دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«در [[تورات]] - در پاراش لخلخا، فصل ۱ از [[آیه]] ۲۰ از سفر [[تکوین]] از قول [[خداوند]] به [[ابراهیم خلیل]] - آمده است: در خصوص [[اسماعیل]] به تو شنواندم و [[اجابت]] کردم و او را [[برکت]] دادم و نسلش را مثل [[خاک]] - زیاد کردم به وسیله [[محمد]] و [[دوازده امام]]، و امتی [[عظیم]] از وی به وجود خواهم آورد. [[خداوند]] [[جلیل]]، پس از این که هفده [[بشارت]] به [[حضرت]] [[خلیل]]{{ع}} داد - چنانکه در [[پاداش]] مذکور مسطور است - [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} بعد از استماع [[بشارت]] مذکور، به [[سجده]] افتاد و تمنا کرد: کاش [[اسماعیل]] در حضور تو زیست کند. پس [[خداوند]] عالم فرمود: دعای تو را در [[حق]] [[اسماعیل]] به [[اجابت]] رساندم او را [[برکت]] داده و [[فرزندان]] او را زیاد خواهم کرد؛ [[قبیله]] بزرگ که عبارت از [[قبیله]] [[عرب]] است - از [[نسل]] او خواهد بود و او را بزرگ خواهم گرداند؛ به سبب این که [[محمد]]{{صل}} و [[دوازده امام]]، که اوصیای [[محمد]]{{صل}} هستند را از [[نسل]] او پدید خواهم آورد.  

::::::کلمه عبری (شمعتیخا) به معنی (استمعتک) در [[عربی]] است. یعنی شنوانیدم و [[اجابت]] کردم (مادماد) یعنی [[محمد]]{{صل}} و از نظر عدد - در اعداد [[یهود]] - مثل هم و معادل عدد ۹۲ هستند، (سنیم عاشار) به معنی (اثنی عشر) یعنی [[دوازده امام]] می‌باشد<ref>همان، ص ۸۹.</ref>.  

::::::[[آیه]] (۱۰) و حال، اندک است که شریر نیست می‌شود که هر چند مکانش را استفسار نمایی [[ناپیدا]] خواهد بود.  

::::::[[آیه]] (۱۱) اما متواضعان، [[وارث زمین]] شده، از کثرت [[سلامتی]] [[لذت]] می‌برند.