ماهیت علم امام چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

== پاسخ نخست ==

[[پرونده:1100761.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[محمد تقی یارمحمدیان]]]]

«[[علم امام]] از سنخ [[علوم]] بشری، به معنای اطلاعات [[ذهنی]] نمی‌باشد؛ بلکه علم امام، نوعی [[شهود]] [[قلبی]] و [[روحی]] است که بر آغاز تا انجام معلوم، احاطه و اشراف پیدا می‌کند. اساساً [[ماهیت علم امام]] به گونه‌ای است که ظرف آن [[روح]] [[شریف]] [[امام]] است و مربوط به [[بدن]] و [[ذهن]] نیست. بله، می‌توان گفت بدن شریف امام مرکبی برای چنین روح بلندی است که علوم بی‌کرانی را در بردارد و ذهن شریف او این علوم را [[تصور]] کرده و از آنها [[درک کلی]] می‌کند. در احادیثی به بارگیری [[علمی]] روح امام اشاره شده است<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص۱۳۲، ح۶، ۷.</ref>. به همین دلیل است که آسیب‌هایی مانند [[غفلت]]، [[اشتباه]]، [[نسیان]] و... در آن [[راه]] ندارد<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص۴۵۴؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۲۷۲.</ref>؛ چراکه این اوصاف از عوارض اطلاعات ذهنی و [[علوم حصولی]] و یا [[علوم حضوری]] عادی است. تأکید می‌شود، این بدان معنا نیست که امام اطلاعات ذهنی ندارد؛ بلکه سخن در [[علم ویژه]] امام است که [[اثبات]] آن به معنای [[نفی]] دیگری نیست. اگرچه اطلاعات ذهنی امام نیز تمایزاتی با دیگران دارد و مناسب است که در [[پژوهشی]]، به چیستی آن و نیز [[ارتباط]] آن با علم ویژه پرداخته شود.