تفسیر اِعراب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تفسیر | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[زرکشی]] در کتاب [[البرهان]] و [[سیوطی]] در الإتقان ذیل بحث اِعراب کلمات [[قرآن]]، به دو اصطلاح اشاره می‌کنند که گاهی در کلمات نحویان دیده می‌شود: تفسیر معنا و [[تفسیر]] [[اعراب]]؛ یعنی گاهی تفسیر و معنایی از یک جمله ارائه می‌شود که بر اساس معنا (با توجه به مجموعه قرائن و [[سیاق]] جملات) و فارغ از ملاحظات [[قوانین]] ادبی و نحوی است، که در این صورت، [[مخالفت]] احتمالی این روش [[تفسیری]] و معنایی با [[صناعت ادبی]] و نحوی ضرری ندارد. اما گاهی در صدد تفسیر عبارت با ملاحظه اِعراب کلمات و ترکیبات موجود در عبارت هستیم. در این صورت، باید بر اساس قوانین ادبی و نحوی عمل کرده، به آ‌ن‌ها ملتزم باشیم؛ مثلاً سیبویه درباره معنای [[آیه]]{{متن قرآن|وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ}}<ref>«و داستان کافران، چون داستان کسی است که حیوانی را بانگ می‌کند که جز فراخواندن و آوایی نمی‌شنود؛ (اینان) کرند، لالند، نابینایند، از این رو خرد نمی‌ورزند» سوره بقره، آیه ۱۷۱.</ref> می‌گوید: {{عربی|"مَثَلُکم و مَثَلُ الذین کفروا...}}، و شارحان [[کلام]] سیبویه [[اختلاف]] کرده‌اند؛ برخی کلام وی را از قبیل [[تفسیر معنا]] دانسته‌اند؛ لذا نیازی به دخل و [[تصرف]] در عبارت و تقدیر چیزی نمی‌بینند، اما برخی دیگر که سخن سیبویه را از قبیل تفسیر اعراب" دانسته‌اند، کوشیده‌اند کلام وی را با تقدیر چند کلمه، با [[قواعد]] نحوی سازگار کنند<ref>زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه) | [[زرکشی]] در کتاب [[البرهان]] و [[سیوطی]] در الإتقان ذیل بحث اِعراب کلمات [[قرآن]]، به دو اصطلاح اشاره می‌کنند که گاهی در کلمات نحویان دیده می‌شود: تفسیر معنا و [[تفسیر]] [[اعراب]]؛ یعنی گاهی تفسیر و معنایی از یک جمله ارائه می‌شود که بر اساس معنا (با توجه به مجموعه قرائن و [[سیاق]] جملات) و فارغ از ملاحظات [[قوانین]] ادبی و نحوی است، که در این صورت، [[مخالفت]] احتمالی این روش [[تفسیری]] و معنایی با [[صناعت ادبی]] و نحوی ضرری ندارد. اما گاهی در صدد تفسیر عبارت با ملاحظه اِعراب کلمات و ترکیبات موجود در عبارت هستیم. در این صورت، باید بر اساس قوانین ادبی و نحوی عمل کرده، به آ‌ن‌ها ملتزم باشیم؛ مثلاً سیبویه درباره معنای [[آیه]]{{متن قرآن|وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ}}<ref>«و داستان کافران، چون داستان کسی است که حیوانی را بانگ می‌کند که جز فراخواندن و آوایی نمی‌شنود؛ (اینان) کرند، لالند، نابینایند، از این رو خرد نمی‌ورزند» سوره بقره، آیه ۱۷۱.</ref> می‌گوید: {{عربی|"مَثَلُکم و مَثَلُ الذین کفروا...}}، و شارحان [[کلام]] سیبویه [[اختلاف]] کرده‌اند؛ برخی کلام وی را از قبیل [[تفسیر معنا]] دانسته‌اند؛ لذا نیازی به دخل و [[تصرف]] در عبارت و تقدیر چیزی نمی‌بینند، اما برخی دیگر که سخن سیبویه را از قبیل تفسیر اعراب" دانسته‌اند، کوشیده‌اند کلام وی را با تقدیر چند کلمه، با [[قواعد]] نحوی سازگار کنند<ref>زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱،صفحه ۳۰۴؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱،صفحه ۳۲۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۵۹.</ref> | ||
{{تفسیر}} | {{تفسیر}} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||