ویژگی‌های جامعه مهدوی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:11760.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید علی حسینی خامنه‌ای]]]]

::::::[[آیت‌الله]]  '''[[سید علی حسینی خامنه‌ای]]'''، در کتاب  ''«[[ما منتظریم (کتاب)|ما منتظریم]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*'''[[حاکمیت توحید]] و [[قوانین الهی]]:''' آن چیزی که [[مهدویت]] مبشر آن هست، همان چیزی است که همه [[انبیاء]]، همه [[بعثت‌ها]] برای خاطر آن آمدند و آن ایجاد یک [[جهان]] توحیدی و ساخته و پرداخته بر اساس [[عدالت]] و با استفاده از همه ظرفیت‌هایی است که [[خدای متعال]] در [[انسان]] به وجود آورده و قرار داده؛ یک چنین دورانی است دیگر، دوران [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}. دوران [[جامعه]] توحیدی است، دوران [[حاکمیت توحید]] است<ref>سخنان رهبری در دیدار اعضای بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود {{ع}} و مرکز تخصصی مهدویت قم، ۱۸/۴/۱۳۹۰.</ref>. روز ولادت [[مهدی موعود]] {{ع}} حقیقتاً روز عید همه انسان‌های [[پاک]] و [[آزاده]] عالم است... آنچه مسلم است، همه [[پیغمبران]] و [[اولیا]] برای این آمدند که پرچمِ [[توحید]] را در عالم به اهتزاز درآورند و [[روح]] [[توحید]] را در زندگی [[انسان‌ها]] زنده کنند<ref>بیانات در جشن بزرگ منتظران ظهور همزمان با هفته بسیج و روز ولادت حضرت مهدی {{ع}}، ۳/۹/۱۳۷۸.</ref>. انتظارِ دست قاهرِ قدرتمندِ الهی ملکوتی است که باید بیاید و با کمک همین [[انسان‌ها]] سیطره [[ظلم]] را از بین ببرد و [[حق]] را غالب کند و [[عدل]] را در زندگی [[مردم]] [[حاکم]] کند و [[پرچم]] [[توحید]] را بلند کند؛ [[انسان‌ها]] را [[بنده واقعی خدا]] بکند<ref>دیدار اقشار مختلف مردم در روز نیمه شعبان، ۲۷/۵/۱۳۸۷.</ref>. [[انتظار]] [[مؤمن]]، یعنی این‌که [[تفکر]] الهی - این [[اندیشه]] روشنی که [[وحی]] بر [[مردم]] عرضه کرده است - یک روز سراسر زندگی [[بشر]] را فرا خواهد گرفت<ref>سخنرانی در دیدار با اقشار مختلف مردم و میهمانان داخلی و خارجی در سالروز میلاد امام عصر {{ع}}، ۱۱/۱۲/۱۳۶۹.</ref>.

:::::*'''نابودی ریشه‌های [[ظلم]] و [[موانع رشد]]:''' [[امام زمان]] {{ع}} جامعه‌اش را بر این چند پایه بنا می‌کند؛ اولا نابود کردن و قلع و قمع کردن ریشه‌های [[ظلم]] و [[طغیان]]؛ یعنی، در جامعه‌ای که در زمان [[ولی عصر]] {{ع}} ساخته می‌شود، باید [[ظلم و جور]] نباشد؛ نه اینکه فقط در [[ایران]] نباشد، یا در [[جوامع]] مسلمان‌نشین نباشد، در همه [[دنیا]] نباشد. نه [[ظلم]] [[اقتصادی]]، نه [[ظلم]] [[سیاسی]]، نه [[ظلم]] [[فرهنگی]] و نه هیچ‌گونه ستمی در آن [[جامعه]]، دیگر وجود نخواهد داشت. باید استثمار، [[اختلاف]] طبقاتی، [[تبعیض]]، [[نابرابری]]، زورگویی، گردن‌کلفتی و قلدری از عالم ریشه‌کن بشود<ref>در مکتب جمعه، ج ۲، ص ۲۰۰.</ref>. هیچ یک از [[بدی‌ها]] و شقاوت‌های بشری در سطح [[اجتماعی]] وجود ندارد؛ نه اینکه همه [[انسان‌ها]] به [[فرشته]] تبدیل خواهند شد یا خوب خواهند شد، بلکه بدین معنا که در سطح [[جامعه]] دیگر [[ظلم]] نیست؛ دیگر [[ظالم]] نیست؛ دیگر [[غلبه]] و [[قهر]] جمعی بر جمعی و نظامی بر ملتی وجود ندارد<ref>ولایت و حکومت، ص ۳۰۵.</ref>. امروز ذهنیت [[بشر]]، آماده آن است که بفهمد، بداند و [[یقین]] کند که [[انسان]] والایی خواهد آمد و [[بشریت]] را از زیر بارهای [[ظلم و ستم]] [[نجات]] خواهد داد؛ همان چیزی که همه [[پیغمبران]] برای آن [[تلاش]] کرده‌اند، همان چیزی که [[پیغمبر اسلام]] در [[آیه]] [[قرآن]]، وعده آن‌را به [[مردم]] داده است: {{متن قرآن|وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ}}<ref>«و بار (تکلیف) های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref><ref>بیانات در دیدار جمعی از بسیجیان، ۳/۹/۱۳۷۸.</ref>.