فایده رجعت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[عصر پس از ظهور]] / [[رجعت]]  

| مدخل اصلی =  

| مدخل وابسته =  

| تعداد پاسخ = ۲

[[پرونده:11046759983.jpg|بندانگشتی|90px|راست|[[محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌]]]]

# '''[[پاداش]] [[صالحان]] و مجازات مجرمان:''' ساختار این [[جهان]]، بر اساس [[عدل]] است<ref>[[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] {{صل}} می‌فرماید: ‌{{عربی|"بِالْعَدْلِ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْض‏}}؛ «آسمان‌ها و زمین بر پایه عدل برپا شده‌اند»، (عوالی اللئالی، ج ۴، ص ۱۰۳ و تفسیر الصافی، ج ۵، ص ۱۰۷).</ref>. پس این [[انتظار]] به‌جاست که روزی در همین [[زندگی]] [[دنیا]]، ظالمانی که [[خون]] [[مستضعفان]] را در شیشه کرده‌اند، به سزای اعمال خود برسند. البته مجازات اصلی، در [[آخرت]] خواهد بود؛ زیرا [[دنیا]] ظرفیت کافی برای مجازات مجرمان را ندارد<ref>زیرا مثلًا کسی که هزاران بی‌گناه را کشته، تنها یک بار کشته می‌شود.</ref>؛ اما بر اساس‌ قاعده عقلانی {{عربی|" مَا لَا يُدْرَكُ‏ كُلُّهُ‏ لَا يُتْرَكُ‏ كُلُّهُ‏‏‏‏‏ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ <ref>آنچه نمی‌توان به همه‌اش رسید، همه‌اش رها نمی‌شود.</ref>، خوب است که در این جا هم به سزای اعمالشان برسند و بخشی از مجازات خود را دریابند. بنا بر این، جا دارد که به هنگام برپایی [[دولت]] [[عدل مهدوی]] {{ع}}، بهترین‌ها و بدترین‌ها باز گردند تا خوبان از بدان، [[انتقام]] کشند و در اقامه [[عدالت]]، مشارکت کنند و سینه‌هایشان را از داغ [[ظلم]]، شفا دهند<ref>این موضوع در احادیث متعددی بیان شده است، از جمله در حدیثی از [[امام رضا]] {{ع}} که فرمود: ‌{{عربی|"ُ وَ تَوَدُّ النَّاسُ لَوْ كَانُوا أَحْيَاءً وَ يَشْفِي اللَّهُ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ‏"}}؛ «دوست داشتند که شاید در آن وقت زنده می‌بودند، فرا می‌رسد، و خداوند، سینه‌های مردم باایمان را شفا می‌دهد». (الغیبة، طوسی، ص ۴۴۰، ح ۴۳۱، بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۲۹۰، ح ۲۸).</ref> و [[عزت]] یابند و ایام [[دولت حق]] را ببینند و از آن بهره‌مند گردند.

# '''تقویت [[امید]] و [[آمادگی]] [[منتظران]]:''' فایده دیگر [[اعتقاد]] به [[رجعت]]، ایجاد [[امید]] و حرکت در جمع [[مؤمنان]] برای [[آماده‌سازی]] خود است. اگر [[مؤمنان خالص]]، امکان [[درک]] زمان [[دولت]] [[موعود]] [[حق]] را پیدا کنند، همین، [[مردمان]] را [[تشویق]] می‌کند که خود را مصداق چنان مؤمنانی بگردانند. همچنین امیدشان افزوده می‌گردد و می‌دانند زحماتی که می‌کشند، در [[دنیا]] نیز ثمر خواهد داد.

# '''ایجاد فرصت عمل برای شماری از [[نیکان]]:''' [[اولیای خدا]] و پیامبرانی که در [[زندگی]] خود، [[توفیق]] کامل [[یاری]] و [[نصرت]] [[حق]] را نیافتند و [[مردم]]، آنها را تنها گذاشتند و نتوانستند ظرفیت‌های وجودی خود را آن چنان که می‌توانستند، متحقق کنند، اینک این امکان را می‌یابند که به آن ظرفیت‌ها تحقق بخشند و به کمال لایق خویش دست یابند. از این ره‌گذر، [[مردم]] [[جهان]] نیز بهره‌مند می‌شوند. [[مؤمنان]] طراز اول نیز چنین حکمی دارند. آنان که ظرفیت‌های بیشتری برای عمل در راه [[حق]] داشته‌اند، اما به [[دلیل]] عمل سران [[کفر]] و [[نفاق]]، از راه باز مانده‌اند، جا دارد که دوباره به [[زندگی]] باز گردند تا ضمن [[نصرت]] [[دولت حق]]، خود به مراتبی [[برتر]] در سیر إلی [[الله]] دست یابند.

به بیان دیگر، مقتضای [[عدل الهی]]، آن است که فرصت عمل برای همه فراهم آید و در [[قیامت]]، کسی نتواند بگوید: اگر شرایط و فرصت دیگری می‌داشتم، می‌توانستم بیشتر در [[راه خدا]] [[مجاهده]] کنم. بر این اساس، متوسطان از [[مردم]]، اعم از [[مؤمن]] و [[کافر]]، به آنچه رخ داده، اکتفا می‌کنند. دو گروه نخبه باقی می‌ماند: گروه [[کافران]] که از همه ظرفیت خود، بهره گرفته و هر چه توانسته‌اند، کرده‌اند. آنان دستشان باز بوده و اگر بیشتر [[عمر]] می‌کردند، به همان طریق قبلی ادامه می‌دادند؛ و گروه [[مؤمنان]] طراز بالا، که دستشان برای بسیاری از کارها بسته بوده و نتوانسته‌اند تمام ظرفیت خود را تحقق بخشند و تنها در [[دولت]] [[عدل]] [[آخر الزمان]] است که فرصت چنان اعمالی را پیدا می‌کنند. [[حکمت]] بالغه [[پروردگار]]، اقتضا می‌کند که چنان فرصتی را برای این [[مردمان]] نیک‌سیرت فراهم آورد<ref>این موضوع با مسئله تفاوت میزان ثواب در دولت عدل مهدوی و در حال [[غیبت]]، متفاوت است. در مسئله ثواب گفته می‌شود: کسانی که در زمان [[غیبت]] با همه سختی آن دوران، اهل عمل نیک هستند، نسبت به کسانی که در دوران [[ظهور]]، همان اعمال را انجام می‌دهند، ثواب بیشتری به دست می‌آورند؛ زیرا بالاترین اعمال، سخت‌ترین آنهاست [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: ‌{{عربی|"أفضَلُ الأعمالِ أَضَرها أی أَشَقها"}}؛ بحار الأنوار، ج ۶۰، ص ۲۹۳. و نیز: ‌{{عربی|"أَفضَلُ الأَعمالِ أَحمَزُها"}}؛ بحار الأنوار، ج ۶۷، ص ۱۹۱، مفتاح الفلاح، ص ۴۵؛ النهایة، ابن اثیر، ج ۱، ص ۴۴۰ به نقل از ابن عباس با عبارت مشابه. اما در موضوع [[رجعت]]، بحث بر سر ثواب نیست؛ بلکه بحث درباره این است که مؤمنان خالص، امکان به فعلیت رساندن بسیاری از قابلیت‌های خود را که در دوران [[غیبت]] نیافته‌اند، در این فرصت داشته باشند</ref>»<ref>[[محمد م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌|م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج۸، ص۴۹، ۵۱.</ref>.

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

# تحقّق [[وعده الهی]] طبق آنچه در [[قرآن کریم]] بیان فرموده است و آن [[حکومت]] متّقین و [[حاکمیت]] مطلق آنها بر اهل [[زمین]] و جبران محرومیت آنها از [[حقوق]] واقعی و مسلّم که [[ظالمان]] و [[ستمگران]] و فرعونیان غاصب آن بوده‌اند همانگونه که [[امام صادق]] {{ع}} به [[مفضل]] فرمود: ای مفضّل اگر [[شیعیان]] ما در [[قرآن]] [[تدبّر]] نمایند در [[فضیلت]] ما [[شک]] نکنند مگر نشنیده‌ای این [[آیه]] را که: {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ}}<ref>سوره قصص، آیه ۵.</ref>؛ ما [[اراده]] کردیم که بر آن [[طایفه]] ضعیف در آن سرزمین منّت گذارده و آنها را [[پیشوایان]] خلق قرار دهیم. سپس [[حضرت]] فرمود: و اللّه که تنزیل این [[آیه]] در [[بنی اسرائیل]] است و تأویلش (تفسیراتش) در [[رجعت]] ما [[اهل بیت]] است.

# خوشحالی و سرور [[مؤمنین]] و در مقابل [[عذاب]] و گرفتاری و [[خواری]] [[دنیا]] برای منکران [[ائمه]] {{عم}} و [[امام مهدی|صاحب الامر]] {{ع}} که این [[هدف]] اصلی می‌‌‌باشد.

# اینکه [[رجعت]] مقدمه‌ای برای [[قیامت]] و [[روز رستاخیز]] می‌باشد.

# اثبات این مدّعا که اگر [[کافران]] فرو ریخته در منجلاب را دوباره به [[دنیا]] برگردانند آنها باز به [[انکار حق]] و روش خود ادامه خواهند داد و [[ایمان]] نخواهند آورد و حقیقت‌های [[شریعت]] و [[حجّت]] بر آنها تمام می‌گردد.

# اثبات این مدّعا که [[حق]] همیشه پیروز و [[باطل]] نابودشدنی است و این موضوع را زمان روشن خواهد کرد و این [[پیروزی]] [[حق]]، بواسطه [[رجعت]] ثابت می‌شود. فواید دیگری وجود دارد که [[علم]] ما و [[دانش]] امروزی به آن پی نبرده است»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۲۷۷، ۲۷۸.</ref>.

* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].

{{پایان منبع جامع}}

[[رده:پرسش]]

 

[[رده:(اب): پرسش‌های مهدویت با ۲ پاسخ]]

[[رده:پرسمان رجعت]]