آیا امام مهدی و اصحابش در عصر ظهور از امدادهای غیبی برخوردارند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
آیا امام مهدی و اصحابش در عصر ظهور از امدادهای غیبی برخوردارند؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۲
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-::::# +#)
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-::::# +#)) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
«از [[روایات]] استفاده میشود در [[عصر ظهور]] که [[حاکمیت]] [[حق]] و [[عدل]] و نابودی [[شرک]] و [[کفر]] در آن رقم میخورد، منادیان [[راستی]] از [[الطاف]] و امدادهای خاص [[خداوند]] برخوردار هستند. برخی از امدادهای [[الهی]] برای [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} و یارانش چنین است: | «از [[روایات]] استفاده میشود در [[عصر ظهور]] که [[حاکمیت]] [[حق]] و [[عدل]] و نابودی [[شرک]] و [[کفر]] در آن رقم میخورد، منادیان [[راستی]] از [[الطاف]] و امدادهای خاص [[خداوند]] برخوردار هستند. برخی از امدادهای [[الهی]] برای [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} و یارانش چنین است: | ||
#'''آنان از لحاظ جسمی قوی بنیه هستند؛''' [[ریّان]] پسر [[صلت]] میگوید: "به [[امام رضا]]{{ع}} عرض کردم: آیا شما [[صاحب]] این امر هستید؟ [[حضرت]] فرمود: من، [[امام]] و [[صاحب]] امر هستم؛ ولی نه آن [[صاحب]] امری که [[زمین]] را از [[عدل و داد]] پر میکند، آن گاه که از [[ظلم و ستم]] پر شده باشد. چگونه میتوانم [[صاحب]] آن امر باشم؛ در حالی که [[ناتوانی]] جسمی مرا میبینی؟ [[قائم]] کسی است که وقتی [[ظهور]] کند، در سن [[پیران]] است؛ ولی به نظر [[جوان]] میآید. اندامی قوی و تنومند دارد؛ به طوری که اگر دست را به سوی بزرگترین درخت دراز کند، آن را از ریشه بیرون میآورد"<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۲۲.</ref>. در [[وصف]] [[یاران امام مهدی]]{{ع}} از [[امام سجاد]]{{ع}} [[نقل]] شده است: " آن گاه که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] [[سستی]] و [[ضعف]] را از [[شیعیان]] ما دور میکند و دلهایشان را چون [[پارههای آهن]] محکم و [[استوار]] مینماید و به هر کدام از آنان، [[قدرت]] چهل مرد میبخشد و آنان [[فرمانروایان]] و بزرگان [[زمین]] میشوند"<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۱۷.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "به هنگام فرا رسیدن امر ما [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} [[خداوند]] [[ترس]] را از [[دل]] [[شیعیان]] ما برمیدارد و در [[دل]] [[دشمنان]] ما جای میدهد، در آن هنگام، هر یک از [[شیعیان]] ما از نیزه برندهتر و از شیر شجاعمیشوند<ref> بحار الانوار، ج۵۲، صص۳۲۶، ۳۱۸ و ۳۷۲.</ref>. | |||
#'''[[لشکر]] [[رعب]]:''' در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده است: "[[قائم]] ما [[اهل بیت]]، با [[ترس]] و [[رعب]] [[یاری]] میشود"<ref> مستدرک الوسایل، ج۱۲، ص۳۳۵.</ref>. | |||
#'''[[فرشتگان]] و جنیان:''' [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} میفرماید: "[[خداوند]]، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را با [[فرشتگان]]، [[جن]] و [[شیعیان]] [[مخلص]] [[یاری]] میکند"<ref>ارشاد القلوب، ج۲، ص۲۸۵.</ref> | |||
*[[ابان بن تغلب]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] میکند: "آن گاه که او [[پرچم]] [[پیامبر]] را به اهتزاز درآورد، سیزده هزار و سیزده [[فرشته]] به زیر پرچمش گرد میآیند که با [[حضرت نوح|نوح پیامبر]] در [[کشتی]]، با [[حضرت ابراهیم|ابراهیم خلیل]] در [[آتش]] و با [[حضرت عیسی|عیسی]] هنگام عروج به [[آسمان]] همراه بودند. همچنین چهار هزار [[فرشته]] به [[یاری]] [[حضرت]] میشتابند. آنها، فرشتگانی هستند که بر سرزمین [[کربلا]] فرود آمده بودند، تا در رکاب [[امام حسین]]{{ع}} بجنگند؛ ولی [[اذن]] این کار را نیافتند و به [[آسمان]] رفتند و چون با [[اذن]] [[جهاد]] بازگشتند، [[امام حسین]]{{ع}} را [[شهید]] یافتند و در [[اندوه]] از دست دادن این [[فیض]] بزرگ، همواره ناراحت و اندوهگینند و تا [[روز رستاخیز]]، گرداگرد ضریح [[امام حسین]]{{ع}} میگردند و [[اشک]] میریزند.<ref>کامل الزیارات، ص۱۲۰.</ref>. نیز از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] شده است: "فرشتگانی که در [[جنگ بدر]] به [[پیامبر]]{{صل}} [[یاری]] دادند، هنوز به [[آسمان]] باز نگشتهاند، تا این که [[صاحب الامر]] را [[یاری]] رسانند و تعدادشان پنج هزار [[فرشته]] میباشد.<ref>مستدرک الوسایل، ج۲، ص۴۴۸.</ref> | *[[ابان بن تغلب]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] میکند: "آن گاه که او [[پرچم]] [[پیامبر]] را به اهتزاز درآورد، سیزده هزار و سیزده [[فرشته]] به زیر پرچمش گرد میآیند که با [[حضرت نوح|نوح پیامبر]] در [[کشتی]]، با [[حضرت ابراهیم|ابراهیم خلیل]] در [[آتش]] و با [[حضرت عیسی|عیسی]] هنگام عروج به [[آسمان]] همراه بودند. همچنین چهار هزار [[فرشته]] به [[یاری]] [[حضرت]] میشتابند. آنها، فرشتگانی هستند که بر سرزمین [[کربلا]] فرود آمده بودند، تا در رکاب [[امام حسین]]{{ع}} بجنگند؛ ولی [[اذن]] این کار را نیافتند و به [[آسمان]] رفتند و چون با [[اذن]] [[جهاد]] بازگشتند، [[امام حسین]]{{ع}} را [[شهید]] یافتند و در [[اندوه]] از دست دادن این [[فیض]] بزرگ، همواره ناراحت و اندوهگینند و تا [[روز رستاخیز]]، گرداگرد ضریح [[امام حسین]]{{ع}} میگردند و [[اشک]] میریزند.<ref>کامل الزیارات، ص۱۲۰.</ref>. نیز از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] شده است: "فرشتگانی که در [[جنگ بدر]] به [[پیامبر]]{{صل}} [[یاری]] دادند، هنوز به [[آسمان]] باز نگشتهاند، تا این که [[صاحب الامر]] را [[یاری]] رسانند و تعدادشان پنج هزار [[فرشته]] میباشد.<ref>مستدرک الوسایل، ج۲، ص۴۴۸.</ref> | ||
*بنابراین [[امدادهای الهی]] به صورت های مختلفی شامل حال [[حضرت]] و یارانش میشود»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۲۵۵-۲۵۷.</ref>. | *بنابراین [[امدادهای الهی]] به صورت های مختلفی شامل حال [[حضرت]] و یارانش میشود»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۲۵۵-۲۵۷.</ref>. |