سرگذشت پدر امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::*مادرش بانویی پارسا به نام "[[حدیثه]]"{{س}}، است که برخی، از او به نام "[[سوسن]]" یاد کرده‌‏اند<ref>  محمّد بن یعقوب کلینی، کافی، ج ۱، ص ۵۰۳.</ref>.

:::::*از آن جهت که آن [[حضرت]] و نیز پدر بزرگوارشان به [[دستور]] [[خلیفه عباسی]] در "[[سامرا]]"، در محله "[[عسکر]]" سکونت اجباری داشتند، به "[[عسکریین]]" معروفند و به ‏ویژه [[امام یازدهم]] [[امام عسکری]] نامیده می‌‏شود<ref>  شیخ صدوق ، علل الشرایع، ج ۱، باب ۱۷۶، ص ۲۳۰.</ref>. از ایشان نیز همچون پدران بزرگوار خود به [[دلیل]] دارا بودن صفات ارزشمند فراوان با [[القاب]] متعددی همچون: "[[نقی]]"، "زکی"، "[[فاضل]]" و "[[امین]]" یاد می‌‏شد.

:::::*و [[کنیه]] آن [[حضرت]] "ابو [[محمّد]]" است. او ۲۲ ساله بود که پدر ارجمندش به [[شهادت]] رسید.

:::::*درباره [[ویژگی‌‏های جسمانی]] آن [[حضرت]] گفته شده: ایشان دارای پوستی گندمگون، چشمانی درشت و سیاه، چهره‏‌ای زیبا، قامتی میانه و اندامی متناسب و با هیبت و جلالت بود. و با آن‏که [[جوان]] بود، اما [[فضایل]] [[اخلاقی]] و [[کمالات]] معنوی [[امام]] موجب شده بود تا دانشوران و بزرگان زمان خویش را تحت تأثیر و نفوذ خود قرار دهد. [[دوست]] و [[دشمن]] به [[برتری]] و والایی او در [[دانش]]، [[شکیبایی]]، [[بخشش]]، [[پارسایی]]، پروای الهی و دیگر مکارم [[اخلاقی]] اعتراف داشتند<ref>  ر. ک: شیخ صدوق ، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، مقدمه.</ref>. اگرچه آن [[حضرت]] پیش از آن‏که دوران [[جوانی]] را سپری نماید با زندگی در [[دنیا]] بدرود گفت ولی همان مقدار اندک برای [[مسلمانان]] از [[برکت]] سرشار بود. آن [[حضرت]] [[حدود]] ۶ سال از ۲۸ سال [[عمر]] شریف خود را به [[امامت]] [[شیعیان]] سپری نمود.

:::::*[[امام عسکری]]{{ع}} در سال ۲۶۰ ه در حالی که یگانه پسر او به عنوان واپسین [[حجّت الهی]] در سن پنج سالگی قرار داشت، به [[شهادت]] رسید و در خانه خود در [[سامرا]] در کنار [[مرقد]] پدرش به [[خاک]] سپرده شد<ref>ر. ک: مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان{{عم}}، ص ۶۱۵.</ref>.

:::::*اگرچه برخی ادعا کرده‌‏اند که [[امام عسکری]] {{ع}} بجز [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[فرزند]] یا [[فرزندان]] دیگری داشته است<ref>  ر. ک: محمّد جواد طبسی، حیاة الامام العسکری{{ع}}، ص ۵۹- ۶۰.</ref>، اما قول مشهور بین [[شیعه]] آن است که [[امام عسکری]]{{ع}} فرزندی جز [[امام مهدی]]{{ع}} از خود به یادگار نگذاشت.

:::::*مدت [[عمر]] [[امام یازدهم]] معاصر با [[خلافت]] شش [[خلیفه]] عباسی- [[متوکل]]، [[منتصر]]، [[مستعین]]، [[معتز]]، [[مهتدی]] و معتمد- بود. آن [[حضرت]] در زمان [[معتز]] به [[شهادت]] رسید<ref>  محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۲۳۹.</ref>.

:::::*یکی از حوادث کمرشکن پس از [[شهادت]] [[امام عسکری]]{{ع}} تفرقه‏‌ای بود که در میان برخی [[شیعیان]] [[رسوخ]] کرد. و آن‏ها را از یک‏پارچه‌‏گی خارج کرد. البته این چند دستگی پیش از آن توسط [[امام عسکری]]{{ع}} پیش‌‏بینی شده بود. [[ابو غانم]] گوید: از [[امام عسکری]]{{ع}} شنیدم که می‌‏فرمود: در سال دویست و شصت پیروانم [[فرقه]] ‏فرقه می‏‌شوند. [[ابو غانم]] در ادامه می‌‏گوید: و در آن سال [[امام عسکری]]{{ع}} [[رحلت]] فرمود و [[پیروان]] و یارانش متفرق شدند، دسته‏‌ای خود را منتسب به [[جعفر]] "پسر [[امام دهم]]" کردند، دسته‌‏ای سرگردان شدند، دسته‌‏ای به [[شک]] افتادند، دسته‏‌ای در حالت تحیر ایستادند و دسته‏‌ای دیگر به [[توفیق]] [[خدای تعالی]] بر [[دین]] خود ثابت ماندند<ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۰۸، ح ۶.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۲۴ - ۳۶.</ref>.