدوده]] و همچون پاره‌های ابرهای متراکم هستند:''' در [[قرآن]] می‌خوانیم: "هرجا باشید، [[خداوند]] همه شما را حاضر می‌کند"<ref>سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref>. در [[تفسیر]] این [[آیه]]، [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "منظور [[یاران]] [[قائم]] {{ع}} هستند که ۳۱۳ نفرند، به [[خدا]] سوگند! منظور از [[امت معدوده]] (که در [[آیه]] ۸، سوره هود آمده) آنها هستند. به [[خدا]] سوگند! در یک ساعت همگی جمع می‌شوند همچون پاره‌های ابر پاییزی که بر اثر باد جمع و متراکم می‌گردد"<ref>{{عربی|" يَعْنِي أَصْحَابَ الْقَائِمِ الثَّلَاثَمِائَةِ وَ الْبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا قَالَ وَ هُمْ وَ اللَّهِ الْأُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ قَالَ يَجْتَمِعُونَ‏ وَ اللَّهِ‏ فِي‏ سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعٌ‏ كَقَزَعِ‏ الْخَرِيفِ‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ تفسیر نور الثقلین، ج ۱، ص ۱۳۹، به نقل از روضه کافی و اثبات الهداة، ج ۷، ص ۵۰؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۲.</ref>. و در [[حقیقت]] [[آیه مبارکه]] مذکور می‌گوید: خدایی که [[قدرت]] دارد ذرات پراکنده خاک [[انسان‌ها]] را در [[قیامت]] از نقاط مختلف [[جهان]] جمع‌آوری کند، به آسانی می‌تواند [[یاران مهدی]]{{ع}} را در یک روز و یک ساعت برای افروختن نخستین جرقه‌های [[انقلاب]] به منظور تأسیس [[حکومت]] جهانی [[عدل الهی]] و پایان دادن به [[ظلم و ستم]] جمع نماید. تعبیر {{عربی|" الْأُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} و همچنین به پاره‌های ابر پاییزی که توده‌های آن جمع و متراکم هستند و همچون توده‌های ابر متراکم، خلل‌ناپذیر و تیزپرواز و نیرومند می‌باشند.

::::::'''آنها رکن‌ها و پایه‌های خلل‌ناپذیر و پشتیبان محکمند:''' [[امام صادق]] {{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه]] ۸۰، سوره هود، که در آن آمده، [[حضرت لوط]]{{ع}} به [[قوم]] سرکش و تبهکار خود گفت: {{متن قرآن|لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ}}؛ <ref>(افسوس) ای کاش در برابر شما قدرتی داشتم یا تکیه‌گاه و پشتیبان محکمی در اختیار من بود (آن‌گاه می‌دانستم که با شما پست‌فطرتان چه کنم).</ref> فرمود: "منظور از [[قوة]]، همان [[قائم]] {{ع}} است و منظور از [[رکن شدید]] (پشتیبان محکم) ۳۱۳ نفر از یارانش هستند"<ref>تفسیر برهان، ج ۲، ص ۲۲۸،؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۰۰.</ref>. آری، [[حضرت لوط]]{{ع}} [[آرزو]] می‌کند که ای کاش مردانی مصمم، با [[قدرت]] روحی و جسمی کافی و هم‌پیمان‌های نیرومند همانند ۳۱۳ نفر مردانی که هسته مرکزی [[حکومت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} را تشکیل می‌دهند، در [[اختیار]] داشت تا [[قیام]] کند و با تکیه بر [[قدرت]]، با [[فساد]] و [[انحراف]] [[مبارزه]] نماید. و طبق روایتی می‌خوانیم آنها همچون [[پاره‌های آهن]]، محکم استوار هستند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.</ref>.

::::::'''دست [[خدا]] بالای سر [[امام]]{{ع}} و یارانش:''' از آنجا که این مردان آزاده، به [[راستی]] به [[امام]] [[قائم]] {{ع}} می‌پیوندند تا در راه او هرگونه جانبازی لازم را بنمایند، [[خداوند]] نیز یار و یاور آنهاست و با نیروهای غیبی‌اش آنها را کمک می‌کند. چنان‌که [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}}<ref>اگر خدا را یاری کنید، خداوند شما را یاری می‌کند و گام‌های شما را استوار می‌دارد؛ سوره محمد {{صل}}، آیه ۷.</ref>. [[امام سجاد]] فرمود: "گویا [[صاحب]] شما (حضرت [[قائم]] {{ع}}) را می‌بینم که همراه‌ سیصد و اندی نفر در [[پشت کوفه]] به [[نجف]] مشرف شده، [[جبرئیل]] در طرف راست و [[میکائیل]] در طرف چپ و [[اسرافیل]] در پیش روی او است، [[پرچم]] [[پیامبر]] {{صل}} را برافراشته و آن [[پرچم]] را به جانب هیچ گروهی از [[مخالفان]] متمایل نکند، مگر اینکه [[خداوند]] آنان را به [[هلاکت]] می‌رساند"<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۱۳.</ref>. نیز در ضمن روایتی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "هنگام [[خروج]] [[قائم]] {{ع}} منادی [[خدا]] از [[آسمان]] فریاد می‌زند: ای [[مردم]]! مدت [[ستمگران]] تمام شد و کار به دست [[بهترین]] [[امت محمد]]{{صل}} افتاد، روانه [[مکه]] شوید"<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۱۳.</ref>. به این ترتیب می‌بینیم دست [[خدا]] همراه [[مهدی]]{{ع}} و یارانش است، در این صورت [[پیروزی]] آنها حتمی است. از طرفی در [[روایات]] می‌خوانیم: [[خداوند]] [[خروج]] [[قائم]] {{ع}} را در یک شب سامان می‌بخشد<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۱۴؛ {{عربی|" يُصْلِحُ اللَّهُ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ "}}.</ref>. به هر حال طبق مضمون فرموده [[امام باقر]]{{ع}}، این [[انقلاب]] نیاز به [[یاران]] قهرمان و رشید دارد، و باید در این راه خون‌ها ریخته شود و عرق‌ها در [[بدن]] جاری گردد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۸.</ref>. یارانی که [[شایسته]] اطراف امامی باشند که [[پرچم]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} را به دست گرفته و اسلحه‌های [[پیامبر]] {{صل}} را با خود حمل می‌کنند و پیراهن خونی شده‌ای را که [[پیامبر]] {{صل}} در [[جنگ احد]] در تن داشت، به تن دارد.<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۲؛ ۳۰۱.</ref>»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۴۲ - ۱۴۶.</ref>.