چرا امام مهدی به نائب اول دستور داد از سامرا به بغداد برود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«"[[بغداد]]" پایتخت فعلی [[کشور]] [[عراق]] است، ولی در روزهای [[خلافت]] سلسله [[عباسی]]، شهری آرام در کنار سامرّا-پایتخت آن زمان-بود. پس از [[رحلت]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}}، [[عثمان بن سعید]] به [[دستور]] [[امام مهدی]] {{ع}} به خاطر دور بودن [[بغداد]] از چشم‌انداز [[دشمن]]، و به علّت سخت‌گیری مأموران دولتی سامرّا، به سوی [[بغداد]] می‌رود تا بتواند [[وظیفه]] سنگینی را که بر دوش او گذاشته شده است، به [[بهترین]] صورت انجام دهد. [[بغداد]] را مرکز قرار دادن دارای رمزی است که پوشیده نیست. لازم است وکلای [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در جایی دور از فشارها و در محیطی نسبتا آزاد با توده ارادتمندان مواجه شوند، تا بتوانند در محدوده وسیع‌تری فعالیت‌های خود را گسترش دهند، در حالی که اگر در سامرّا بودند و یا دستگاه [[خلافت]] در همان روزهای اوّل [[غیبت]]، به [[بغداد]] منتقل شده بود، چنین امکانی برای [[وکلا]] قطعا نمی‌بود<ref>پژوهشی در زندگی امام مهدی {{ع}} و نگرشی به تاریخ غیبت صغری، ص ۲۶۷.</ref>. [[عثمان بن سعید]] وقتی به [[بغداد]] [[مهاجرت]] کرد، منطقه [[کرخ]] که محل سکونت [[شیعیان]] بود را مرکز [[رهبری]] سازمان [[امامیه]] قرار داد<ref>تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص ۱۴۹.</ref>. و اما شهر [[بغداد]] مرکز [[حکومت]] [[عباسیان]] در سال ١٤٨ ق. در زمان [[منصور دوانیقی]] بنا شد.