پرش به محتوا

چگونه می‌توان برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

چگونه می‌توان برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۰

۱۲۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 '
دیداریویکی‌متن
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} {{پاسخ پرسش +}} {{پاسخ پرسش ))
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ')
خط ۸۹: خط ۸۹:
::::::«[[انقلاب]] بزرگ [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ همچون دیگر انقلاب‏‌ها، بدون مقدمه و زمینه‌‏سازی پدید نمی‌‏آید؛ بلکه [[در آستانه ظهور]]، حرکت‏‌هایی شکل می‌‏گیرد و زمینه را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] فراهم می‌‏آورد. این سلسله قیام‌‏ها و انقلاب‌‏ها که از سوی حق‏ پویان صورت می‌‏گیرد، بر اساس آنچه در بعضی از [[روایات]] آمده، زمینه را برای حرکت جهانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ آماده می‏‌کند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌‏فرماید: "گروهی از [[ناحیه]] [[مشرق]]، قد برمی‌‏افرازند و زمینه [[حکومت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} را فراهم می‌‏سازند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ج ۱۴، ص ۲۶۳؛ طبرانی، المعجم الاوسط، ج ۱، ص ۹۴؛ ر. ک: سنن ابن ماجه، ح ۴۰۸۸</ref>.  
::::::«[[انقلاب]] بزرگ [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ همچون دیگر انقلاب‏‌ها، بدون مقدمه و زمینه‌‏سازی پدید نمی‌‏آید؛ بلکه [[در آستانه ظهور]]، حرکت‏‌هایی شکل می‌‏گیرد و زمینه را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] فراهم می‌‏آورد. این سلسله قیام‌‏ها و انقلاب‌‏ها که از سوی حق‏ پویان صورت می‌‏گیرد، بر اساس آنچه در بعضی از [[روایات]] آمده، زمینه را برای حرکت جهانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ آماده می‏‌کند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌‏فرماید: "گروهی از [[ناحیه]] [[مشرق]]، قد برمی‌‏افرازند و زمینه [[حکومت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} را فراهم می‌‏سازند<ref>متقی هندی، کنز العمال، ج ۱۴، ص ۲۶۳؛ طبرانی، المعجم الاوسط، ج ۱، ص ۹۴؛ ر. ک: سنن ابن ماجه، ح ۴۰۸۸</ref>.  
::::::[[امام باقر]]{{ع}} می‌‏فرماید: "گویی قومی را می‏‌بینم که از شرق در طلب [[حق]] [[قیام]] کرده‌‏اند؛ ولی بدانان نمی‌‏دهند و باز مطالبه می‌‏کنند؛ اما بدان‌‏ها نمی‌‏دهند. چون چنین می‏‌بینند، شمشیرهای خود را بر دوش می‏‌گیرند. آن هنگام، آنچه می‌‏خواهند، به آنان می‌‏دهند؛ ولی نمی‌‏پذیرند، تا این که پیروز می‌‏شوند و آن را جز به [[امام مهدی|صاحب الامر]]{{ع}} [[تسلیم]] نمی‌‏کنند. کشتگان آنان شهیدند. اگر من آنان را [[درک]] کنم، جانم را برای [[صاحب الامر]] می‏‌گذارم<ref> {{عربی|" كَأَنِّي بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ يَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلَا يُعْطَوْنَهُ‏ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ‏ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ فَلَا يَقْبَلُونَهُ حَتَّى يَقُومُوا وَ لَا يَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِكُمْ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّي لَوْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ لَاسْتَبْقَيْتُ نَفْسِي لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ‏‏ ‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۷۳؛ ح ۵۰</ref>. در این [[روایات]]، به روشنی از برپایی قیام‌‏ها و انقلاب‏‌هایی [[در آستانه ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} خبر داده شده است. افزون بر این‏ها، [[روایات]] فراوان دیگری نیز بر این نکته اتفاق دارند که [[پیش از ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، حکومتی به [[رهبری]] یکی از [[صالحان]] که گمان می‏‌رود از [[فرزندان]] [[پیامبر]] هم باشد، در [[ناحیه]] [[مشرق]] تشکیل می‌‏شود و [[زمینه ظهور]] را مهیا می‌‏سازد. این [[حکومت]]، تا ظاهر شدن [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} و [[تسلیم]] آن به [[حضرت]] ایشان، ادامه می‏‌یابد.
::::::[[امام باقر]]{{ع}} می‌‏فرماید: "گویی قومی را می‏‌بینم که از شرق در طلب [[حق]] [[قیام]] کرده‌‏اند؛ ولی بدانان نمی‌‏دهند و باز مطالبه می‌‏کنند؛ اما بدان‌‏ها نمی‌‏دهند. چون چنین می‏‌بینند، شمشیرهای خود را بر دوش می‏‌گیرند. آن هنگام، آنچه می‌‏خواهند، به آنان می‌‏دهند؛ ولی نمی‌‏پذیرند، تا این که پیروز می‌‏شوند و آن را جز به [[امام مهدی|صاحب الامر]]{{ع}} [[تسلیم]] نمی‌‏کنند. کشتگان آنان شهیدند. اگر من آنان را [[درک]] کنم، جانم را برای [[صاحب الامر]] می‏‌گذارم<ref> {{عربی|" كَأَنِّي بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ يَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلَا يُعْطَوْنَهُ‏ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ‏ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ فَلَا يَقْبَلُونَهُ حَتَّى يَقُومُوا وَ لَا يَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِكُمْ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّي لَوْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ لَاسْتَبْقَيْتُ نَفْسِي لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ‏‏ ‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۷۳؛ ح ۵۰</ref>. در این [[روایات]]، به روشنی از برپایی قیام‌‏ها و انقلاب‏‌هایی [[در آستانه ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} خبر داده شده است. افزون بر این‏ها، [[روایات]] فراوان دیگری نیز بر این نکته اتفاق دارند که [[پیش از ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}، حکومتی به [[رهبری]] یکی از [[صالحان]] که گمان می‏‌رود از [[فرزندان]] [[پیامبر]] هم باشد، در [[ناحیه]] [[مشرق]] تشکیل می‌‏شود و [[زمینه ظهور]] را مهیا می‌‏سازد. این [[حکومت]]، تا ظاهر شدن [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} و [[تسلیم]] آن به [[حضرت]] ایشان، ادامه می‏‌یابد.
::::::بر همین اساس، برخی تشکیل [[دولت]] [[شیعی]] ‏مذهب [[صفویه]] را که پس از قرن‌‏ها استیلای [[حاکمان]] [[مستبد]] و متعصب عامی [[مذهب]]، روی کار آمد، همان دولتی دانسته‌‏اند که در [[روایات]]، از زمینه‏‌سازان [[حکومت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} به شمار آمده است.
 
::::::در زمان ما نیز، برخی با استناد به ویژگی‏‌هایی که در [[روایات]] آمده، [[انقلاب اسلامی ایران]] را - که در سال‏ ۱۳۵۷ ش به [[رهبری]] [[امام خمینی]] به [[پیروزی]] رسید، همان دولتی دانسته‌‏اند که زمینه را برای [[ظهور]] و [[قیام]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} آماده می‌‏کند و - ان شاء اللّه- تا [[ظهور]] آن [[حضرت]] ادامه می‌‏یابد<ref>  جمعی از نویسندگان، مجموعه مقالات و گفتارها پیرامون حضرت مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۲۰۷</ref>. البته هیچ‏ یک از آن حرکت‏‌ها به اندازه [[انقلاب اسلامی]]، زمینه‏‌ساز [[انقلاب]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} نبوده‏‌اند؛ بلکه اصلا مقایسه آن‏ها با [[انقلاب اسلامی]] [[باطل]] است؛ از این ‏رو احتمال این‏که مراد از "[[دولت]] زمینه‏‌ساز" از جمله [[انقلاب اسلامی ایران]] باشد و تا [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ تداوم یابد، بسیار است.
بر همین اساس، برخی تشکیل [[دولت]] [[شیعی]] ‏مذهب [[صفویه]] را که پس از قرن‌‏ها استیلای [[حاکمان]] [[مستبد]] و متعصب عامی [[مذهب]]، روی کار آمد، همان دولتی دانسته‌‏اند که در [[روایات]]، از زمینه‏‌سازان [[حکومت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} به شمار آمده است.
::::::در هر حال، با توجه به [[روایات]] بسیاری که در این بخش رسیده است، در دوره [[غیبت]] و [[در آستانه ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}، دولت‌‏هایی به [[حمایت]] از [[حق]] روی کار می‌‏آیند و انقلاب‌‏هایی به [[حمایت]] از آن شکل می‏‌گیرند و زمینه را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] فراهم می‌‏سازند و این، از نشانه‏‌های [[ظهور]] است<ref>جمعی از نویسندگان، چشم‏ به‏ راه مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۳۰۳- ۳۰۶،( با تصرف)</ref> .  
 
در زمان ما نیز، برخی با استناد به ویژگی‏‌هایی که در [[روایات]] آمده، [[انقلاب اسلامی ایران]] را - که در سال‏ ۱۳۵۷ ش به [[رهبری]] [[امام خمینی]] به [[پیروزی]] رسید، همان دولتی دانسته‌‏اند که زمینه را برای [[ظهور]] و [[قیام]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} آماده می‌‏کند و - ان شاء اللّه- تا [[ظهور]] آن [[حضرت]] ادامه می‌‏یابد<ref>  جمعی از نویسندگان، مجموعه مقالات و گفتارها پیرامون حضرت مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۲۰۷</ref>. البته هیچ‏ یک از آن حرکت‏‌ها به اندازه [[انقلاب اسلامی]]، زمینه‏‌ساز [[انقلاب]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} نبوده‏‌اند؛ بلکه اصلا مقایسه آن‏ها با [[انقلاب اسلامی]] [[باطل]] است؛ از این ‏رو احتمال این‏که مراد از "[[دولت]] زمینه‏‌ساز" از جمله [[انقلاب اسلامی ایران]] باشد و تا [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ تداوم یابد، بسیار است.
 
در هر حال، با توجه به [[روایات]] بسیاری که در این بخش رسیده است، در دوره [[غیبت]] و [[در آستانه ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}، دولت‌‏هایی به [[حمایت]] از [[حق]] روی کار می‌‏آیند و انقلاب‌‏هایی به [[حمایت]] از آن شکل می‏‌گیرند و زمینه را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] فراهم می‌‏سازند و این، از نشانه‏‌های [[ظهور]] است<ref>جمعی از نویسندگان، چشم‏ به‏ راه مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص ۳۰۳- ۳۰۶،( با تصرف)</ref> .  
::::::[[پنهان]] نباشد آنچه درباره زمینه‏‌سازان بیان شد، توصیفی از یک مفهوم خاص بود؛ ولی از [[روایات]] استفاده می‏‌شود افزون بر موارد یاد شده، تمام [[منتظران]] به نوعی زمینه‌‏ساز [[ظهور]] به شمار می‌‏آیند»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۴۹.</ref>.
::::::[[پنهان]] نباشد آنچه درباره زمینه‏‌سازان بیان شد، توصیفی از یک مفهوم خاص بود؛ ولی از [[روایات]] استفاده می‏‌شود افزون بر موارد یاد شده، تمام [[منتظران]] به نوعی زمینه‌‏ساز [[ظهور]] به شمار می‌‏آیند»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۴۹.</ref>.
}}
}}
خط ۱۰۱: خط ۱۰۴:
::::::«ما نیز [[وظیفه]] داریم که [[زمینه ظهور]] را فراهم کنیم و این زمینه‌ها فراوان است که به برخی از آنها بسنده می‌کنیم:
::::::«ما نیز [[وظیفه]] داریم که [[زمینه ظهور]] را فراهم کنیم و این زمینه‌ها فراوان است که به برخی از آنها بسنده می‌کنیم:
::::::۱. '''شناختن و شناساندن [[امام مهدی|ولی عصر]] {{ع}}:''' مسئله [[شناخت]] [[امام زمان]] {{ع}} از مسائل ارزشمند است که به تعبیر [[روایات]]، اگر کسی [[امام زمان]] خویش را نشناسد، به [[مرگ جاهلیت]] مرده است<ref>محاسن برقی ص ۱۵۵، کمال الدین ج ۲، ص ۴۱۲.</ref>. و [[شناخت]] [[بقیة الله]] بدین جهت است که اگر او را نشناسیم، نه تنها عمل ما [[باطل]] است، بلکه [[منحرف]] و [[گمراه]] خواهیم شد.
::::::۱. '''شناختن و شناساندن [[امام مهدی|ولی عصر]] {{ع}}:''' مسئله [[شناخت]] [[امام زمان]] {{ع}} از مسائل ارزشمند است که به تعبیر [[روایات]]، اگر کسی [[امام زمان]] خویش را نشناسد، به [[مرگ جاهلیت]] مرده است<ref>محاسن برقی ص ۱۵۵، کمال الدین ج ۲، ص ۴۱۲.</ref>. و [[شناخت]] [[بقیة الله]] بدین جهت است که اگر او را نشناسیم، نه تنها عمل ما [[باطل]] است، بلکه [[منحرف]] و [[گمراه]] خواهیم شد.
::::::[[امام کاظم]] {{ع}} می‌فرماید: "[[امام]]، [[حجت]] [[بندگان]] است، هرکس او را رها کند، [[گمراه]] می‌شود و هرکس با او باشد، [[نجات]] می‌یابد و رستگار می‌شود"<ref>معجم احادیث الامام المهدی ، ج ۴، ص ۱۴۸.</ref>.
 
::::::بدین جهت در [[دعا]] می‌خوانیم: "خدایا! خودت را به من بشناسان که اگر خودت را به من نشناسانی، رسولت را نخواهم [[شناخت]]. خدایا! رسولت را به من بشناسان، و گرنه حجتت را نخواهم [[شناخت]]. خدایا! حجتت را به من بشناسان، و گرنه از [[دین]] خود [[گمراه]] خواهم شد".
[[امام کاظم]] {{ع}} می‌فرماید: "[[امام]]، [[حجت]] [[بندگان]] است، هرکس او را رها کند، [[گمراه]] می‌شود و هرکس با او باشد، [[نجات]] می‌یابد و رستگار می‌شود"<ref>معجم احادیث الامام المهدی ، ج ۴، ص ۱۴۸.</ref>.
::::::۲. '''[[مبارزه]] با [[انحرافات]] و کجروی‌ها:''' پیش از این گفتیم که یکی از حکمت‌های [[غیبت]] [[امام]] {{ع}} وجود گناهانی است که به آن در [[جامعه]] دامن زده می‌شود و [[مبارزه]] با [[گناهان]] [[زمینه سازی]] برای [[ظهور]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} می‌باشد؛ چرا که یکی از اهداف بسیار مهم [[امام]]، [[مبارزه]] با [[انحرافات]] و کجروی‌ها و نابودی [[مفاسد]] است. [[امام]] می‌آید تا به [[ظلم و ستم]] پایان داده و [[عدل]] و داد را روی [[زمین]] بگستراند، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: {{عربی|"يَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً"}}<ref>غیبت نعمانی، ص ۸۱.</ref>. بنابراین، اگر بخواهیم زمینه [[ظهور]] را فراهم کرده باشیم، باید به کمک [[امام مهدی|امام]] شتافته و در این کار، با او همگام شویم. ممکن است برخی با [[سکوت]] و بی‌تفاوتی خود، در برابر [[انحرافات]] و [[مفاسد اجتماعی]]، چنین [[فکر]] کنند که باید به [[مفاسد]] دامن زد و یا حداقل [[سکوت]] کرد تا [[مفاسد]] در [[جامعه]] صد چندان شود، تا بر اثر زیاد شدن آن، [[امام مهدی|امام]] [[ظهور]] کند، در حالی که این نظریه و [[اندیشه]] کاملاً غلط و بی‌اساس است، زیرا [[حضرت]] پس از آمدن [[زمین]] را پُر از [[عدل]] و داد می‌کند، نه اینکه تا [[زمین]] پر از [[جور]] و [[ظلم]] نشده، [[امام]] نخواهد آمد. و دلیلش این است که [[زمین]] به اندازه کافی پُر از [[ظلم]] و [[جور]] شده است، بنابراین چرا [[امام مهدی|امام]] نمی‌آید؟!
 
بدین جهت در [[دعا]] می‌خوانیم: "خدایا! خودت را به من بشناسان که اگر خودت را به من نشناسانی، رسولت را نخواهم [[شناخت]]. خدایا! رسولت را به من بشناسان، و گرنه حجتت را نخواهم [[شناخت]]. خدایا! حجتت را به من بشناسان، و گرنه از [[دین]] خود [[گمراه]] خواهم شد".
 
۲. '''[[مبارزه]] با [[انحرافات]] و کجروی‌ها:''' پیش از این گفتیم که یکی از حکمت‌های [[غیبت]] [[امام]] {{ع}} وجود گناهانی است که به آن در [[جامعه]] دامن زده می‌شود و [[مبارزه]] با [[گناهان]] [[زمینه سازی]] برای [[ظهور]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} می‌باشد؛ چرا که یکی از اهداف بسیار مهم [[امام]]، [[مبارزه]] با [[انحرافات]] و کجروی‌ها و نابودی [[مفاسد]] است. [[امام]] می‌آید تا به [[ظلم و ستم]] پایان داده و [[عدل]] و داد را روی [[زمین]] بگستراند، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: {{عربی|"يَمْلَأُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً"}}<ref>غیبت نعمانی، ص ۸۱.</ref>. بنابراین، اگر بخواهیم زمینه [[ظهور]] را فراهم کرده باشیم، باید به کمک [[امام مهدی|امام]] شتافته و در این کار، با او همگام شویم. ممکن است برخی با [[سکوت]] و بی‌تفاوتی خود، در برابر [[انحرافات]] و [[مفاسد اجتماعی]]، چنین [[فکر]] کنند که باید به [[مفاسد]] دامن زد و یا حداقل [[سکوت]] کرد تا [[مفاسد]] در [[جامعه]] صد چندان شود، تا بر اثر زیاد شدن آن، [[امام مهدی|امام]] [[ظهور]] کند، در حالی که این نظریه و [[اندیشه]] کاملاً غلط و بی‌اساس است، زیرا [[حضرت]] پس از آمدن [[زمین]] را پُر از [[عدل]] و داد می‌کند، نه اینکه تا [[زمین]] پر از [[جور]] و [[ظلم]] نشده، [[امام]] نخواهد آمد. و دلیلش این است که [[زمین]] به اندازه کافی پُر از [[ظلم]] و [[جور]] شده است، بنابراین چرا [[امام مهدی|امام]] نمی‌آید؟!
::::::۳. '''[[تبیین]] اهداف [[امام مهدی|امام]]:''' مسئله دیگری که زمینه ساز [[ظهور امام زمان]] {{ع}} می‌باشد، اینکه پس از [[شناخت]] و [[معرفت]] به [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}}، اهداف آن [[حضرت]] را بررسی و مورد [[مطالعه]] قرار دهیم.
::::::۳. '''[[تبیین]] اهداف [[امام مهدی|امام]]:''' مسئله دیگری که زمینه ساز [[ظهور امام زمان]] {{ع}} می‌باشد، اینکه پس از [[شناخت]] و [[معرفت]] به [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}}، اهداف آن [[حضرت]] را بررسی و مورد [[مطالعه]] قرار دهیم.
::::::ویژگی‌های [[حکومت]] و امتیاز آن از سایر حکومت‌های پیشین، همچنین بدانیم حکومتی که در [[قرآن]] بدان اشاره شده است و [[خداوند]] از آن خبر داده و [[پیامبران]] [[پیشگویی]] کرده‌اند، با تمام [[حکومت‌ها]] تفاوت اساسی خواهد داشت، [[حکومت جهانی]] و الهی، [[حکومت]] [[حاکمیت]] [[دین]] و [[قرآن]] و [[اهل بیت]] {{عم}} است ، [[حکومت]] [[برقراری امنیت]] جهانی، [[حکومت]] بسط [[عدالت]] و [[حکومت]] [[حاکمیت]] [[اخلاق]] و ارزش‌های انسانی است. [[امام مهدی|امام]] می‌آید تا اهداف پیاده نشده تمام [[انبیای الهی]] را به انجام برساند. [[امام مهدی|امام]] می‌آید تا عالی‌ترین مظاهر یک [[حکومت]] مترقی را به نمایش بگذارد. [[امام مهدی|امام]] می‌آید تا [[بشر]] را به کمال واقعی خود برساند. و خلاصه، کاری که [[امام]] می‌کند، تاکنون بر دست هیچ [[پیامبر]] و یا حاکمی در [[جهان]]، در طول [[تاریخ]] صورت نگرفته است. او می‌آید تا به تمام آن خواسته‌ها جامه عمل بپوشاند.
 
::::::[[اعتقاد]] به این مسائل سبب می‌شود که برای رسیدن به چنین حکومتی [[تلاش]] ورزیم، موانع را از سر راه برداریم و دیگران را [[تشویق]] و ترغیب کنیم و همین کارها، ایجاد زمینه‌ها می‌باشد.
ویژگی‌های [[حکومت]] و امتیاز آن از سایر حکومت‌های پیشین، همچنین بدانیم حکومتی که در [[قرآن]] بدان اشاره شده است و [[خداوند]] از آن خبر داده و [[پیامبران]] [[پیشگویی]] کرده‌اند، با تمام [[حکومت‌ها]] تفاوت اساسی خواهد داشت، [[حکومت جهانی]] و الهی، [[حکومت]] [[حاکمیت]] [[دین]] و [[قرآن]] و [[اهل بیت]] {{عم}} است ، [[حکومت]] [[برقراری امنیت]] جهانی، [[حکومت]] بسط [[عدالت]] و [[حکومت]] [[حاکمیت]] [[اخلاق]] و ارزش‌های انسانی است. [[امام مهدی|امام]] می‌آید تا اهداف پیاده نشده تمام [[انبیای الهی]] را به انجام برساند. [[امام مهدی|امام]] می‌آید تا عالی‌ترین مظاهر یک [[حکومت]] مترقی را به نمایش بگذارد. [[امام مهدی|امام]] می‌آید تا [[بشر]] را به کمال واقعی خود برساند. و خلاصه، کاری که [[امام]] می‌کند، تاکنون بر دست هیچ [[پیامبر]] و یا حاکمی در [[جهان]]، در طول [[تاریخ]] صورت نگرفته است. او می‌آید تا به تمام آن خواسته‌ها جامه عمل بپوشاند.
::::::۴. '''[[انتظار فرج]]:''' از دیگر موارد [[زمینه سازی]] [[ظهور امام زمان]] {{ع}} [[انتظار فرج]] است، انتظاری که [[پیامبر خاتم|پیامبر]] و [[معصومین]] {{عم}} ما را به آن [[دعوت]] کرده‌اند، انتظاری که در [[روایات]]، از آن، به عنوان [[برترین]] اعمال و [[بهترین]] [[عبادت]] [[مؤمنان]] شمرده شده است، انتظاری که به قول [[امام صادق]] {{ع}}: "اگر شخصی درحال [[انتظار]] بمیرد، [[شهید]] خواهد بود، اگرچه در رختخواب هم مرده باشد"<ref>الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۴۳۲، ضمناً در کتاب‌های اهل سنت به انتظار فرج نیز اشاره شده که می‌توان به المعجم الکبیر طبرانی، ج ۱۰، ص ۱۲۴، مسند شهاب ج ۱، ص ۶۲، تاریخ بغداد ج ۲، ص ۱۵۴ مراجعه کرد.</ref>.
 
::::::[[شناخت]] [[وظایف]] و عمل به آن: بزرگان ما بر اساس [[روایات]] و [[احادیث]] و سفارش [[پیامبر خاتم|پیامبر]] و [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} وظایفی را برای [[مردم]] در حال [[غیبت کبری]] بیان کرده‌اند، که هر یک از آنها، خود زمینه ساز [[ظهور]] [[مهدی موعود]] {{ع}} خواهد بود. مرحوم [[محدث قمی]] به چند مورد از آنها اشاره کرده است:
[[اعتقاد]] به این مسائل سبب می‌شود که برای رسیدن به چنین حکومتی [[تلاش]] ورزیم، موانع را از سر راه برداریم و دیگران را [[تشویق]] و ترغیب کنیم و همین کارها، ایجاد زمینه‌ها می‌باشد.
 
۴. '''[[انتظار فرج]]:''' از دیگر موارد [[زمینه سازی]] [[ظهور امام زمان]] {{ع}} [[انتظار فرج]] است، انتظاری که [[پیامبر خاتم|پیامبر]] و [[معصومین]] {{عم}} ما را به آن [[دعوت]] کرده‌اند، انتظاری که در [[روایات]]، از آن، به عنوان [[برترین]] اعمال و [[بهترین]] [[عبادت]] [[مؤمنان]] شمرده شده است، انتظاری که به قول [[امام صادق]] {{ع}}: "اگر شخصی درحال [[انتظار]] بمیرد، [[شهید]] خواهد بود، اگرچه در رختخواب هم مرده باشد"<ref>الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۴۳۲، ضمناً در کتاب‌های اهل سنت به انتظار فرج نیز اشاره شده که می‌توان به المعجم الکبیر طبرانی، ج ۱۰، ص ۱۲۴، مسند شهاب ج ۱، ص ۶۲، تاریخ بغداد ج ۲، ص ۱۵۴ مراجعه کرد.</ref>.
 
[[شناخت]] [[وظایف]] و عمل به آن: بزرگان ما بر اساس [[روایات]] و [[احادیث]] و سفارش [[پیامبر خاتم|پیامبر]] و [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} وظایفی را برای [[مردم]] در حال [[غیبت کبری]] بیان کرده‌اند، که هر یک از آنها، خود زمینه ساز [[ظهور]] [[مهدی موعود]] {{ع}} خواهد بود. مرحوم [[محدث قمی]] به چند مورد از آنها اشاره کرده است:
:::::#مهموم بودن برای آن جناب در ایام [[غیبت]]؛
:::::#مهموم بودن برای آن جناب در ایام [[غیبت]]؛
:::::#[[دعا کردن]] برای حفظ وجود مبارک [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} از شر شیاطین انس و [[جن]] و طلب [[تعجیل فرج]] و [[نصرت]] و [[ظفر]] و [[غلبه]] او بر [[کفار]] و ملحدین و منافقین؛
:::::#[[دعا کردن]] برای حفظ وجود مبارک [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} از شر شیاطین انس و [[جن]] و طلب [[تعجیل فرج]] و [[نصرت]] و [[ظفر]] و [[غلبه]] او بر [[کفار]] و ملحدین و منافقین؛
خط ۱۲۴: خط ۱۳۴:
::::::«برای فراهم آوردن زمینه‌های [[ظهور]] [[حضرت]] می‌توان موارد متعددی را ذکر کرد:
::::::«برای فراهم آوردن زمینه‌های [[ظهور]] [[حضرت]] می‌توان موارد متعددی را ذکر کرد:
::::::۱. '''تحول [[جامعه بشری]]:''' ایجاد [[آگاهی]] و [[آمادگی]] [[جامعه بشری]] برای [[حق]] و [[حقیقت]] و [[مخالفت]] جدی با [[ظلم]] و [[جور]] یکی از زمینه‌های مهم برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] است. و این مهم بر عهده همه [[مسلمانان]] و [[شیعیان]] است.
::::::۱. '''تحول [[جامعه بشری]]:''' ایجاد [[آگاهی]] و [[آمادگی]] [[جامعه بشری]] برای [[حق]] و [[حقیقت]] و [[مخالفت]] جدی با [[ظلم]] و [[جور]] یکی از زمینه‌های مهم برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] است. و این مهم بر عهده همه [[مسلمانان]] و [[شیعیان]] است.
::::::باید با استفاده از [[علم]] تکنولوژی، حقایق [[اسلام]] را به گوش جهانیان برسانیم، آنها را با زیبایی‌های [[مکتب]] [[اهل بیت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{عم}} که هماهنگ با [[فطرت انسانی]] است آشنا سازیم؛ تا همان‌‌‌گونه که در [[احادیث]] آمده است، با [[شناخت]] زیبایی‌های [[مکتب]] [[اهل بیت]] {{عم}} و مقایسه آن با سایر مکاتب و فرهنگ‌‌‌ها، [[حق]] را از [[باطل]] تشخیص داده، از آنها [[دل]] کنده و به [[حقیقت]] بپیوندند و آن زمان که [[مردم]] [[جهان]] با دروغگویی‌های [[حکام]] هواپرست و [[جاه]] طلب آشنا و بر [[ناتوانی]] آنها از سعادتمندی [[جامعه بشری]] [[آگاه]] شدند، قهرا مستأصل شده و بدنبال یک [[منجی]] [[مصلح]] بوده و خود به خود برای پذیرش [[حق]] و [[حقیقت]] [[آمادگی]] پیدا می‌کنند و [[قدر]] آن [[منجی]] را ارج می‌نهند.
 
::::::اصولا باید توجه داشت که یکی از علل [[غیبت]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} نیز، عدم [[آمادگی]] [[مردم]] برای پذیرش [[حق]] و [[حقیقت]] بوده است. چراکه بر اثر [[جهل]] [[مردم]] و [[ظلم]] [[حکام]] زمان، همه [[ائمه]] قبلی یکی پس از دیگری به [[شهادت]] رسیدند، لذا برای حفظ [[حجت الهی]] و خالی نماندن [[زمین]] از وجود آن، دوران [[غیبت]] شروع و تا فراهم شدن زمینه [[ظهور]] ادامه خواهد داشت.
باید با استفاده از [[علم]] تکنولوژی، حقایق [[اسلام]] را به گوش جهانیان برسانیم، آنها را با زیبایی‌های [[مکتب]] [[اهل بیت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{عم}} که هماهنگ با [[فطرت انسانی]] است آشنا سازیم؛ تا همان‌‌‌گونه که در [[احادیث]] آمده است، با [[شناخت]] زیبایی‌های [[مکتب]] [[اهل بیت]] {{عم}} و مقایسه آن با سایر مکاتب و فرهنگ‌‌‌ها، [[حق]] را از [[باطل]] تشخیص داده، از آنها [[دل]] کنده و به [[حقیقت]] بپیوندند و آن زمان که [[مردم]] [[جهان]] با دروغگویی‌های [[حکام]] هواپرست و [[جاه]] طلب آشنا و بر [[ناتوانی]] آنها از سعادتمندی [[جامعه بشری]] [[آگاه]] شدند، قهرا مستأصل شده و بدنبال یک [[منجی]] [[مصلح]] بوده و خود به خود برای پذیرش [[حق]] و [[حقیقت]] [[آمادگی]] پیدا می‌کنند و [[قدر]] آن [[منجی]] را ارج می‌نهند.
::::::اگر برای [[جامعه بشری]] این آمادگی‌ها و آگاهی‌ها حاصل نشود، [[حضرت]] تشریف بیاورند، آن [[حضرت]] نیز مانند [[امامان]] [[معصوم]] سابق به [[شهادت]] خواهد رسید. بنابراین رشد و [[آگاهی]] عموم [[مردم]] محروم و [[مستضعف]]، می‌بایست به درجه‌ای برسد که [[نور]] [[وجود امام]] را لمس کرده، مثل پروانه گرد شمع وجود او گرد آیند. باید درجه رشد و [[آگاهی]] آنان به حدی برسد که از مدعیان [[حقوق]] [[بشر]] و [[دموکراسی]]، [[ناامید]] شده و همه [[منتظر]] [[ظهور]] [[منجی]] بزرگ الهی باشند.
 
::::::۲. '''[[انقلاب]] و تحول روحی افراد:''' تغییر و تحول روحی و [[خودسازی]] و [[تهذیب]] نقش مهمی در ایجاد [[انقلاب]] بزرگ و به [[پیروزی]] رساندن آن دارد و با تحولات بیشتر در روحیه [[انسان‌ها]] و ساخته شدن نیروهای با [[صلابت]] می‌توان اذعان داشت یکی دیگر از زمینه‌ها فراهم آمده است. باید بدانیم که [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} هم به [[انتظار]] لحظه‌ای است که این تحولات درونی در [[قلب]] و [[روح]] [[انسان‌ها]] به وجود آمده و به حد کمال خود برسد تا [[ظهور]] برای [[حضرت]] میسر شود.
اصولا باید توجه داشت که یکی از علل [[غیبت]] [[امام مهدی|امام عصر]] {{ع}} نیز، عدم [[آمادگی]] [[مردم]] برای پذیرش [[حق]] و [[حقیقت]] بوده است. چراکه بر اثر [[جهل]] [[مردم]] و [[ظلم]] [[حکام]] زمان، همه [[ائمه]] قبلی یکی پس از دیگری به [[شهادت]] رسیدند، لذا برای حفظ [[حجت الهی]] و خالی نماندن [[زمین]] از وجود آن، دوران [[غیبت]] شروع و تا فراهم شدن زمینه [[ظهور]] ادامه خواهد داشت.
::::::چنان‌چه افرادی که [[شایستگی]] [[همراهی]] با [[حضرت]] را داشته باشند فراهم آیند، یکی دیگر از مقدمات [[ظهور]] مهیا می‌گردد. و با [[خودسازی]] این افراد نیروی انسانی [[انقلاب]] بزرگ [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} تشکیل می‌گردد و [[حضرت]] با آن نیروها منویات خود را به پیش می‌برد.
 
::::::پیداست، انقلابی با [[عظمت]] و وسعت و [[رسالت]] سترگ، [[انسان‌ها]] و عوامل بزرگی را می‌طلبد تا قادر به پیاده کردن [[رسالت]] عظیم خود باشد؛ انسان‌هایی خود ساخته و از [[جان]] گذشته، [[فقیه]]، سیاستمدار، مدیر و مدبّر، [[مبارز]] و [[شجاع]] و... .
اگر برای [[جامعه بشری]] این آمادگی‌ها و آگاهی‌ها حاصل نشود، [[حضرت]] تشریف بیاورند، آن [[حضرت]] نیز مانند [[امامان]] [[معصوم]] سابق به [[شهادت]] خواهد رسید. بنابراین رشد و [[آگاهی]] عموم [[مردم]] محروم و [[مستضعف]]، می‌بایست به درجه‌ای برسد که [[نور]] [[وجود امام]] را لمس کرده، مثل پروانه گرد شمع وجود او گرد آیند. باید درجه رشد و [[آگاهی]] آنان به حدی برسد که از مدعیان [[حقوق]] [[بشر]] و [[دموکراسی]]، [[ناامید]] شده و همه [[منتظر]] [[ظهور]] [[منجی]] بزرگ الهی باشند.
::::::بنابراین ما با [[خودسازی]] و [[تهذیب]] و [[اصلاح]] خود می‌توانیم در تحول [[جامعه]] هم مؤثر بوده و در نتیجه زمینه برای [[ظهور]] [[حضرت]] بیش از پیش فراهم آید.
 
::::::۳. '''[[انتظار سازنده]]:''' {{عربی|"أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ"}}<ref>آیت اللّه صافى گلپایگانى، منتخب الاثر، ص ۶۲۹؛ ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۵۷- ۳۶۱، انتشارات اسلامیه.</ref>؛ [[برترین]] [[اعمال امت]] من [[امید]] و [[انتظار]] [[گشایش]] (کارها و گرفتاری‌ها به دست [[با کفایت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}) است.
۲. '''[[انقلاب]] و تحول روحی افراد:''' تغییر و تحول روحی و [[خودسازی]] و [[تهذیب]] نقش مهمی در ایجاد [[انقلاب]] بزرگ و به [[پیروزی]] رساندن آن دارد و با تحولات بیشتر در روحیه [[انسان‌ها]] و ساخته شدن نیروهای با [[صلابت]] می‌توان اذعان داشت یکی دیگر از زمینه‌ها فراهم آمده است. باید بدانیم که [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} هم به [[انتظار]] لحظه‌ای است که این تحولات درونی در [[قلب]] و [[روح]] [[انسان‌ها]] به وجود آمده و به حد کمال خود برسد تا [[ظهور]] برای [[حضرت]] میسر شود.
::::::[[انتظار سازنده]] و صحیح، [[مکتب]] انسان‌‌‌سازی و [[انقلاب]] است. انتظاری که [[برترین]] [[اعمال امت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] شمرده شده است، ریشه و اساس دو نکته مذکور ([[خودسازی]] افراد و ساختن [[جامعه]]) است. تا [[امید]] و [[انتظار]] و در نتیجه [[صبر]] و [[تحمل]] مشکلات نباشد، [[انسان]] قادر به [[خودسازی]] و دیگرسازی نیست. [[انتظار]] به [[انسان]] [[امید]] و [[عشق]] می‌بخشد، توان و حوصله و حرکت و [[تلاش]] می‌دهد؛ در نتیجه، افراد را امیدوار، شاداب، پرتلاش و هدفمند بارمی‌‌‌آورد؛ یعنی همان چیزی که لازمه فراهم آوردن مقدمات [[انقلاب]] بزرگ و جهانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است.
 
:::::: "[[مکتب]] [[تشیع]]، همواره یک آرزوی مقدسی را در [[قلب]] [[پیروان]] خود می‌پروراند؛ و آن، آرزوی [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت حجت]] {{ع}} و ریشه‌‌‌کن کردن [[ظلم و ستم]] و سیطره [[عدل و داد]] بر این [[جهان]] است. [[آرزو]] اساسی‌ترین محرّک یک [[انسان]] در فعالیت‌های روزمره اوست. انسانی که ارزو و طلب و خواسته‌ای نداشته باشد، یک مرده متحرک است. افراد آرزوهای مختلفی دارند. [[مکتب]] [[تشیع]] به [[پیروان]] خود [[تعلیم]] می‌دهد که آرزوی اصلی و اساسی آنان [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت حجت]] {{ع}} باشد؛ چرا که اگر او [[ظهور]] کند، همه مشکلات رفع می‌گردد؛ تمام مشکلات وقتی حل می‌شود که [[مدینه فاضله]] آن [[حضرت]] به دست مبارک او پیاده شود"<ref>سخنرانى شهید چمران، سال ۵۸،(به نقل از مجله موعود، شماره ۱۲ و ۱۳، اسفند ۷۷ و فروردین ۷۸).</ref>.
چنان‌چه افرادی که [[شایستگی]] [[همراهی]] با [[حضرت]] را داشته باشند فراهم آیند، یکی دیگر از مقدمات [[ظهور]] مهیا می‌گردد. و با [[خودسازی]] این افراد نیروی انسانی [[انقلاب]] بزرگ [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} تشکیل می‌گردد و [[حضرت]] با آن نیروها منویات خود را به پیش می‌برد.
::::::۴. '''برپایی [[قیام‌ها]] و انقلاب‌های ظلم‌‌‌ستیز و عدالت‌‌‌خواهانه:''' از اموری که باعث تسریع در [[انقلاب جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} شده و موجب [[بیداری]]، [[آگاهی]] ... [[جامعه جهانی]] و در نتیجه فراهم آمدن زمینه [[ظهور]] می‌گردد [[قیام‌ها]] و انقلاب‌های اسلامی و بیدارگرایانه است. یکی از این [[انقلاب‌ها]] که تأثیر بسزایی در این رابطه داشته و موجب مطرح شدن [[اسلام]] و [[فرهنگ]] [[تشیع]] در بین [[مردم]] [[جهان]] گردیده، [[انقلاب]] بزرگ [[ملت]] [[ایران]] به [[رهبری]] بزرگ مردی از سلاله [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} می‌باشد. با [[مطالعه]] [[روایات]]، چنین به نظر می‌آید که این [[انقلاب]]، همان حرکت آگاهی‌‌‌بخش و زمینه‌‌‌ساز [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است؛ چنانکه [[روایات]] گوناگونی که بعضی از آنها در توصیف [[رهبر]] این [[قیام]]، و بعضی در [[وصف]] [[مردم]] و قیام‌‌‌گران، و اینکه از چه منطقه‌ای و ... هستند، وارد شده است<ref>این احادیث زیادند، از جمله: حدیث {{عربی|"حَتَّى يَأْتِيَ قَوْمٌ مِنْ قِبَلِ الْمَشْرِقِ..."}} ملاحم و فتن، ابن طاوس، ص ۳۰ و ۱۱۷؛ حدیث {{عربی|"رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ..."}}، بحار، ج ۶۰، ص ۲۱۶ و ۴۴۶؛ حدیث {{عربی|"تَكُونُ بَلْدَةُ قُمَّ وَ أَهْلُهَا حُجَّةً عَلَى الْخَلَائِقِ..."}} بحار، ج ۶، ص ۲۱۳؛ حدیث {{عربی|"يخرج رجل قبل المهدي‏..."}} کنز العمال، ج ۷، ص ۲۶۱ و...؛ حدیث {{عربی|"ليضربنكم على الدّين عودا..."}} شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۲۰، ص ۱۲۸۴؛ حدیث {{عربی|"كنوز الطالقان‏..."}}، کنز العمال، ج ۷، ص ۲۶۳ و...؛ حدیث {{عربی|"الهاشمي الخراساني‏‏ و شعيب..."}}، ابن طاووس فى الملاحم الفتن، ص ۳۱؛ فى تفسیر قوله تعالى: {{متن قرآن|بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا}} بحار، ج ۶۰، ص ۲۱۴؛ فى تفسیر قوله تعالى: {{متن قرآن|وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ}} کشّاف، ج ۴، ص ۳۳۱ و المیزان، ج ۱۸، ص ۲۵؛ فى تفسیر قوله تعالى: {{متن قرآن|وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ}} الجامع الصحیح، ج ۲، ص ۳۸۳ و مسند احمد، ج ۲، ص ۴۱۷ و...؛ و... همگى به نقل از کتاب الممهّدون للمهدى {{ع}}، على الکورانى، مکتب الاعلام الاسلامى، الفصل الثالث، ص ۹۵، الطبعة الاولى، محرم ۱۴۰۵.</ref>.
 
::::::بنابراین از [[وظایف]] و مسؤولیت‌های ما است که از این [[انقلاب]] پاسداری نموده و در ترویج و پربارتر کردن آن بکوشیم، اهداف آن را زنده و در راه تحقّق آن‌ها [[تلاش]] کنیم. تا ان شاء اللّه، با [[آگاه]] ساختن [[مردم]] [[جهان]]، از [[ظلم و ستم]] مستکبران، آشنایی هرچه بیشتر آنان با [[فرهنگ]] [[اسلام]] و [[اهل بیت]] و...، زمینه [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} را فراهم آوریم.
پیداست، انقلابی با [[عظمت]] و وسعت و [[رسالت]] سترگ، [[انسان‌ها]] و عوامل بزرگی را می‌طلبد تا قادر به پیاده کردن [[رسالت]] عظیم خود باشد؛ انسان‌هایی خود ساخته و از [[جان]] گذشته، [[فقیه]]، سیاستمدار، مدیر و مدبّر، [[مبارز]] و [[شجاع]] و... .
::::::پیداست، که این امور مهم و سنگین، بدون داشتن [[قدرت]] و مکنت، تحت لوای یک [[دولت]] قدرتمند، امکان‌‌‌پذیر نیست. بنابراین می‌بایست، در [[حفظ نظام]] [[مقدس]] [[جمهوری اسلامی]] و به ثمر رسیدن اهداف آن، به عنوان زمینه‌‌‌ساز [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}، [[تلاش]] همه جانبه کرد»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۸۶-۹۱.</ref>.
 
بنابراین ما با [[خودسازی]] و [[تهذیب]] و [[اصلاح]] خود می‌توانیم در تحول [[جامعه]] هم مؤثر بوده و در نتیجه زمینه برای [[ظهور]] [[حضرت]] بیش از پیش فراهم آید.
 
۳. '''[[انتظار سازنده]]:''' {{عربی|"أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ"}}<ref>آیت اللّه صافى گلپایگانى، منتخب الاثر، ص ۶۲۹؛ ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۵۷- ۳۶۱، انتشارات اسلامیه.</ref>؛ [[برترین]] [[اعمال امت]] من [[امید]] و [[انتظار]] [[گشایش]] (کارها و گرفتاری‌ها به دست [[با کفایت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}) است.
 
[[انتظار سازنده]] و صحیح، [[مکتب]] انسان‌‌‌سازی و [[انقلاب]] است. انتظاری که [[برترین]] [[اعمال امت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] شمرده شده است، ریشه و اساس دو نکته مذکور ([[خودسازی]] افراد و ساختن [[جامعه]]) است. تا [[امید]] و [[انتظار]] و در نتیجه [[صبر]] و [[تحمل]] مشکلات نباشد، [[انسان]] قادر به [[خودسازی]] و دیگرسازی نیست. [[انتظار]] به [[انسان]] [[امید]] و [[عشق]] می‌بخشد، توان و حوصله و حرکت و [[تلاش]] می‌دهد؛ در نتیجه، افراد را امیدوار، شاداب، پرتلاش و هدفمند بارمی‌‌‌آورد؛ یعنی همان چیزی که لازمه فراهم آوردن مقدمات [[انقلاب]] بزرگ و جهانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است.
 
"[[مکتب]] [[تشیع]]، همواره یک آرزوی مقدسی را در [[قلب]] [[پیروان]] خود می‌پروراند؛ و آن، آرزوی [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت حجت]] {{ع}} و ریشه‌‌‌کن کردن [[ظلم و ستم]] و سیطره [[عدل و داد]] بر این [[جهان]] است. [[آرزو]] اساسی‌ترین محرّک یک [[انسان]] در فعالیت‌های روزمره اوست. انسانی که ارزو و طلب و خواسته‌ای نداشته باشد، یک مرده متحرک است. افراد آرزوهای مختلفی دارند. [[مکتب]] [[تشیع]] به [[پیروان]] خود [[تعلیم]] می‌دهد که آرزوی اصلی و اساسی آنان [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت حجت]] {{ع}} باشد؛ چرا که اگر او [[ظهور]] کند، همه مشکلات رفع می‌گردد؛ تمام مشکلات وقتی حل می‌شود که [[مدینه فاضله]] آن [[حضرت]] به دست مبارک او پیاده شود"<ref>سخنرانى شهید چمران، سال ۵۸،(به نقل از مجله موعود، شماره ۱۲ و ۱۳، اسفند ۷۷ و فروردین ۷۸).</ref>.
 
۴. '''برپایی [[قیام‌ها]] و انقلاب‌های ظلم‌‌‌ستیز و عدالت‌‌‌خواهانه:''' از اموری که باعث تسریع در [[انقلاب جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} شده و موجب [[بیداری]]، [[آگاهی]] ... [[جامعه جهانی]] و در نتیجه فراهم آمدن زمینه [[ظهور]] می‌گردد [[قیام‌ها]] و انقلاب‌های اسلامی و بیدارگرایانه است. یکی از این [[انقلاب‌ها]] که تأثیر بسزایی در این رابطه داشته و موجب مطرح شدن [[اسلام]] و [[فرهنگ]] [[تشیع]] در بین [[مردم]] [[جهان]] گردیده، [[انقلاب]] بزرگ [[ملت]] [[ایران]] به [[رهبری]] بزرگ مردی از سلاله [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} می‌باشد. با [[مطالعه]] [[روایات]]، چنین به نظر می‌آید که این [[انقلاب]]، همان حرکت آگاهی‌‌‌بخش و زمینه‌‌‌ساز [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است؛ چنانکه [[روایات]] گوناگونی که بعضی از آنها در توصیف [[رهبر]] این [[قیام]]، و بعضی در [[وصف]] [[مردم]] و قیام‌‌‌گران، و اینکه از چه منطقه‌ای و ... هستند، وارد شده است<ref>این احادیث زیادند، از جمله: حدیث {{عربی|"حَتَّى يَأْتِيَ قَوْمٌ مِنْ قِبَلِ الْمَشْرِقِ..."}} ملاحم و فتن، ابن طاوس، ص ۳۰ و ۱۱۷؛ حدیث {{عربی|"رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ..."}}، بحار، ج ۶۰، ص ۲۱۶ و ۴۴۶؛ حدیث {{عربی|"تَكُونُ بَلْدَةُ قُمَّ وَ أَهْلُهَا حُجَّةً عَلَى الْخَلَائِقِ..."}} بحار، ج ۶، ص ۲۱۳؛ حدیث {{عربی|"يخرج رجل قبل المهدي‏..."}} کنز العمال، ج ۷، ص ۲۶۱ و...؛ حدیث {{عربی|"ليضربنكم على الدّين عودا..."}} شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۲۰، ص ۱۲۸۴؛ حدیث {{عربی|"كنوز الطالقان‏..."}}، کنز العمال، ج ۷، ص ۲۶۳ و...؛ حدیث {{عربی|"الهاشمي الخراساني‏‏ و شعيب..."}}، ابن طاووس فى الملاحم الفتن، ص ۳۱؛ فى تفسیر قوله تعالى: {{متن قرآن|بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا}} بحار، ج ۶۰، ص ۲۱۴؛ فى تفسیر قوله تعالى: {{متن قرآن|وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ}} کشّاف، ج ۴، ص ۳۳۱ و المیزان، ج ۱۸، ص ۲۵؛ فى تفسیر قوله تعالى: {{متن قرآن|وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ}} الجامع الصحیح، ج ۲، ص ۳۸۳ و مسند احمد، ج ۲، ص ۴۱۷ و...؛ و... همگى به نقل از کتاب الممهّدون للمهدى {{ع}}، على الکورانى، مکتب الاعلام الاسلامى، الفصل الثالث، ص ۹۵، الطبعة الاولى، محرم ۱۴۰۵.</ref>.
 
بنابراین از [[وظایف]] و مسؤولیت‌های ما است که از این [[انقلاب]] پاسداری نموده و در ترویج و پربارتر کردن آن بکوشیم، اهداف آن را زنده و در راه تحقّق آن‌ها [[تلاش]] کنیم. تا ان شاء اللّه، با [[آگاه]] ساختن [[مردم]] [[جهان]]، از [[ظلم و ستم]] مستکبران، آشنایی هرچه بیشتر آنان با [[فرهنگ]] [[اسلام]] و [[اهل بیت]] و...، زمینه [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} را فراهم آوریم.
 
پیداست، که این امور مهم و سنگین، بدون داشتن [[قدرت]] و مکنت، تحت لوای یک [[دولت]] قدرتمند، امکان‌‌‌پذیر نیست. بنابراین می‌بایست، در [[حفظ نظام]] [[مقدس]] [[جمهوری اسلامی]] و به ثمر رسیدن اهداف آن، به عنوان زمینه‌‌‌ساز [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}، [[تلاش]] همه جانبه کرد»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۸۶-۹۱.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۱۵۴: خط ۱۷۷:
:::::#'''[[رهبر]] شایسته‌:''' در [[اسلام]] به "[[ولایت]]" اهمیت فراوان داده شده است، به گونه‌ای که اگر آن نباشد هیچ چیز نیست، بلکه باید برنامه‌های [[اسلام]] تحت نظارت [[ولایت]] باشد، و به عبارت دیگر چرخ [[انقلاب]] توسط او به گردش درمی‌آید، او نشان راه و [[پیشوا]] و جلودار [[امت]] است و همه گروه‌های [[اسلام]] را در یک خط به پیش می‌برد. [[ولایت]] یعنی [[حکومت]] و [[سرپرستی]] [[دین]] و دنیای [[مردم]] که بسیار [[مقام]] پرمسؤولیت بزرگی است و تنها افراد [[شایسته]] و کامل می‌توانند عهده‌دار آن گردند. همان‌گونه که در صدر [[اسلام]] رهنمودهای [[رهبر شایسته]] نقش اساسی در پیشبرد داشت، امروز نیز در راه [[انتظار]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و [[زمینه‌سازی]] برای [[حکومت جهانی]] آن [[حضرت]] حتما باید این خط حفظ گردد، تا [[مسلمانان]] در [[نظم]] و [[انسجام]] خاص تحت رهنمودهای‌ [[رهبر شایسته]] که امروز از آن به [[ولایت فقیه]] تعبیر می‌شود، راه [[زمینه‌سازی]] صحیح را دریابند و با پشت‌گرمی معنوی خاصی آن را دنبال کنند. و به عبارت روشن‌تر، [[نائب]] و معاون به [[حق]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} مسلما به راه [[مهدی]]{{ع}} نزدیک‌تر و آگاه‌تر است، و رهنمودها و [[سرپرستی]] او می‌تواند نزدیک‌ترین و حساب‌شده‌ترین شیوه برای رسیدن به [[حکومت]] [[مولی]] [[امام زمان ]]{{ع}} باشد، با توجه به اینکه انجام دو [[وظیفه]] بزرگ [[امر به معروف و نهی از منکر]] [[انسان]] را از بی‌تفاوتی بیرون می‌آورد، و وادار می‌کند که حضور فعال در صحنه داشته باشد. به [[امید]] آن‌که با به‌کار بستن این عوامل که در رأس عوامل دیگر است بتوانیم همچون [[مسلمانان]] [[صدر اسلام]] به پیش رویم و [[جهان]] را به استقبال [[حکومت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} سوق دهیم که خود در مسیر [[انقلاب]] و تداوم [[انقلاب]] است که نهایت آن آینده درخشان و اهتزاز [[پرچم]] {{عربی|" لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّه‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} در کل [[جهان]] خواهد شد، و همین [[امید]] به آینده روشن- نه مبهم و تاریک- خود همان عامل درونی و [[انتظار]] است که باید به صورت [[علم]] و عمل درآید و به نتیجه عینی برسد. باید توجه داشت که خود [[امام]] [[قائم]] {{ع}} نیز در [[انتظار]] است که شرایط فراهم شود و [[خداوند متعال]] [[اذن]] خروجش را صادر فرماید و [[جهان]] را از [[ظلم]] و [[فساد]] رهایی بخشد، و به قدری در این مورد بی‌تاب است که حتی وقت [[خروج]] وارد [[مسجد الحرام]] می‌شود و بین [[مقام]] [[ابراهیم]]{{ع}} و [[کعبه]] دو رکعت [[نماز]] می‌خواند و پشت به [[حجر الاسود]] زده، سپس‌ دست‌هایش را به سوی [[آسمان]] بلند کرده و آن‌چنان گریه و [[تضرع]] می‌کند که به [[زمین]] می‌افتد و این است فرموده [[خدا]] در [[قرآن]]: {{متن قرآن|أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الأَرْضِ}}<ref> آیا خدای شما کسی است که دعای مضطر را اجابت می‌کند و گرفتاری‌ها را برطرف می‌سازد و شما را خلفای زمین قرار می‌دهد؟؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۲۶ (سوره نمل، آیه ۶۲).</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "[[سوگند]] به [[خدا]] "[[مضطر]]" همان [[قائم]] {{ع}} است"<ref>تفسیر نور الثقلین، ج ۴، ص ۹۴، ذیل آیه ۶۲ نمل.</ref>. آری [[امام]] [[قائم]] {{ع}} این چنین بی‌تابانه در [[انتظار]] [[اصلاح]] و [[انقلاب جهانی]] است، تا [[جهان]] را از لوث آلودگی‌ها و جنایات و [[ستمگری‌ها]] [[نجات]] بخشد.
:::::#'''[[رهبر]] شایسته‌:''' در [[اسلام]] به "[[ولایت]]" اهمیت فراوان داده شده است، به گونه‌ای که اگر آن نباشد هیچ چیز نیست، بلکه باید برنامه‌های [[اسلام]] تحت نظارت [[ولایت]] باشد، و به عبارت دیگر چرخ [[انقلاب]] توسط او به گردش درمی‌آید، او نشان راه و [[پیشوا]] و جلودار [[امت]] است و همه گروه‌های [[اسلام]] را در یک خط به پیش می‌برد. [[ولایت]] یعنی [[حکومت]] و [[سرپرستی]] [[دین]] و دنیای [[مردم]] که بسیار [[مقام]] پرمسؤولیت بزرگی است و تنها افراد [[شایسته]] و کامل می‌توانند عهده‌دار آن گردند. همان‌گونه که در صدر [[اسلام]] رهنمودهای [[رهبر شایسته]] نقش اساسی در پیشبرد داشت، امروز نیز در راه [[انتظار]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} و [[زمینه‌سازی]] برای [[حکومت جهانی]] آن [[حضرت]] حتما باید این خط حفظ گردد، تا [[مسلمانان]] در [[نظم]] و [[انسجام]] خاص تحت رهنمودهای‌ [[رهبر شایسته]] که امروز از آن به [[ولایت فقیه]] تعبیر می‌شود، راه [[زمینه‌سازی]] صحیح را دریابند و با پشت‌گرمی معنوی خاصی آن را دنبال کنند. و به عبارت روشن‌تر، [[نائب]] و معاون به [[حق]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} مسلما به راه [[مهدی]]{{ع}} نزدیک‌تر و آگاه‌تر است، و رهنمودها و [[سرپرستی]] او می‌تواند نزدیک‌ترین و حساب‌شده‌ترین شیوه برای رسیدن به [[حکومت]] [[مولی]] [[امام زمان ]]{{ع}} باشد، با توجه به اینکه انجام دو [[وظیفه]] بزرگ [[امر به معروف و نهی از منکر]] [[انسان]] را از بی‌تفاوتی بیرون می‌آورد، و وادار می‌کند که حضور فعال در صحنه داشته باشد. به [[امید]] آن‌که با به‌کار بستن این عوامل که در رأس عوامل دیگر است بتوانیم همچون [[مسلمانان]] [[صدر اسلام]] به پیش رویم و [[جهان]] را به استقبال [[حکومت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} سوق دهیم که خود در مسیر [[انقلاب]] و تداوم [[انقلاب]] است که نهایت آن آینده درخشان و اهتزاز [[پرچم]] {{عربی|" لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّه‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} در کل [[جهان]] خواهد شد، و همین [[امید]] به آینده روشن- نه مبهم و تاریک- خود همان عامل درونی و [[انتظار]] است که باید به صورت [[علم]] و عمل درآید و به نتیجه عینی برسد. باید توجه داشت که خود [[امام]] [[قائم]] {{ع}} نیز در [[انتظار]] است که شرایط فراهم شود و [[خداوند متعال]] [[اذن]] خروجش را صادر فرماید و [[جهان]] را از [[ظلم]] و [[فساد]] رهایی بخشد، و به قدری در این مورد بی‌تاب است که حتی وقت [[خروج]] وارد [[مسجد الحرام]] می‌شود و بین [[مقام]] [[ابراهیم]]{{ع}} و [[کعبه]] دو رکعت [[نماز]] می‌خواند و پشت به [[حجر الاسود]] زده، سپس‌ دست‌هایش را به سوی [[آسمان]] بلند کرده و آن‌چنان گریه و [[تضرع]] می‌کند که به [[زمین]] می‌افتد و این است فرموده [[خدا]] در [[قرآن]]: {{متن قرآن|أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الأَرْضِ}}<ref> آیا خدای شما کسی است که دعای مضطر را اجابت می‌کند و گرفتاری‌ها را برطرف می‌سازد و شما را خلفای زمین قرار می‌دهد؟؛ اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۲۶ (سوره نمل، آیه ۶۲).</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "[[سوگند]] به [[خدا]] "[[مضطر]]" همان [[قائم]] {{ع}} است"<ref>تفسیر نور الثقلین، ج ۴، ص ۹۴، ذیل آیه ۶۲ نمل.</ref>. آری [[امام]] [[قائم]] {{ع}} این چنین بی‌تابانه در [[انتظار]] [[اصلاح]] و [[انقلاب جهانی]] است، تا [[جهان]] را از لوث آلودگی‌ها و جنایات و [[ستمگری‌ها]] [[نجات]] بخشد.
:::::#'''[[لزوم]] برنامه‌ریزی‌:''' می‌دانیم که مسأله [[امام مهدی|مهدی موعود ]]{{ع}} یک مسأله عادی و سطحی و اقلیمی و احتمالی نیست، بلکه تقریبا در همه [[ادیان]] و در همه‌جا و در همه‌زمان‌ها و در رأس مسائل مهم عقیدتی و [[سیاسی]] است، و در [[اسلام]] به عنوان یک اصل استوار و خلل‌ناپذیر مطرح می‌باشد، و از آن به ثمره و نتیجه [[قیام]] تمام [[پیامبر]]ان و [[رسولان]] و [[رهبران الهی]] یاد می‌گردد، و [[نهضت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} با عنوان‌ [[امید]] [[پیامبران]] و [[رسولان]] و [[مستضعفان]] [[تاریخ]] و وصول به اهداف عالی انسانی در همه ابعاد و ... خوانده می‌شود. حال‌که چنین است باید مسأله را جدی گرفت، در طول [[تاریخ]] در این باره حرف زیادی زده‌اند، ولی برای وصول به این [[هدف]] باید [[همت]] کرده، آن هم همتی عمیق، همه‌جانبه در [[جهان]]، همیشگی در عمل.
:::::#'''[[لزوم]] برنامه‌ریزی‌:''' می‌دانیم که مسأله [[امام مهدی|مهدی موعود ]]{{ع}} یک مسأله عادی و سطحی و اقلیمی و احتمالی نیست، بلکه تقریبا در همه [[ادیان]] و در همه‌جا و در همه‌زمان‌ها و در رأس مسائل مهم عقیدتی و [[سیاسی]] است، و در [[اسلام]] به عنوان یک اصل استوار و خلل‌ناپذیر مطرح می‌باشد، و از آن به ثمره و نتیجه [[قیام]] تمام [[پیامبر]]ان و [[رسولان]] و [[رهبران الهی]] یاد می‌گردد، و [[نهضت]] جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} با عنوان‌ [[امید]] [[پیامبران]] و [[رسولان]] و [[مستضعفان]] [[تاریخ]] و وصول به اهداف عالی انسانی در همه ابعاد و ... خوانده می‌شود. حال‌که چنین است باید مسأله را جدی گرفت، در طول [[تاریخ]] در این باره حرف زیادی زده‌اند، ولی برای وصول به این [[هدف]] باید [[همت]] کرده، آن هم همتی عمیق، همه‌جانبه در [[جهان]]، همیشگی در عمل.
::::::با بررسی [[آیات]] و [[روایات]] مربوط به [[نهضت]] و [[ظهور]] [[امام]]{{ع}} به دست می‌آید که مسأله وصول به [[آیات]] [[ظهور]] مسأله راحت‌طلبی نیست و با یک یا چند [[قیام]] و [[قعود]] به دست نمی‌آید، باید در راه آن عرق‌ها و خون‌ها ریخته شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۸ (مضمون روایتی از امام باقر {{ع}}).</ref>. از طرفی این مسأله دارای ابعاد گوناگون است، مانند ابعاد [[فرهنگی]]، [[اقتصادی]]، [[سیاسی]]، مکتبی، نظامی و خلاصه آمیخته با مسأله [[دین]] است، همان‌گونه که [[دین]] حقیقی یک مجموعه عمیق و اهرم قوی و همه‌جانبه برای رشد در همه ابعاد است، مسأله [[مصلح جهانی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} که در هرزمانی مطرح بوده و در هر دینی از آن به نوعی سخن به میان آمده و در [[اسلام]] از آن به عنوان یک اصل مهم انقلابی یاد می‌شود، دارای ابعاد گوناگون است»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۰۷-۱۱۷.</ref>.
 
با بررسی [[آیات]] و [[روایات]] مربوط به [[نهضت]] و [[ظهور]] [[امام]]{{ع}} به دست می‌آید که مسأله وصول به [[آیات]] [[ظهور]] مسأله راحت‌طلبی نیست و با یک یا چند [[قیام]] و [[قعود]] به دست نمی‌آید، باید در راه آن عرق‌ها و خون‌ها ریخته شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۸ (مضمون روایتی از امام باقر {{ع}}).</ref>. از طرفی این مسأله دارای ابعاد گوناگون است، مانند ابعاد [[فرهنگی]]، [[اقتصادی]]، [[سیاسی]]، مکتبی، نظامی و خلاصه آمیخته با مسأله [[دین]] است، همان‌گونه که [[دین]] حقیقی یک مجموعه عمیق و اهرم قوی و همه‌جانبه برای رشد در همه ابعاد است، مسأله [[مصلح جهانی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} که در هرزمانی مطرح بوده و در هر دینی از آن به نوعی سخن به میان آمده و در [[اسلام]] از آن به عنوان یک اصل مهم انقلابی یاد می‌شود، دارای ابعاد گوناگون است»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۰۷-۱۱۷.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۱۹۲: خط ۲۱۶:
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[انقلاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} هم‌چون دیگر [[انقلاب‌ها]]، بدون مقدمه و [[زمینه‌سازی]] به وجود نمی‌آید، بلکه [[در آستانه ظهور]]، حرکت‌هایی پا می‌گیرد و زمینه را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] فراهم می‌آورد. بخش عمده‌ای از روایاتی که درباره رویدادهای [[پیش از ظهور]] و [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است، درباره [[ایران]] و [[ایرانیان]] است که با تعبیرات گوناگونی مانند: اهل [[فارس]]، [[عجم]]، اهل [[خراسان]]، اهل [[قم]]، اهل [[طالقان]]، اهل [[ری]] و... بیان شده است. با بررسی مجموع این [[روایات]] به این نتیجه می‌رسیم که در [[کشور]] [[ایران]]، [[پیش از ظهور]]، نظامی الهی و مدافع [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} برپا می‌گردد که موردنظر [[امام زمان]] {{ع}} است و نیز [[مردم]] [[ایران]]، نقش عمده‌ای در [[قیام]] آن [[حضرت]] دارند<ref>چشم‌اندازی به حکومت مهدی {{ع}}، نجم الدین طبسی، ص ۵۸.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرماید: "مردمی از مشرق‌زمین [[قیام]] می‌کنند و زمینه را برای [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} فراهم می‌سازند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۹۹؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۸.</ref>. نیز می‌فرماید: "پرچم‌های سیاهی از سمت [[مشرق]] خواهد آمد که دل‌های آنان همانند [[پاره‌های آهن]] است؛ پس هرکس از حرکت آنان [[آگاهی]] یافت، به سوی آنان برود و با آنان [[بیعت]] کند؛ هرچند لازم باشد که بر روی یخ حرکت کند"<ref>عقد الدرر، ص ۱۲۹؛ ینابیع المودة، ص ۴۹۱؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۴.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "گویا قومی را می‌بینم که در [[مشرق]] [[قیام]] کرده‌اند و [[حق]] را می‌طلبند، ولی [[حق]] را به آنان نمی‌دهند. بار دیگر طلب می‌کنند ولی باز به آنان واگذار نمی‌کنند. در این حالت، شمشیرها را از نیام کشیده، بر شانه می‌گذارند که در این هنگام، [[دشمن]] خواسته آنان را می‌پذیرد، ولی آنان نمی‌پذیرند و [[قیام]] می‌کنند و [[حق]] را واگذار نمی‌کنند، مگر به [[صاحب]] امر. کشتگان آنان شهیدند و اگر من آنان را [[درک]] می‌کردم، خودم را برای [[صاحب]] این امر آماده می‌کردم"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۳؛ غیبة نعمانی، ص ۳۷۳.</ref>.
::::::«[[انقلاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} هم‌چون دیگر [[انقلاب‌ها]]، بدون مقدمه و [[زمینه‌سازی]] به وجود نمی‌آید، بلکه [[در آستانه ظهور]]، حرکت‌هایی پا می‌گیرد و زمینه را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] فراهم می‌آورد. بخش عمده‌ای از روایاتی که درباره رویدادهای [[پیش از ظهور]] و [[یاران]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است، درباره [[ایران]] و [[ایرانیان]] است که با تعبیرات گوناگونی مانند: اهل [[فارس]]، [[عجم]]، اهل [[خراسان]]، اهل [[قم]]، اهل [[طالقان]]، اهل [[ری]] و... بیان شده است. با بررسی مجموع این [[روایات]] به این نتیجه می‌رسیم که در [[کشور]] [[ایران]]، [[پیش از ظهور]]، نظامی الهی و مدافع [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}} برپا می‌گردد که موردنظر [[امام زمان]] {{ع}} است و نیز [[مردم]] [[ایران]]، نقش عمده‌ای در [[قیام]] آن [[حضرت]] دارند<ref>چشم‌اندازی به حکومت مهدی {{ع}}، نجم الدین طبسی، ص ۵۸.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرماید: "مردمی از مشرق‌زمین [[قیام]] می‌کنند و زمینه را برای [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} فراهم می‌سازند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۷؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۹۹؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۸.</ref>. نیز می‌فرماید: "پرچم‌های سیاهی از سمت [[مشرق]] خواهد آمد که دل‌های آنان همانند [[پاره‌های آهن]] است؛ پس هرکس از حرکت آنان [[آگاهی]] یافت، به سوی آنان برود و با آنان [[بیعت]] کند؛ هرچند لازم باشد که بر روی یخ حرکت کند"<ref>عقد الدرر، ص ۱۲۹؛ ینابیع المودة، ص ۴۹۱؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۴.</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: "گویا قومی را می‌بینم که در [[مشرق]] [[قیام]] کرده‌اند و [[حق]] را می‌طلبند، ولی [[حق]] را به آنان نمی‌دهند. بار دیگر طلب می‌کنند ولی باز به آنان واگذار نمی‌کنند. در این حالت، شمشیرها را از نیام کشیده، بر شانه می‌گذارند که در این هنگام، [[دشمن]] خواسته آنان را می‌پذیرد، ولی آنان نمی‌پذیرند و [[قیام]] می‌کنند و [[حق]] را واگذار نمی‌کنند، مگر به [[صاحب]] امر. کشتگان آنان شهیدند و اگر من آنان را [[درک]] می‌کردم، خودم را برای [[صاحب]] این امر آماده می‌کردم"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۳؛ غیبة نعمانی، ص ۳۷۳.</ref>.
::::::در این [[روایات]]، به روشنی از برپایی [[قیام‌ها]] و انقلاب‌هایی [[در آستانه ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خبر داده شده است. همه [[روایات]] بر این نکته اتفاق دارند که پیش از [[ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} حکومتی به [[رهبری]] یکی از [[صالحان]]، که گمان می‌رود از [[فرزندان]] [[پیامبر]] {{صل}} هم باشد، در [[ناحیه]] [[مشرق]] تشکیل می‌گردد و [[زمینه ظهور]] را مهیا می‌سازد و این [[حکومت]]، تا ظاهر شدن [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و [[تسلیم]] آن به [[حضرت]] ایشان ادامه می‌یابد. بر همین اساس، برخی تشکیل [[دولت]] شیعی‌مذهب [[صفویه]] را که پس از قرن‌ها استیلای [[حاکمان]] [[مستبد]] و متعصب عامی [[مذهب]]، روی کار آمد، همان دولتی دانسته‌اند که در [[روایات]]، از جمله زمینه‌سازان [[حکومت]] [[مهدی]]{{ع}} به شمار آمده است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۳.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۷۹.</ref>.
 
در این [[روایات]]، به روشنی از برپایی [[قیام‌ها]] و انقلاب‌هایی [[در آستانه ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خبر داده شده است. همه [[روایات]] بر این نکته اتفاق دارند که پیش از [[ظهور]] [[مهدی]]{{ع}} حکومتی به [[رهبری]] یکی از [[صالحان]]، که گمان می‌رود از [[فرزندان]] [[پیامبر]] {{صل}} هم باشد، در [[ناحیه]] [[مشرق]] تشکیل می‌گردد و [[زمینه ظهور]] را مهیا می‌سازد و این [[حکومت]]، تا ظاهر شدن [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و [[تسلیم]] آن به [[حضرت]] ایشان ادامه می‌یابد. بر همین اساس، برخی تشکیل [[دولت]] شیعی‌مذهب [[صفویه]] را که پس از قرن‌ها استیلای [[حاکمان]] [[مستبد]] و متعصب عامی [[مذهب]]، روی کار آمد، همان دولتی دانسته‌اند که در [[روایات]]، از جمله زمینه‌سازان [[حکومت]] [[مهدی]]{{ع}} به شمار آمده است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۳.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۷۹.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
Heydari
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش

برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/wiki/ویژه:تفاوت_گوشی_همراه/776272»