استدراج در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

امام سجاد{{ع}} در این [[دعا]] [[انسانی]] را فرض می‌کند که خداوند به او [[نعمت]] داده است و او [[نعمت‌های الهی]] را [[احتکار]] می‌کند و آنها را برای [[خدا]] [[انفاق]] نمی‌کند. [[خدای سبحان]] به او مهلت می‌دهد تا این که او [[معصیت]] و [[طغیان]] خویش را ادامه دهد و آنگاه خدای [[عزیز]] و [[مقتدر]] او را گرفته و به مجازات می‌رساند. [[امام]]{{ع}} از این که همانند چنین [[انسان]] [[بدبخت]] و مغروری باشد به خدای متعال [[پناه]] می‌برد<ref>فی ظلال الصحیفة السجادیه، ذیل دعای عرفه.</ref>.<ref>تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۴، چاپ اول، فی ظلال الصحیفة السجادیة، محمدجواد مغنیه، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۹، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «استدراج»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۴۴.</ref>

== منابع ==